Francuskie Love Story | Autor: Natalia Sońska

Z propozycją pomocy przychodzą członkowie rodziny, jednak Lena i jej duma nie pozwalają przyjąć takiej pomocy. Decyduje się na wyjazd do pięknej Prowansji, gdzie od lat jej ciotka prowadzi plantacje lawendy i winogron. Nie jest to pierwsza podróż, ponieważ kobieta od lat w wolnej chwili pomaga rodzinie w prowadzeniu przedsiębiorstwa. W zamian za pracę u cioci dziewczyna dostanie wynagrodzenie, które pomoże jej zrealizować własne plany w Polsce. We Francji na Lenę czeka wiele niespodzianek, których zupełnie się nie spodziewała.

Natalia Sońska napisała przyjemną powieść, która ma sobie coś, co pozytywnie nastraja.

Podejrzewam, że powodem tego jest umiejscowienie akcji w pięknych okolicznościach przyrody, których opisów autorka nie szczędzi czytelnikowi. Podczas lektury miałam wrażenie, że wybrałam się w podróż razem z bohaterką, ponieważ wspomniane opisy były bardzo realistyczne i barwne w swoim wyrazie.

Tekst jest lekki w odbiorze, język typowy dla współczesnych powieści obyczajowych.

I to chyba wszystko, co mogłabym powiedzieć pozytywnego o tej pozycji.

Bohaterowie wykreowani na kształt oklepanych schematów. Ona piękna, ambitna, wszyscy mężczyźni za nią szaleją. Oprócz tego bardzo odważna i pracowita. Uważny czytelnik jednak zauważy, że Lena miała ogromne problemy z podejmowaniem ważnych decyzji.

Błądziła niczym dziecko we mgle, a sugestie innych miały na nią wpływ praktycznie przez cały czas. Do wyjazdu namówili ją inni, do rozpoczęcia relacji z mężczyzną również, nawet te złe decyzje, totalnie beznadziejne podjęła za namową innych. Dlatego też, mimo próby przedstawienia tej postaci jako kobiety sukcesu, pewnej siebie i znającej swoją wartość, powstała bardzo łatwowierna, łatwa do manipulacji, płaska i mało wiarygodna główna bohaterka.

Męski bohater również mnie nie zachwycił. Coś zaczęło drgać, kiedy okazało się, że w przeszłości jego rodziny były pewne tragiczne wydarzenia. Ten wątek miał niesamowity potencjał, mógł wprowadzić nieco dreszczyku i czytelniczego zaintrygowania do fabuły oraz nadać charakteru postaci. Jednak został przedstawiony bardzo powierzchownie, bez emocji i szybko zepchnięty na dalszy plan.

Wspominałam wcześniej, że urzekły mnie opisy rzeczywistości bohaterów. Faktycznie opisy pięknej przyrody Francji były całkiem ujmujące. Niestety, pozostałe opisy dotyczące choćby działalności przedsiębiorstwa, czy szczegółowe rozwinięcia zakresu obowiązków głównej bohaterki były strasznie nużące, zbyt rozbudowane. Część z nich nie wnosiła kompletnie nic do fabuły, sprawiały wrażenie zbędnych zapychaczy. Powieść liczy prawie czterysta stron, a czcionka sprawia wrażenie dość drobnej. Gdyby usunąć nudne fragmenty, zredagować wszystkie zakrawające na ekspozycję opisy, powieść mogłaby zyskać na atrakcyjności i przede wszystkim dynamice.

“Francuskie love story” to opowieść przede wszystkim o wyborach. Główna bohaterka mierzy się z ważnymi dylematami, które są dość istotne. Tutaj każdy czytelnik oczekiwałby czegoś, co pozwoli mu nie być pewnym, którą drogę wybierze Lena. Nawet jeśli miałby podejrzenia, tak chciałby analizować, wahać się i być może zostać przez jakiś czas wodzonym za nos przez autorkę. Niestety, od pierwszych rozdziałów powieść jest przewidywalna na tyle, że większość ważnych wątków, byłam w stanie przewidzieć zaraz na początku ich wprowadzenia do fabuły. A nie było ich dużo, wręcz powiedziałabym, że bardzo mało. Nic mnie nie zaskoczyło, a jeśli coś miało potencjał, jak wspomniana wyżej dramatyczna przeszłość, czy także pojawiająca się antagonistka w postaci byłej partnerki; kończyło się, zanim na dobre rozkręciło. A szkoda.

Czytałam tę powieść, chcąc ją w gruncie rzeczy jak najszybciej skończyć. Nie poczułam więzi z bohaterami, nie zaintrygowała mnie fabuła. Przykro mi to mówić, ale jest to książka, przy której okrutnie się wynudziłam i na pewno więcej po nią nie sięgnę.

Natomiast jeśli ktoś ma ochotę na coś bardzo prostego, to może znajdzie coś, co go zaintryguje w tej powieści, ja natomiast jestem zawiedziona.