Być Piękną | Autor: Jana Frey

Każda z nas chce być piękna. Pragniemy aby mężczyźni nas pożądali. Niestety są rzeczy, które sprawiają, że jesteśmy niezadowolone z ciała. Mamy kompleksy. Znane osoby walczą z nimi, udając się do chirurga plastycznego. Jednak jest to zabieg drogi i bolesny. Nie wszyscy mogą sobie na to pozwolić. Więc jak żyć z kompleksami?

„Jeżeli sama będziesz się szanowała, to inni też Cię uszanują"

Główną bohaterką książki jest Helena. Nastolatka nie może zaakceptować brody po ojcu i zadartego nosa. Pewnego dnia w szkole pojawia się nowa dziewczyna, Jadis. Na każdym kroku jest podrywana przez chłopaków. Ma piękne idealne ciało. Według Heleny, jest jej całkowitym przeciwieństwem. Nie może się pogodzić ze swoim wyglądem. Decyduje się na operację plastyczną. Ale czy naprawdę się jej podda? Jak wpłynie na dziewczynę brat Jadis?

Autorką książki jest niemiecka pisarka Jana Frey. Pisze książki dla dzieci i młodzieży. Współpracuje także z telewizją. W swoich powieściach porusza ważne tematy, takie jak uzależnienia, ciężkie choroby, wczesne macierzyństwo. Pisarstwo fascynowało ją od wczesnego dzieciństwa. Jej ojciec zginął w wypadku samochodowym. Pierwszą powieść wydano w 1994 roku. Obecnie mieszka z mężem i dziećmi na południu Niemiec.

Nie jest to ambitna książka, ale czyta się szybko. Parę godzin i ma się ją za sobą. „Byś piękna" opowiada o kompleksach dzisiejszych nastolatek. Chcąc się upodobać chłopakom, pragniemy wyglądać jak modelki. Ale czy warto się tak przejmować wyglądem zewnętrznym? Nie każdy jest idealny. Nie mamy wpływu na to, co odziedziczymy po rodzicach. Krzywy nos? Niski wzrost? Blada cera? Należy zaakceptować siebie i czuć się pewnym w swoim ciele.

Jana Frey chciała pokazać czytelniczkom, że nie każda z nas akceptuje swój wygląd. Tyle, że nie warto się przejmować. W życiu znajdzie się osoba, której nie będą przeszkadzały ani zadarty nos, ani broda. Pokocha nas takim jakim jesteśmy. „Być piękną" jest typową książką dla młodzieży. Szkoda, że autorka bardziej nie rozbudowała wątku. Mogłaby urozmaicić i ubarwić wydarzenia. Przez brak dokładniejszych opisów, książka jest krótka i prosta. Brakuje w niej napięcia i oczekiwania: „co zrobi bohaterka". Jest przewidywalna, ale idealna na jeden wieczór. Polecam ją osobom, które szukają książki na chwile. „Być piękną" nie zrobi na was zbyt dużego wrażenia, ale z pewnością nie będziecie się przy niej nudzić.

Jana Frey to popularna autorka książek dla młodzieży piszącą o poważnych problemach związanych z dorastaniem. W swoich powieściach porusza bardzo trudne tematy min. uzależnienia, wczesne macierzyństwo, ucieczki z domu, choroby psychiczne, złe relacje z rodzicami. Pisarka na co dzień mieszka z mężem i dziećmi na południu Niemiec.

Ile jest warte piękno? Czy warto poświęcić wszystko dla piękna? Helena wie jedno: nie miała szczęścia przy podziale genów. Dlaczego akurat ona musiała odziedziczyć okropną brodę po ojcu? I komu potrzebny taki wstrętnie zadarty i brzydki nos? Jej w każdym razie na pewno nie. Dziewczyna nie może już na siebie patrzeć. Uważa, że wygląda okropnie i nikomu się nie podoba. Na pewno żaden chłopak się w niej nie zakocha. Czy dziewczyna powinna odważyć się na operację plastyczną? Czy rzeczywiście jest tak brzydka? Co na to wszystko jej rodzina? Po odpowiedzi zapraszam do książki.

„Być piękną" to powieść o poszukiwaniu siebie, a przede wszystkim akceptacji całego siebie. I tu nie chodzi o wygląd, ale o charakter i uczucia. Wiele młodych dziewcząt podobnie jak Helena marzy o zmianie wyglądu. Nastolatki uważają, że są brzydkie i że nikt ich takich nie akceptuje. Nie każda sięga od razu po operację. Jednakże często używają tony kosmetyków, żeby się podobać. Ale czy któraś pomyślała patrząc umalowana przed lustrem czy to na pewno jeszcze ona. Za bardzo chcemy być podobni do innych, a zapominamy o naszej wyjątkowości. Poza tym dla każdego piękno znaczy co innego. O tym warto pomyśleć zanim będzie chciało się zmienić. Większość młodych zapomina, że nie jest ważny wygląd, a nasze wnętrze. Co nam po pięknie gdy z charakteru będziemy okropni. Po paru dniach i tak nikt nie będzie chciał się z nami przyjaźnić i rozmawiać.

To książka, która ma być nie tylko miłą lekturą, ale i nauką dla młodzieży. Przede wszystkim ma za zadanie pokazać, że wygląd wcale nie jest najważniejszy. Że nie może być jedynym kryterium akceptacji. Jednak najważniejszym przekazem jest to, że należy pokochać siebie takim jakim jest, z wyglądem, zachowaniem. Bo to jesteśmy my. Autorka świetnie rozumie problemy młodych. Nie ocenia swoich bohaterów, czasem wręcz stara się ich zrozumieć. I to mi się podoba.

Powieść została napisana prostym, ale interesującym językiem. Intrygująca jest też grafika, która zdecydowanie pasuje do młodych. Akcja toczy się wartko. Plusem może być niewielka ilość stron.

Podsumowując polecam tę książkę wszystkim, którzy uważają, że wygląd jest najważniejszy bądź źle się ze sobą czują. Ta historia pozwoli im wiele zrozumieć. To idealna pozycja na długi wieczór, która zapewni nam wiele wrażeń.