Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Ku Nowej Filozofii Dziedzictwa

Kup Taniej - Promocja

Additional Info


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 2 votes
Akcja: 100% - 2 votes
Wątki: 100% - 2 votes
Postacie: 100% - 2 votes
Styl: 100% - 2 votes
Klimat: 100% - 2 votes
Okładka: 100% - 2 votes
Polecam: 100% - 2 votes

Polecam:


Podziel się!

Ku Nowej Filozofii Dziedzictwa | Autor: Andrzej Tomaszewski

Wybierz opinię:

Inka

  Andrzej Tomaszewski: architekt, urbanista, archeolog, rysownik, historyk, specjalista w dziedzinie ochrony zabytków, autor ponad trzystu publikacji naukowych, w tym – obecnego wydania. Postać dobrze znana w kręgu mediewistów i konserwatorów sztuki. Tyle na oficjalnych stronach internetowych plus kalendarium dorobku zawodowego.

 

Wydawałoby się, że Ku nowej filozofii dziedzictwa będzie tekstem zbyt specjalistycznym, dla wąskiego grona odbiorców. Tymczasem treść i forma jej przekazania udowadniają, że wszyscy zainteresowani znajdą tutaj ciekawe wątki. We wstępie Ewy Święckiej profesor Andrzej Tomaszewski (1934 – 2010) nabiera „ludzkiego” charakteru. Nadal jest wielokrotnie nagradzaną i wyróżnianą ikoną, ale podkreślone są też cechy indywidualne – ciekawość świata, erudycja, zaangażowanie w nowatorskie projekty, również na forum międzynarodowym. Niniejszy tom zbiera teksty Tomaszewskiego według zasady: referaty i eseje, wyniki badań archeologiczno – architektonicznych, teoria i praktyka pracy konserwatorskiej, filozofia i zasady ochrony dziedzictwa narodowego. Wiele, jeśli nie większość, artykułów odnosi się do osobistych doświadczeń autora, co widoczne jest w żywym, obrazowym sposobie narracji i publicystycznym, lżejszym niż naukowy, tonie. Publikację wieńczy bibliografia dzieł Tomaszewskiego, obszerne kalendarium dokumentujące niebywały dorobek profesora. Jedynym minusem książki jest brak zdjęć i ilustracji poglądowych.

 

Ku nowej filozofii dziedzictwa, zgodnie z tytułem i intencją autora, promuje otwarte i pozbawione kompleksów traktowanie dóbr wspólnych. Służy temu międzynarodowa współpraca i dialog.

 

Pracę podzielono na dwie części. Początkowo teoretyczną, następnie praktyczną, potwierdzoną konkretnymi przykładami. Dużym ułatwieniem, niemal drogowskazem, są przypisy wyróżnione zieloną czcionką na marginesach stron. Sygnalizują zagadnienie, a często podsumowują daną myśl wskazując dodatkową lekturę.

 

W początkowych rozdziałach autor proponuje kompleksowe traktowanie zabytków. Jako dzieło sztuki (aspekt estetyczny), jako dzieło techniki budowlanej (aspekt rzemieślniczy) oraz obiekt czystko użytkowy. Stąd potrzeba zaangażowania w badania wielu dyscyplin naukowych. W tej części poruszony jest także wątek heurystyki, metodologii badań, etapów pracy (kwerenda, obserwacja, dokumentacja wstępna, prace badawcze, opracowanie wyników badań) oraz terminologii i historii. Tomaszewski weryfikuje dogmatyczny schemat akademickiego podejścia do ochrony zabytków i zachęca do bardziej twórczych poszukiwań.

 

W dalszym toku wywodów nakreślono kwestię tożsamości i różnorodności kulturowej Europy z uwzględnieniem kontekstu polityczno – historycznego. Autor tylko w ekumenizmie kulturowym widzi siłę i potencjał owocnej współpracy, wymiany doświadczeń. Wiele uwagi poświęconej jest także filozofii sztuki konserwatorskiej. Widać, że Tomaszewski nie chce być jedynie technikiem warsztatu, ale sięga głębiej. Przywołuje starożytne koncepcje miejsc świętych i codziennych, sacrum i profanum i odnajduje je w obiektach zachowanych do czasów współczesnych. Sprawnie posługuje się wiedzą historyczną. Przywołuje motywy religijne, mitologiczne. Kreśli niuanse „krajobrazu kulturowego”, dziedzictwa intelektualnego i materialnego. I zdecydowanie wychodzi poza obszar polskiego nauczania. Swoje myśli zawsze umieszcza w szerszym kontekście; międzynarodowym. Daje również przyczynek do dalszych badań. Sygnalizuje problem internacjonalizacji i multidyscyplinarności konserwacji. Jej komercjalizację, a nawet wątek ekologiczny.

 

O postępowym charakterze niniejszej publikacji świadczą współczesne wątki teatralnej, filmowej i komputerowej estetyki zabytków. Dzięki tym fragmentom naukowe teksty, miejscami tylko nużące przez nadmiar informacji) czyta się całkiem szybko.

 

Część druga wydania porusza kwestie praktyczne. Na wybranych przykładach Tomaszewski, krok po kroku, chronologicznie, przedstawia metodykę badań i prac konserwatorskich. Uwzględnia przy tym warunki historyczne, znaczenie ideologiczne, symboliczne lub, wręcz przeciwnie, czysto użytkowe, danego obiektu. Pod lupę bierze Kościoły Pokoju w Świdnicy i Jaworze, obiekty umieszczone na liście Światowego Dziedzictwa Kultury, zabytki gdańskie, proces powojennej odbudowy Starego Miasta w Warszawie, ale i kontekst społeczno – polityczny, a wręcz propagandowy. Na szczęście odniesienia do słusznie minionej epoki PRL nie są obszerne. Więcej miejsca zajmuje nakreślenie współczesnych perspektyw. Z uwzględnieniem roli UNESCO, Unii Europejskiej i innych międzynarodowych instytucji. Tomaszewski na każdym kroku podkreśla polską tożsamość narodową w ramach „wspólnego dziedzictwa”.

 

Referaty Tomaszewskiego z pewnością nie są lekturą do poduszki, ale autor robi wszystko, by treści, którym poświęcił całe życie, trafiły nie tylko do grona naukowców, ale i przeciętnego odbiorcy. Ponieważ każdy tekst to osobna rozprawa, całość można potraktować wybiórczo i skupić się na selektywnej lekturze co ciekawszych zagadnień.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial