Zbrodnia I Kara. Superprodukcja Audio | Autor: Fiodor Dostojewski

Może zanim zacznę swój rozbudowany hymn pochwalny, wspomnę jeszcze o fabule, dla tych którzy nie mieli przyjemności czytać książki lub nie zostali zmuszeni do najróżniejszych rozważań na jej temat w szkole. Otóż głównym bohaterem opowieści jest Roskolnikow, który klepie przysłowiową biedę w Petersburgu. Bieda, a tak naprawdę to ambicja doprowadzają młodego studenta do czynu, który na zawsze zmieni jego życie. Rodian musi poradzić sobie z własnymi wyborami i konsekwencjami tych wyborów. Czy uda mu się to? Czy jego działania zostaną ujawnione?

Przyznam się szczerze, że trudno napisać mi tę recenzję. Chciałabym przejść swoim własnym schematem, by w spójny sposób przekazać Wam swoją opinię i też uargumentować ją. Tymczasem inna forma zapoznawania się z powieścią – nie słucham zbyt często audiobooków – oraz pewna doniosłość chwili stopują mnie. Nie pozwalają racjonalnie przekazać wad i zalet. Dlatego też tym razem odejdę od tego i przeleję na papier swoje własne myśli.

Patetyczność, wzruszenie, sentyment i oderwanie od rzeczywistości – tymi słowami jestem w stanie opisać „Zbrodnię i karę” Dostojewskiego. Ze względu na jej stosunkowo dobrą znajomość była to dla mnie dogłębna analiza powieści, ale też własnych przeżyć. Rachunek tego, co myślałam kiedyś i tego, jak myślę teraz. Pojawiały się w mojej głowie pytania, czy naprawdę się zmieniłam, czy ta powieść i drugi raz jest w stanie zrobić na mnie tak kolosalne wrażenie. I jest. Dogłębność spojrzenia pisarza na aspekt ludzki oraz skrupulatność w obserwacjach przedstawiają całą gamę różnorodnych portretów psychologicznych, a każdy z nich doskonale dopracowany. Nic nie zostało pominięte i wszystko układało się w ciąg przyczynowo-skutkowy. Niekoniecznie przewidywalny, niekoniecznie schematyczny, jednak wynikający bezpośrednio z działań jednostek i działań społeczności. Byłam ponownie pod wrażeniem, jak Dostojewski ujmuje istotę rzeczy, dając zarazem niezwykłe zrozumienie różnych podejść. On nie ocenia, on w sposób dobitny przedstawia niektóre zależności i daje ścieżkę wyboru. Z jednej strony w ogóle nie oddziałuje na emocje, lecz z drugiej poprzez tę szczegółowość przedstawiania ludzkich żyć sprawia, że są one rzeczywiste i przez to tak bardzo nasączone emocjami i szczerością.

Tematycznie Dostojewski porusza całą gamę problemów społecznych. Mogłoby się wydawać, że carska Rosja nie ma w tej chwili nic wspólnego z naszą rzeczywistością. Tymczasem ja podtrzymuję swoją wcześniejszą opinię, że twórczość Dostojewskiego, w tym właśnie jego genialna „Zbrodnia i kara”, są ponadczasowe. Wyróżniają się uniwersalnością, gdzie ustrój polityczny, klasy społeczne i emocje ludzkie przekładają się na to, z czym mierzymy się na co dzień.

Jednak nie można też zapomnieć o tym, że właśnie tym razem zmierzyłam się też z inną formą czytelniczą. Przyznam się, że nie byłam do końca przekonana, ale to był doskonały wybór. Było to słuchowisko, gdzie twórcy dopracowali najmniejsze szczegóły. Przede wszystkim doceniałam oddziaływanie muzyki, dźwięków dochodzących z tła i całej atmosfery, którą właśnie one tworzyły. Miałam wrażenie, ze wszystko jest o wiele bardziej rzeczywiste i czułam w ciele, że dzieje się naprawdę. Poza tym zachwycała też gra aktorska, a raczej dubbing, jeśli można to tak określić. Jędrzej Hycnar wspaniale poradził sobie z oddaniem głębi głównego bohatera. Słuchając go, czułam sympatię do Roskolnikowa, którą wbrew wskazaniom odczuwałam, odkąd tylko po raz pierwszy spotkałam się z tym bohaterem. Lecz widoczny był też mrok w duszy młodzieńca. Natomiast Adam Ferency jako narrator idealnie wprowadził odpowiednią atmosferę i potrafił zgrabnie nią kierować.

Dzięki tej superprodukcji przypomniałam sobie, dlaczego czasami decyduję się na audiobooki. Poza tym mogłam w mistrzowski sposób powrócić do tak ważnej dla mnie powieści i na nowo zapoznać się z nią poprzez oddziaływanie słów i muzyki. To było ciekawe i wręcz oczyszczające doświadczenie.

reżyseria – Dariusz Błaszczyk

narrator – Adam Ferency

w rolach głównych:

Raskolnikow – Jędrzej Hycnar

Razumichin – Mateusz Damięcki

Dunia – Karolina Gorczyca


oraz


Sędzia Porfiry Pietrowicz – Leon Charewicz

Sonia – Hanna Skarga

Swidrygajłow – Szymon Kuśmider


w pozostałych rolach:


Matka – Grażyna Barszczewska

Łużyn – Robert Czebotar

Katarzyna Iwanowna – Wiktoria

Gorodeckaja, Marmieładow – Sławomir Orzechowski

Lebieziatnikow – Rafał Zawierucha,

Lichwiarka – Ewa Szykulska

Porucznik Proch – Adam Bauma

Nastazja – Iza Dąbrowska,

Zosimow – Szymon Roszak

Komisarz Fomicz – Marcin Troński

Sekretarz Zamietow – Piotr Bajtlik

Gospodyni Amalia Iwanowna – Barbara Zielińska

Lizawieta, Niemka Luiza Iwanowna – Diana Zamojska

Malarz Mikołaj, Mikołka – Krystian Modzelewski

Mały Raskolnikow – Kuba Strach

Pola i Kola Marmieładow – Pola Piłat i Krzysztof Tymiński


epizody i gwary:


Adam Borysowicz, Jerzy Schejbal, Michalina Sosna, Zbigniew Konopka, Janusz Wituch,

Paweł Szczesny, Marek Walczak, Mateusz Weber, Alicja Karluk, Ewa Konstanciak, Grzegorz

Pawlak, Leszek Wojtaszak, Mateusz Trembaczowski, Jakub Szyperski, Krzysztof Banaszyk, Karol Kunysz, Grzegorz Gutkowski, Piotr Szwajgier


muzyka – Mikołaj Trzaska

klarnet basowy, klarnet kontrabasowy – Michał Górczyński

kontrabas, elektronika – Jacek Mazurkiewicz

perkusjonalia – Paweł Szpura

klarnet basowy – Mikołaj Trzaska

śpiew – Maniucha Bikont, Tania Sopiłka

oraz zespół Katapetasma – Łukasz Hajduczenia, Vitali Mikhalchuk, Mateusz Zabrocki

Audiobook zakupisz TU: https://audioteka.com/pl/audiobook/zbrodnia-i-kara-superprodukcja