Wersja dla osób niedowidzących
Aneta Sawicka
- "Nauczycielka z getta. Wciąż pod wiatr" to drugi tom serii autorstwa Anety Krasińskiej. Jest to kontynuacja losów Laury, młodej kobiety, którą czytelnicy mieli okazję poznać w poprzedniej części. Dla mnie jednak książka ta była pierwszym spotkaniem z bohaterką, gdyż nie miałam okazji przeczytać poprzedniego tomu. Przyznaję, że kiedy sięgałam po książkę nie zauważyłam, że jest ona kontynuacją. I choć czytanie serii od drugiego tomu zwykle nie jest dobrym pomysłem, tym razem na szczęście nie przeszkodziło to w odnalezieniu się w fabule i postaciach wykreowanych przez autorkę. Między wierszami możemy poznać wcześniejsze wydarzenia z życia Laury i dowiedzieć się o najistotniejszych faktach z pierwszej części.
Akcja powieści osadzona jest w 1942 roku w łódzkim getcie. Warunki życia robią się coraz trudniejsze. Laura próbuje pogodzić pracę z opieką nad dwoma dorastającymi chłopcami- braćmi jej męża Dawida, który został wywieziony przez Niemców. Choć Laura stara się żyć chwilą i nie poddawać się rozpaczy, nieustannie tęskni za swoim ukochanym. Wsparciem są dla niej współmieszkańcy i rodzina. Laura pracuje i wszelkimi siłami stara się zdobyć pożywienie. Jej sytuacja nieco się poprawia, kiedy trafia na służbę do pewnego Niemca. Chłopcy, którymi się opiekuje trafiają zaś do pracy na budowie. Nie wiedzą, że w miejscu tym powstaje obóz dla polskich dzieci. Tymczasem prześladowania mieszkańców getta przybierają na sile. Coraz więcej Żydów jest wywożonych do obozów pracy, warunki życia są tragiczne- brakuje jedzenia, leków, opału. W tych trudnych czasach ludzie potrafią jednak wspierać się nawzajem i udzielać pomocy nawet nieznajomym. Kiedy zaczynają się wywózki ludności do Auschwitz Laura i jej rodzina znajdują się w ogromnym niebezpieczeństwie. Czy młodej kobiecie uda się uniknąć tragicznego losu?
W swojej książce autorka Aneta Krasińska kreuje poruszający obraz łódzkiego getta. Choć ze źródeł historycznych i książek znamy ówczesne wydarzenia, to jednak za każdym razem czytanie o nich wywołuje wielkie emocje. Tak było i tym razem. Losy Laury z jednej strony naznaczone są nadzieją i odwagą, z drugiej są przejmujące i pokazują beznadziejne położenie w jakim znalazła się bohaterka. Choć Laura tak naprawdę nigdy nie powinna się w getcie znaleźć, wszak jest Polką, którą poślubiła Żyda i dobrowolnie razem z ukochanym udała się do niewoli. Jej determinacja i lojalność wobec rodziny wzbudza podziw i wywołuje w czytelniku lawinę myśli. Bez wątpienia postać Laury skłania do refleksji i pokazuje, że nawet w najmroczniejszych czasach nie wolno gubić swojego człowieczeństwa.
Fabuła książki oraz bohaterowie to fikcja literacka oparta jednak na prawdziwym tle, jakim jest Łódź w czasie drugiej wojny światowej. Autorka przybliżyła nam obraz łódzkiego getta, nie szczędząc brutalnych opisów i pokazywania strasznej rzeczywistości, z którą musieli mierzyć się zarówno Żydzi, jak i Polacy. Powieść porusza do głębi i wywołuje w czytelniku ogrom emocji. Obok tej historii nie sposób przejść obojętnie. I choć czytanie momentami boli, to jednak od książki trudno się oderwać. Autorka doskonale pokazała tutaj potęgę miłości i niewiarygodny altruizm i bohaterstwo. Nie brak tutaj dramatycznych scen, ale i odrobiny nadziei na lepsze jutro, na to, że ta historia mimo wszystko może skończyć się dobrze.
"Wciąż pod wiatr" to powieść, którą warto polecić czytelnikom lubiącym książki o tematyce historycznej i wojennej. Choć książkę można przeczytać jako osobną powieść, bez znajomości pierwszej części, to jednak myślę, że historia ta zasługuje na to, aby poznać ją w całości, zaczynając od pierwszego tomu.
