Wersja dla osób niedowidzących
Agnieszka Fox
- Gdybym wiedziała, że to szczęście we troje oznacza parę i Pana Jezusa (albo innego świętego) to nie wiem czy sięgnęłabym po tę pozycję. Ale...ciekawość przeważyła szalę, gdyż jednak chciałam dowiedzieć się jaka jest recepta na szczęście w związku. Tak, żeby nie tylko wytrwać w relacji, ale też wzajemnie się szanować, lubić i uzupełniać.
Każda para, a w książce jest ich 7 opowiada o swoich wzlotach i upadkach. Problemach, szansach i utraconych nadziejach. W różny sposób definiują miłość. Części związków groził rozpad, podczas gdy inne wzmacniały się wraz z narastającą falą problemów. Można przeczytać o przykrych losach dzieci, które szczęśliwie trafiły do adopcji do jednej z rodzin. Można też trafić na silne i kruche osobowości, na ludzi kreatywnych, wykształconych, pracowitych i po przejściach. Wszystkich łączy ogromna wiara w Boga. Nie chcę pisać o tym czy to dobrze, czy źle, bo nie chcę oceniać tej części. Warto zaś przyjrzeć się charakterystykom głównych bohaterów:
- Beata i Waldemar Łubczonkowie – warszawiacy, zaangażowani w działalność społeczną i kulturową (Beata śpiewa w zespole). Małżeństwo od 1983 roku.
- Monika i Bartek Baranowscy, którzy są małżeństwem od 1991 roku. Prowadzą Rodzinny Dom Dziecka „Dzieciakowo".
- Joanna i Rafał Patyrowie – małżeństwo od 2001 roku. Mają czworo dzieci. Zmagali się ze zdradą.
- Roksana i Andrzej Cwynarowie – małżeństwo z Oławy. Założyciele fundacji „Dla Rodziny", aby wzmacniać relacje w rodzinach. 21 lat w małżeństwie.
- Marta i Andrzej Witeccy z Warszawy, ze stażem małżeńskim od 1997 roku. Rodzice dzieci z zespołem Downa. Angażują się w działalność na rzecz rodzin.
- Justyna i Władysław Gołąbowie, którzy byli małżeństwem od 1955 roku. Odznaczeni tytułem Honorowego Obywatela Miasta Podkowa Leśna. Działalność na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym niewidomych i słabowidzących.
- Natalia i Wojciech Zaklikiewiczowie – małżeństwo od 2021 roku, prowadzący chrześcijańskiego bloga kulinarnego „Troje w kuchni".
Autorką pozycji i prowadzącą wywiady jest Marzena Juraczko- dziennikarka, reporterka i biografka w nurcie chrześcijańskim, która dotychczas wydała 3 książki („Szczęście we troje", „Szczęśliwa służba" i „Drogi do szczęścia. Rozmowy z siostrami zakonnymi") cieszące się dobrymi i bardzo dobrymi recenzjami i ocenami w internecie.
Jakie są moje refleksje? Uważam, że autorka wybrała do wywiadu osoby medialne, znane bardziej lub mniej, ale jednak wyróżniające się na tle społeczeństwa i par. Miewałam różne uczucia, od spokoju, po radość, smutek, żal, współczucie czy nawet złość. Myślę, że książka obrazuje bardzo konserwatywne podejście, pokazujące to, co czytelnik chce przeczytać. Nie ufam i nie czuję się zainspirowana tą pozycją, chociaż bohaterowie są intrygujący i większość zasługuje na szacunek. Stawiają życie, zdrowie i rodzinę na czele swoich wartości, o czym powinno się mówić głośno. Nie wiem, czy podkreślanie, że to wszystko na co zapracowali to zasługa Jezusa lub Maryi, ale na pewno ich głęboka wiara miała swój udział.
Zdecydowanie warto wziąć pod uwagę, że ludzie są istotami popełniającymi błędy. Człowiek powinien wyznaczać sobie cele i je realizować, gdyż dzięki temu jego życie będzie nie tylko bardziej znośne, ale może też barwne. Jeśli ma się w dodatku obok siebie osobę, która nas kocha i popiera nasze działania – można się pokusić o stwierdzenie, że ma się już wszystko.
