Ogród Anastazji | Autor: Anna Bichalska

Intrygująca powieść obyczajowa o domu z tajemniczą przeszłością

  Nigdy nie byłam jakąś szczególną entuzjastką współczesnych polskich powieści obyczajowych, ale czasem zdarza mi się po nie sięgać - wszak stanowią one rodzaj przyjemnej rozrywki po ciężkim dniu, pozwalają zapomnieć o trudach codzienności i po prostu bardzo przyjemnie się je czyta. W ostatnim czasie miałam okazję poznać ,,Ogród Anastazji” wcześniej nieznanej mi autorki Anny Bichalskiej. Powieść od razu wydała mi się interesująca - pewnie za sprawą oryginalnie skonstruowanego opisu wprowadzającego, jak również przykuwającej wzrok okładki, która przywodzi na myśl mój ukochany ,,Tajemniczy ogród” H. Burnett.

Prezentowana tutaj powieść Anny Bichalskiej to książka zwracająca uwagę sprawnie poprowadzoną narracją i oryginalnie nakreślonymi sylwetkami bohaterów. Losy Mileny Leśniewskiej, która wraz z małą córeczką Melą próbuje odnaleźć się po rodzinnej tragedii, są pełne dramatycznych zwrotów akcji, ale niosą w sobie pozytywny przekaz – że oto nawet po najgorszej burzy kiedyś wychodzi słońce i warto walczyć o szczęście swojej rodziny.

Nastrojowa historia łącząca przeszłość z teraźniejszością

,,Ogród Anastazji” to saga rodzinna, w której jest pełno dramatów, rozczarowań, ale i nadziei na przyszłość. Książka na pewno przypadnie każdemu, kto lubi nastrojowe historie z rozbudowanym wątkiem miłosnym i niesamowite, miejscami wręcz wzbudzające strach opowieści o dawnych mieszkańcach domu w malowniczo położonej miejscowości. Zawiłe losy Anastazji, Mileny i Adama pokazują, że niezmiennie popełniamy te samy błędy, często ufamy niewłaściwym osobom, a potem cierpimy katusze z powodu swoich źle ulokowanych uczuć. Nie znam póki co innych powieści Anny Bichalskiej, ale wydaje mi się, że ta autorka chętnie podejmuje trudne życiowe tematy związane z chorobą, czy wręcz utratą kogoś bliskiego z rodziny.

Zaletą ,,Ogrodu Anastazji” jest wnikliwa analiza stanów emocjonalnych dawnych i obecnych mieszkańców starego domu przy ulicy Jaśminowej. Powieść można odbierać i poddawać analizie na różne sposoby: dla jednych będzie to tylko wielowątkowa powieść obyczajowa ze znanym motywem przeprowadzki do dziwnego, nieco ponurego domu, dla innych pouczająca historia z wątkiem psychologicznym o bohaterach uwikłanych w niezwykle trudną przeszłość. ,,Ogród Anastazji” nie wzbudził we mnie jakiegoś szczególnego zachwytu, miejscami fabuła powieści jest dość przewidywalna, ale doceniam staranie autorki, by stworzyć dzieło wielopłaszczyznowe z tzw. drugim dnem, z wieloma intrygującymi wątkami i zaskakującymi przygodami głównych bohaterów.

Ta powieść o zrezygnowanej tłumaczce z języka francuskiego i uroczym copywriterze z ponurą przeszłością, wzbudzać może w czytelnikach wiele, czasem skrajnych nawet emocji – wzruszenie, podziw, współczucie, złość, strach, czy po prostu wiele empatii. Mocną stroną ,,Ogrodu Anastazji” jest nietuzinkowe, a jednocześnie bardzo przekonujące połączenie wątków współczesnych z licznymi retrospekcjami, obserwacją tych samych zdarzeń relacjonowanych z perspektywy różnych osób. Powieść bez wątpienia czyta się szybko i przyjemnie, ale lektura ta wymaga koncentracji czytelnika – tylko wówczas jesteśmy w stanie wyłapać ciąg przyczynowo-skutkowych opowiadanych historii i prawidłowo odczytać intencje bohaterów książki.

,,Ogród Anastazji” to całkiem udane połączenie historycznego romansu z współczesną powieścią obyczajową. Książka pokazuje dość przekonująco, jak wygląda życie osób, które w obliczu życiowej tragedii budują wokół siebie gruby mur i za nim skrywają emocje, pragnienia, potrzebę kochania i bycia kochanym. Czy w domu Hortensji Milena wraz z córeczką odnalazła spokój i szczęście? Czy siostrzeniec Hortensji nie żałował tego, że zaufał tajemniczej wdowie z małą córeczką? Kim była rodzina Zarzeckich, od której zaczęła się fascynująca historia ogrodu Anastazji? Serdecznie zachęcam was do lektury tej mądrej, wartościowej powieści.