Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Mieszkania Warszawskie. Biografie Miejsc, Rzeczy I Ludzi

Kup Taniej - Promocja

Dodatkowe informacje


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Mieszkania Warszawskie. Biografie Miejsc, Rzeczy I Ludzi | Autor: Jarosław TrybuśPiotr Korduba

Wybierz opinię:

MagBooky

  Pisma wnętrzarskie oraz albumy poświęcone współczesnemu designowi pełne są zdjęć, na których salony, kuchnie i sypialnie, jak spod igły, wyglądają wprawdzie pięknie, ale brak im tego, co tworzy każde mieszkalne wnętrze – oddania w nich duszy ich właścicieli. To właśnie ona sprawia, że domowe kąty nabierają wyrazistości i spawają, że zapadają w pamięć odwiedzającym je gościom. Dokładnie takie są wnętrza, którym poświęcona została książka Autorstwa Jarosława Trybusia i Piotra Kordub "Warszawskie mieszkania. Biografie miejsc, rzeczy i ludzi". To wyjątkowa lektura dal wszystkich tych, którzy nie tylko interesują pięknym, nietuzinkowym wzornictwem, ale dodatkowo chcą pozyskać wiedzę o tym, jak sprawić, żeby cztery kąty oddały specyfikę cech charakterologicznych jej właścicieli.

 

Bo w „Warszawskich mieszkaniach” bohaterami tej wnętrzarskiej opowieści będą rozmaite miejsca przystosowane do codziennego życia, ich właściciele, a raczej ich biografie, jak również rzeczy, które składają się na ich wypełnienie. Żeby było jeszcze ciekawiej, to Autorzy – z wykształcenia historycy sztuki, w wyborze mieszkań, które znalazły się na kartach książki, nie działali po omacku. Dokonali wnikliwej selekcji swoich bohaterów, po to, aby na ich bazie, prześledzić wnikliwie specyfikę warszawskich zabudowań, z pasją eksplorując ich przestrzeń, stanowiącą często zapis życia, zmian i społecznych ewolucji na przestrzeni od okresu powojennego do współczesnych lat.

 

Książka składa się z wizyt w ponad dwudziestu mieszkaniach, umiejscowionych i w nowym i w starym budownictwie, i w nowoczesnych apartamentach, i w wiekowych kamienicach, w plombach i w mieszkaniach z płyty. Tak jak różne są te lokale, tak różni są ich właściciel. W ich gronie są rożne osobistości, które łączy jeden wspólny mianownik - osoby z różnych środowisk twórczych, są tu zatem architekci, krytycy sztuki, malarze, fotograficy czy historycy sztuki. Autorzy podziwiając stworzone przez nich wnętrza, dowiadują się bezpośrednio u źródeł w jaki sposób ich mieszkania osiągnęły taki, a nie inny kształt, który sprawił, że ich mieszkania są tak wyjątkowe i niepowtarzalne. Dzięki tym spotkaniom czytelnik ma okazję poznać nie tylko historie miejsc, ale także osobiste narracje właścicieli, które dodają głębi opisywanym wnętrzom.

 

Do mnie te wnętrza niektóre przemawiają bardziej, inne mniej, ale nie mogę nie oddać im tego, że każde z nich jest nietuzinkowe i niebanalne. Poza tym to co mnie w nich urzeka, to fakt, że wciąż pojawiają się w nich książki, a dodatkowo, że w niezwykły sposób potrafią one oddać wzajemną symbiozę dawnych staroci i współczesnych osiągnięć sztuki designu, w tym rzeźby, malarstwa i przedmiotów użytkowych.

 

Wreszcie ogromnym walorem książki jest jej bogate zilustrowanie. To dodatkowo potęguje wrażenie bliskości z opisywanymi miejscami. Fotografie te pozwalają czytelnikowi na własne oczy zobaczyć opisywane przestrzenie, a także detale, które często umykają w narracji słownej. Ilustracje te są nie tylko piękne, ale także niezwykle informacyjne, ukazując różnorodność stylów, gustów i preferencji mieszkańców Warszawy.

 

Polecam serdecznie lekturę "Warszawskich mieszkań" dla wszystkich miłośników opowieści o ludziach i pięknych wnętrzach. Ta książka jest wyjątkowym dokumentem czasów, miejsc i ludzi, które razem tworzą unikalną mozaikę warszawskiego życia. Dla każdego miłośnika historii sztuki, designu wnętrz i socjologii jest to wręcz lektura obowiązkowa. Dla pozostałych ciekawa czytelnicza przygoda. Warto.

inka

  Kluczem do Warszawskich mieszkań jest poprawne odczytanie tytułu: Biografie miejsc, rzeczy i ludzi. Właśnie w tej kolejności. Autorzy publikacji Piotr Korduba i Jarosław Trybuś to historycy sztuki zawodowo zajmujący się wystawiennictwem, rzemiosłem artystycznym, wnętrzarstwem. Zatem – eksperci, znawcy tematu, którzy we wstępie zaznaczają, że selekcją i wyborem dwudziestu czterech zaprezentowanych mieszkań rządził czysty przypadek, niemniej jednak połączyły je punkty wspólne: budownictwo wielorodzinne (najczęściej przedwojenne kamienice, ale i blokowiska, czy apartamentowce) urządzone przez właścicieli a nie firmy dekoratorskie.

