Chcesz Być Normalny Czy Szczęśliwy? Przełom W Życiu | Autor: Robert Betz

W dzisiejszych czasach każdy chce być normalny, bo bycie normalnym znaczy tyle, co całkowicie zdrowy na ciele i umyśle. Jeśli jesteś normalny to jesteś lubiany, ludzie się do ciebie garną, dzięki czemu nie czujesz się osamotniony, bo przecież zawsze ktoś obok ciebie jest i masz do kogo otworzyć paszczę, ale tylko wtedy, kiedy ci się powodzi. Jeśli masz problemy rzesze „normalców" gdzieś uciekają i zostajesz sam jak palec w... sam sobie dokończ gdzie.

Ubierasz się normalnie, czyli według szerzącej się obecnie mody: pastelowe ciuchy z popularnych sieciówek, naturalny makijaż złożony z trzech warstw tapety (jeśli jesteś kobietą) i popularne, lekkie oraz mega wygodne „cichobiegi". Do całości brakuje ci tylko maski wiecznego zadowolenia. Nie ma to jak zostawić uczucia, emocje i własne zdanie w domu, prawda? Wychodzisz na ulicę, spuszczasz głowę i truchtasz w towarzystwie szarych owieczek i baranków tak bardzo do ciebie podobnych. Nie patrzysz nikomu w twarz, bo się boisz, że ktoś cię rozgryzie, zajrzy w głąb twojej sfrustrowanej duszyczki i powie: „jesteś nienormalny/a!" Nie przeżyjesz takiego oskarżenia i dobrze o tym wiesz, dlatego maskujesz się jeszcze bardziej. To przykre.

Ludzie mają mnie za „nienormalną" i jestem z tego dumna, bo dla mnie owa nienormalność znaczy tyle co wyjątkowość. Posiadam własne zdanie, nie kryję się z uczuciami oraz emocjami i przede wszystkim nie wstydzę się siebie i tego jak jestem, chociaż dla większości z was nadaję się do leczenia w zakładzie zamkniętym na jakimś odludziu. Fakt, nie jest łatwo być nienormalną wśród normalnych, ale lepiej być nienawidzonym za bycie sobą niż lubianym za kłamstwa rozsiewane tu i tam, prawda?

Jeszcze przed lekturą książki „Chcesz być normalny czy szczęśliwy?" byłam święcie przekonana o swojej wyjątkowości, ale po pierwszych stronach okazało się, że jestem najprawdziwszym normalem. Szczerze? Zabolało i to bardzo.

Książka Roberta Betza to swoistego rodzaju poradnik o tym jak żyć żeby być najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem. Autor swoją pracę podzielił na trzy części. Pierwsza z nich to, nie bójmy się tego stwierdzenia, wytykanie paluchem czytelnikowi jego wad i błędów w zachowaniu. „Normalny" według Betza to osobnik, który sam siebie upadla. Czym? Myślami, które kłębią się pod kopułą białej czaszki. Rozmyśla o tym, jaki jest beznadziejny, niechciany, nielubiany i niekochany. Przywdziewa maskę udawanego szczęścia i radości, bo przecież nie można ujawnić swoich prawdziwych uczuć, bo ktoś może go skrzywdzić, a co gorsza zniszczyć psychicznie. Trzeba być pozerem, ponieważ tak go nauczono i jest to jedyna właściwa ścieżka do tego, aby spokojnie przewegetować życie. Autor za wszelką cenę chce ściągnąć czytelnika z tej drogi do samounicestwienia.

Po wytykaniu błędów i bolesnej (dla niektórych) krytyce czas na część drugą poradnika, czyli coś w rodzaju budzenia czytelnika i niemalże na siłę otwierania mu zalepionych szarą rzeczywistością powiek, aby mógł zobaczyć co robi nie tak i dlaczego. Ostatnią część stanowią porady oraz wskazówki jak zacząć cieszyć się bytem i wyjść z szarego, zbyt ciasnego kokonu normalności.

„Chcesz być normalny czy szczęśliwy?" to wyjątkowa publikacja, która niejednokrotnie mną wstrząsnęła. Przede wszystkim uświadomiłam sobie, że wcale nie jestem wyjątkowa, a do bólu normalna i przewidywalna, a przede wszystkim sfrustrowana niczym małe dziecko, które nie dostanie nowej książeczki tylko dlatego, że coś źle zrobiło.

