Hierarchia Magii. Tygiel Dusz | Autor: Mitchell Hogan

  Czasami wielkie historie zaczynają się niepozornie. Prosta opowieść w jednej chwili potrafi przerodzić się w pasjonującą i pełną przygód historię, od której nie sposób się oderwać. Każda kolejna strona coraz bardziej wciąga i zachwyca, a bohaterowie stają się coraz bliżsi sercu czytelnika. Tego typu książką okazał się Tygiel dusz Mitchella Hogana.

Wszystko zaczęło się od impulsu. Jeden niespodziewany pojedynek sprawił, że Caldan musiał opuścić bezpieczne mury klasztoru, w którym wychowywał się od wielu lat, i stawić czoło niebezpieczeństwom świata zewnętrznego. Podczas odprawy mnisi podzielili się z młodym mężczyzną mrocznymi faktami z przeszłości jego rodziny.

Od tego momentu życie Caldana wywróciło się o sto osiemdziesiąt stopni. Jednocześnie zyskał on cel – poznanie prawdy na temat śmierci rodziców i siostry oraz potęgi magii, którą władali. Nie jest to jednak bezpieczne zadanie. Zatłoczone mury Anasomy, gdzie mężczyzna zatrzymał się po wyjeździe z klasztoru, nie są bezpieczne. Zwłaszcza dla kogoś, kto szuka prawdy a jednocześnie nie zna realiów życia w mieście pełnym magii.

Tygiel dusz rozwija się powoli. Początkowo może wydawać się, że będzie to kolejna powieść fantasy, która nie zaskoczy niczym wyjątkowym. Bohater, który dorastał w hermetycznym środowisku, lecz nagle musi zmierzyć się z światem zewnętrznym. Magia kierująca się konkretnymi zasadami. Grupa nieznajomych stająca się nagle przyjaciółmi na śmierć i życie. To wszystko było. I nie to serwuje nam Hogan.

Ta schematyczna otoczka jest jedynie iluzją; wstępem do urzekającej historii, w której nie ma miejsca na banalne rozwiązania. Pokazują to nie tylko nieoczywiste wydarzenia w historii głównego bohatera, lecz także wątki poboczne, pozwalające lepiej zrozumieć, co dzieje się w świecie. Wątki Aidana czy Vasila, a także samo zakończenie – wszystkie te elementy fabuły pokazują, że historia jest o wiele bardziej złożona niż mogłoby się zdawać. Tygiel dusz jest jedynie wstępem do większej opowieści; opowieści, która może być naprawdę niezła.

Tym, co w historii zaskakuje najbardziej jest styl. Pierwszy tom serii Hierarchia magii to klasyczne fantasy z dodatkiem elementów charakterystycznych dla młodzieżówek. Dlatego spodziewałam się raczej wymagającej lektury, mocno angażującej i jednocześnie zajmującej kilka dni. Tymczasem otrzymujemy historię, przez którą się płynie. Mimo przestawienia dość skomplikowanego systemu magicznego oraz rzeczywistości pełnej tajemnic i niedopowiedzeń autor posługuje się wyjątkowo prostym stylem. Nie unika opisów, a jednak nie są one męczące. Dzięki temu sześćsetstronicową powieść czyta się wyjątkowo szybko.

Warto również w kilku słowach wspomnieć o bohaterach. Caldan jest młodym mężczyzną, który dopiero wkracza w dorosłość. W jego zachowaniu można doszukać się nieprzemyślanych posunięć będących wynikiem dziecięcej naiwności. Nie jest on jednak bohaterem infantylnym. Mężczyzna wraz z nabieraniem doświadczenia rozwija się i dorasta. Wszystko to dzieje się na oczach czytelników. Dzięki temu między głównym bohaterem a odbiorcami rodzi się nić sympatii, która nie znika aż do końca.

Złego słowa nie można napisać także o postaciach drugoplanowych. Początek książki klimatycznie i językowo mocno przypomina Kroniki mroku Kel Kade, w których postaci poboczne są słabo nakreślone, główna postać kobieca zaś – irytuje. Tutaj ten problem nie pojawia się. Bohaterowie tacy jak Miranda, Aidan, Elpidia czy Vasil dodają tej opowieści charakteru; sprawiają, że nabiera ona warstw i staje się jeszcze ciekawsza. Ponadto żadna z postaci nie pojawia się w opowieści przypadkowo i bez celu, co również jest fascynujące.

Tygiel dusz zaskakuje. Nie jest wybitny, a jednak można powiedzieć, że to kawał dobrego fantasy, przy którym można spędzić kilka niezapomnianych godzin. Po książkę mogą sięgnąć zarówno miłośnicy tego typu literatury, jak osoby pragnące rozpocząć swoją przygodę z fantastyką. Jeśli chodzi o moje wrażenia z lektury – jestem w pełni usatysfakcjonowana i już nie mogę doczekać się kolejnego tomu, który mam nadzieję przyniesie jeszcze więcej tajemnic i magii.