Hotel Korona | Autor: Iwona Ostaszewska

  Powieść Iwony Ostaszewskiej zainteresowała mnie swoim opisem. Przyznaję, że w pewien sposób nie mogłam doczekać się lektury tego tytułu, a kiedy już nadeszła pora poznania Hotelu Korona bliżej... rzeczywistość okazała się mało satysfakcjonująca. Jednak więcej na ten temat w recenzji poniżej.

Rita jest sławną aktorką, która może przebierać w kolejnych propozycjach filmowych. Jednak czas ma to do siebie, że nie jest zbyt łaskawy, a kobieta musi pogodzić się z tym, że przyszła pora na obranie nowej ścieżki życiowej. Wraz ze swoją asystentką Liz oraz siostrzenicą Sonią udaje się do popularnego Hotelu Korona. Żadna z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo ten wyjazd odmieni ich życie. Kiedy w hotelu dochodzi do morderstwa, w Liz budzą się instynkty, których nigdy wcześniej nie pokazywała światu. Kobieta przysięga sobie, że odkryje prawdę o tym przykrym zdarzeniu. Co jeszcze przyjdzie im spotkać na swojej drodze w tym tajemniczym miejscu?

Zaczynając lekturę tej książki, byłam nastawiona pozytywnie. Sama powieść liczy sobie niewiele ponad 200 stron, więc założyłam sobie, że dość szybko pochłonę ten tytuł. W tej kwestii się nie pomyliłam, jednak mój nadmierny optymizm okazał się zdecydowanie na wyrost, co stwierdzam z ogromną przykrością.

Główne bohaterki przeważnie miały dość ciekawe rysy, jednak na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się Rita. Miałam z nią jednak problem — dorosła kobieta okazała się niezwykle lekkomyślna i podejmująca decyzje pod wpływem nieznanego mi impulsu, czego po prostu nie rozumiem. Kreacja tej postaci miała potencjał, ale ostatecznie nie przekonała mnie ona na tyle, bym zechciała myśleć o tej bohaterce dłużej. O Sonii nie jestem w stanie powiedzieć za wiele, ponieważ w jej przypadku kreacja nie do końca się udała, a przynajmniej nie tak, jakbym sobie tego życzyła. Sonia wypadła dość nijako na tle swojej ciotki czy jej asystentki.

Bardzo interesującą postacią okazała się Liz, co do której miałam początkowo dosyć sprzeczne odczucia. Z jednej strony uważałam, że jest ona za bardzo kontrolująca w stosunku do Rity i za wiele chce o niej samej wiedzieć (może też za bardzo chce mieć ją tylko dla siebie?). Z drugiej jednak strony Liz zaimponowała mi swoją wolą walki i takim zaangażowaniem w prowadzenie śledztwa poniekąd na własną rękę. Doceniam to i uważam, że to jeden z plusów tej powieści.

Sama historia krąży dookoła tajemniczego morderstwa, do którego doszło właśnie w Hotelu Korona. Sam ten wątek okazał się naprawdę ciekawy i gdyby go bardziej rozbudować, książka zyskałaby zdecydowanie na jakości. W sytuacji jednak, kiedy książka ma tak niewiele stron, jak na kryminał — poczułam się odrobinę tak, jakby historia została przedstawiona po łebkach. Z tego powodu nie poczułam tyle satysfakcji, ile bym chciała, a to przełożyło się na moje ogólne spojrzenie na ten tytuł.

Doceniam pióro Iwony Ostaszewskiej, które oceniam naprawdę dobrze. Myślę, że gdyby historia została bardziej rozbudowana, całkowicie przepadłabym dla tej kryminalnej zagadki zawierającej wątek sensacyjny, co stanowi mieszankę dość wybuchową. Na ten moment książka nie oczarowała mnie na tyle, bym mogła wystawić jej najwyższą ocenę. Pozostaje mi mieć nadzieję, że kolejne powieści autorki bardziej przypadną mi do gustu.

Jeżeli poszukujecie dobrego kryminału, który wciągnie Was na długie godziny, to nie wiem, czy Hotel Korona jest najlepszym wyborem. Warto jednak spróbować, bo być może zachwyci Was bardziej.