Poradnik Roberta Betza to coś w rodzaju światła, które nagle rozbłyska w ciemnościach pokoju w którym zostaliśmy zamknięci jako małe, nieszczęśliwe dzieci, którym kazano się wstydzić, ogarniać się i zachowywać się tak, aby nikt źle o nas nie pomyślał i nie powiedział „idź się leczyć, bo jesteś nienormalny".

Pierwsza część poradnika jest niezwykle fascynującą lekturą, bo nie dość, że autor bezwstydnie wyciąga z naszych dusz brudy, których się wstydziliśmy to jeszcze „radośnie" sobie po nich jeździ uświadamiając czytelnika co tak właściwie robił źle. Z drugą częścią jest niestety odrobinę gorzej, bo autor co rusz odsyła swojego „ucznia" do swoich innych publikacji, a to stanowi niejako problem, bo przecież czytelnik nie ma ich pod ręką i nie może się do nich odnieść. Trzecia część to, jak wspomniałam wyżej, porady, dzięki którym czytelnik może powoli zacząć budować swoje szczęście od podstaw wyzbywając się zgubnych i autodestrukcyjnych zachowań.

Plusem tej publikacji jest nie tylko wyjątkowe bezpośrednie uświadomienie czytelnikowi błędów i wad w postępowaniu oraz zachowaniu, ale także prosty i lekki język, którym autor zwraca się bezpośrednio do swojego nowego „ucznia", a ważniejsze informacje, wskazówki i rady zostały wyszczególnione pogrubioną czcionką.

„Chcesz być normalny czy szczęśliwy?" na pewno będzie przydatną lekturą dla tych, którzy nie chcą już dłużej wegetować w swoim szarym kokonie normalności i pragną przemienić się w szczęśliwego, barwnego motyla niosącego radość innym. Mogę wam zdradzić, że drogą do sukcesu jest miłość, ale nie tylko do innych, a przede wszystkim do samego siebie, bo dzięki niej będziemy mogli zaakceptować to jacy jesteśmy i przestaniemy dopasowywać się do otoczenia.

W dzisiejszym zabieganym świecie, gdzie każdy chce dostosować się do obowiązujących standardów, bo przecież nikt nie lubi „odstawać" od reszty zapominamy o sobie i swoich potrzebach. Nie mamy czasu zastanowić się nad tym, co daje nam szczęście, czego oczekujemy od życia. Dla tych, którzy pragną to zmienić psycholog Robert Betz przygotował poradnik „Chcesz być normalny czy szczęśliwy", w którym udziela wskazówek, jak krok po kroku podnieść jakość swojego życia.

Poradnik podzielony został na trzy części. W pierwszej autor wytyka czytelnikowi błędy, której jak twierdzi popełnia „każdy normalny człowiek". Uświadamia nam, że sami utrudniamy sobie życie. Nie potrafimy docenić tego, co mamy, a przede wszystkim nie doceniamy siebie. Takie zachowanie ma zazwyczaj podłoże w nieudanym dzieciństwie i złych relacjach z rówieśnikami. Autor twierdzi, że należy rozliczyć się z przeszłością i zmienić podejście do samego siebie, wtedy będziemy mogli zmienić swoje życie na lepsze. W kolejnej części Betz doradza, jak stopniowo wprowadzać zmiany w swoim życiu. Uprzedza, że mogą one być bolesne i trudne, ale warto to znieść, aby nauczyć cieszyć się codziennością. Psycholog twierdzi, że bardzo istotni w życiu każdego są ludzie, którzy budzą w nas negatywne emocje, którzy poddają nas krytyce. Dzięki nim możemy dostrzec w sobie pewne, nie zawsze pozytywne zachowania i uczucia. W części ostatniej znajdziemy wskazówki, które pomogą nam „ulepszyć" swoje życie. Betz zwraca uwagę na to, abyśmy nauczyli się wsłuchiwać w siebie i swoje potrzeby, abyśmy zauważali złe sygnały, które daje nam nasze ciało oznaczają one bowiem, że należy coś zmienić.

Muszę przyznać, że nie jestem zwolenniczką poradników, dlatego do publikacji Roberta Betza podchodziłam z dużym dystansem. Książkę jednak czyta się przyjemnie, dlatego bez problemu przez nią przebrnęłam. Autor zwraca się tutaj bezpośrednio do czytelnika, co ułatwia odbiór lektury. Pewnym utrudnieniem jest to, że autor odnosi się do swoich wcześniejszych publikacji, które nie zawsze są znane czytelnikowi. „Chcesz być normalny czy szczęśliwy" to lektura, która może być dobrym impulsem do wprowadzenia zmian, dla tych, którzy uznali, że są one im potrzebne, ale nigdy nie mieli odwagi, by tego dokonać.