 

Autorów interesowały przede wszystkim aranżacje wnętrz. W drugiej kolejności dopiero relacje przestrzeni i ich użytkowników; praktyka dnia codziennego. Dane mieszkanie jest zatem odzwierciedleniem indywidualnego stylu, potrzeb, wrażliwości artystycznej konkretnego lokatora. Najczęściej twórcy związanego z szeroko pojętą sferą kultury, środowiskiem inteligenckim. Dzięki zgromadzonym tutaj przykładom ma się gwarancję wyjątkowości, niepowtarzalności poszczególnych odsłon wnętrz. Już nie przestrzeni, a żywych organizmów posiadających biografię, konkretną historię; będącymi świadkami historii.

 

Autorzy roszczą sobie pretensje do jeszcze jednego punktu selekcji – „warszawskości” danego adresu, co argumentują: „Warszawskość to plątanina niuansów, detali, wnętrzarskich gestów, reprezentacji jednych przedmiotów i znaczącej nieobecności innych” oraz: „Makrohistoria miasta objawia się w mikrohistoriach mieszkań”. Podkreślając tym samym specyfikę danej lokalizacji.

 

Korduba i Trybuś w swojej pracy podejmują także trud „czytania” przedmiotów. Nie tylko dzieł sztuki, ale i przykładów z zakresu rzemiosła artystycznego. Do tematu podchodzą profesjonalnie, gromadząc stan wiedzy w tym zakresie w przytaczanych przypisach dolnych. Na aparat badawczy składa się również indeks nazwisk umieszczony na końcu książki. Rzeczowy stosunek do zagadnienia łagodzi osobisty ton rozmówcy wobec obecności rzeczy w „domowych mikroświatach”. Atrakcyjność książki podnoszą całostronicowe fotografie prezentowanych wnętrz. To na nich widać uchwycony klimat, wyjątkowość miejsca uzupełnionego ciekawym opisem.

 

A podróż po warszawskich mieszkaniach rozpoczyna charakterystyka lokalu przy ulicy Puławskiej. Właściciele: Maja Ganszyniec (projektantka) i Tomasz Kuczma (grafik, producent muzyczny). Mieszkanie to eksperyment budowlany w stylu słynnego pioniera architekta Le Corbusiera. Autorzy dosyć szczegółowo oddają specyfikę układu pomieszczeń, śledząc zmiany w aranżacji przestrzeni. Pieczołowicie rejestrują także unikatowe przedmioty designerskie (krzesła z lat sześćdziesiątych, bibeloty, obrazy). Podkreślają precyzję projektu, ale i jego fantazję. Cytują właścicieli.

 

Podobny styl narracji odnosi się do kolejnego mieszkania pamiętającego jeszcze obecność Mirona Białoszewskiego. Tym razem przy ulicy Hożej u Justyny Sobolewskiej (dziennikarki) i Marka Węcowskiego (historyka), w którym pamiątki „są napromieniowane dłońmi bliskich”.

 

Z kolei Anda Rottenberg (krytyczka sztuki, publicystka) oprowadza po swoim królestwie przy ulicy Białej. W minimalistycznym, stumetrowym apartamencie, jak sama mówi „mieszka głównie powietrze”. Pomieszczenia są przestronne, jasne, urządzone skromnie „żeby nic mi nie przeszkadzało, a jednocześnie eksponowało zgromadzone obrazy”.

 

Klimat mieszkania Olgi Mokrzyckiej – Grospierre (malarki) i Mikołaja Grospierre (fotografa) budują drobne kafelki typowe dla międzywojnia na ścianach i drewniany parkiet w jodełkę na podłodze przy ulicy Mickiewicza na Żoliborzu. Dla kontrastu – na Starej Ochocie u architekta Kacpra Gronkiewicza i dziennikarza Marcina Dobrowolskiego panuje nowoczesna funkcjonalność.

 

„Mieszkanie przy Asfaltowej to konstelacja nakładających się i przeplatających historii rzeczy, ludzi i miejsc ich pochodzenia”. Sentyment do pamiątek (zwłaszcza judaików) widać też u Elżbiety Ficowskiej. W mieszkaniu Agaty i Przemysława Mateckich przy Siennickiej oraz u Macieja Sieńczyka na Targowej widać artystyczny nieład. U Małgorzaty Szumowskiej i Mateusza Kościukiewicza, reżysersko – aktorskiej pary, na Starym Mokotowie wrażenie robią przestronne okna. U Karoliny Hansen, spadkobierczyni „tego” Oskara Hansena, architekta, dominują pawlacze jako „nieodzowne wyposażenie” i „linearna szafa ciągła”. Kolejna historyczka sztuki Marika Zamojska zaprasza do lokum przy ulicy Odolańskiej, będącego „terytorium kompromisów” między „modernistycznym funkcjonalizmem a postmodernistyczną estetyzacją”. Muzealne wnętrza przypomina strych scenarzystki Jolanty Hartwig, za to u Tomasza Januchty przy Floriańskiej i u Karoliny Tunajek na Czerniakowskiej panuje totalna nowoczesność. Na pograniczu vintage i Ikei – mieszkanie Katarzyny Bachledy – Curuś przy ulicy Narbutta oraz mieszkanie państwa Domagalskich na Żoliborzu.

 

Autorzy oddają piękno pomieszczeń urządzonych przez Kacpra Rączkowskiego (stylista włosów, muzyk), Błażeja Pindora, Dory Kuć, państwa Brzostków (redaktorki i wykładowcy akademickiego), Natalii Maszkiewicz, projektantki Anny Łoskiewicz oraz Konstancji Uniechowskiej.

 

Jak w całej kompozycji aranżacje wnętrz uzupełniają się z charakterystykami ich historii architektonicznej, ale i biografii właścicieli. Książka, choć bez fabularnej akcji, pobudza wyobraźnię. Pozwala czytelnikowi wejść w intymny świat rzeczy i ludzi.

 

 

Komentarze

Kod antyspamowy
Odśwież

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial