Opowiedz Mi, Druhno - Z Życia Anny Zawadzkiej | Autor: Karolina Czerwińska

  Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek czytała tak cienką książkę biograficzną jak „Opowiedz mi druhno – z życia Anny Zawadzkiej". Powinien być to dla mnie w pewien sposób sygnał ostrzegawczy, gdyż wielokrotnie podkreślałam już, że nie przepadam za tak krótkimi lekturami. Jako fanka Zośki, Rudego i Alka oraz samej powieści „Kamienie na Szaniec", musiałam jednak poznać historię Anny Zawadzkiej, która jak się okazuje była ważną postacią dla ówczesnych wydarzeń.

Zapewne większość z Was słyszała już pseudonimy, które wymieniłam.O Harcerzach 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, którzy za wolny kraj gotowi byli zapłacić życiem.Rudy, Alek i Zośka czyli niezwykle odważni i waleczni młodzi mężczyźni należący do „Szarych Szeregów". Ich wartości i ideały zachowane do dziś świadczą o niebywałej sile tamtejszych wydarzeń. Również tutaj o nich przeczytacie, jednak główną rolę odegra Anna Zawadzka. Spośród tylu osób na ziemi dzięki zwykłej pomyłce autorka trafiła na kogoś, kto na stałe zamieszkał w jej głowie. Niniejsza praca to osobisty hołd Karoliny Czerwińskiej dla dziewczyny, która udowodniła, że przeciwności losu to bariera, którą można przełamać. Autorka podkreśla jak dużą rzadkością jest spotkać kogoś, kto sprawia, że czujesz się tak ciepło i szczęśliwie jak poczuła to ona. Pisarkazawsze pragnęła znaleźć kogoś, kto będzie z nią bez względu na to, jak trudno o jest. I odnalazła w właśnie „Hankę”. Zatem kim jest Anna Zawadzka?

Tytułowa Anna Zawadzka, którą w książce autorka nazywa „Hanką" to postać, której historia z pewnością zasługuje na opowiedzenie. Autorka zrobiła to bardzo dogłębnie i szczegółowa, mimo ilości stron swojego dzieła. Jednak ja spodziewałam się na pewno czegoś innego. Autorka zaczyna snuć swoją opowieść od samego początku, a więc przedstawia losy przodków Anny Zawadzkiej i jej rodziców. Dowiadujemy się tego, czym się zajmowali, co szczególnie w przypadku ojca bohaterki ma duże znaczenie dla książki. Następnie Karolina Czerwińska serwuje nam mnóstwo szczegółów dotyczących dzieciństwa i wykształcenia „Hanki". Sprawia to, że zarówno na tym, jak i na późniejszych etapach książki czytelnik musi zmierzyć się z dużą liczbą nazw własnych, nazwisk czy dat, których nie sposób zapamiętać, a które w większości i tak wydają się zbędne.

Oczywiście, najbardziej kluczowe dla całej historii Anny Zawadzkiej są późniejsze lata, w których zaczyna działać w różnych organizacjach i brać udział w akcjach dywersyjnych przeciwko wrogiej III Rzeszy. Nadal są to jednak opisy nazbyt historyczne, pisane w surowym stylu, który w ogóle nie jest dla czytelnika ciekawy, a jedynie nuży. W efekcie, choć książka jest bardzo cienka jak na biografię, już po kilku stronach zaczęłam czuć zmęczenie lekturą i kilkukrotnie odkładałam książkę na bok.

Wartością dodaną są dla książki opisy wydarzeń znanych mi już wcześniej z filmów „Kamienie na Szaniec" czy „Akcja pod Arsenałem". Dzięki temu, że są pisane z innej perspektywy, możemy dowiedzieć się czegoś nowego i poszerzyć swoją wiedzę o kilka ciekawostek. W wielu momentach autorka wplata też wypowiedzi osób, które znały Annę Zawadzką, które przełamują tą ciężką fabułę i są bardzo potrzebnym zabiegiem.

Książkę na pewno mogę polecić wszystkim, którzy chcą zagłębić się w życie Anny Zawadzkiej i poznać szczegóły z jej życia. W lekturze nie brakuje nawiązań do Zośki, Rudego i Alka, a wręcz można wynieść z niej wiele nowych, ciekawych informacji na ich temat. Mankamentem książki jest jednak zbyt duża liczba dat i nazwisk, co sprawia, że książkę czyta się bardzo wolno mimo jej małej objętości, a do tego wydaje się momentami nieco nudna i toporna.