Rewanż | Autor: Natasza Socha

Do Agaty wprowadza się Jakub, który pomagał jej obserwować byłego szefa, by móc się na nim zemścić. Ta pomoc nieoczekiwanie zakończyła się ciążą, a że Jakub od dawna jest w Agacie zakochany, postawił ja właściwie przed faktem dokonanym i sprowadził się na próbę do jej mieszkania. Dziewczyna nie jest zbyt zadowolona. Nie chce być z Jakubem. Uważa, że owszem, jest miły, pomocny, inteligentny i ma poczucie humoru , ale i tak każdy facet to świnia i to prędzej czy później wyjdzie na jaw. Nie warto się więc angażować. W takim przeświadczeniu utrzymuje ją praca, która przecież polega właśnie na tropieniu niewiernych mężczyzn. Nie przyjmuje do wiadomości, że kobiety również zdradzają i oszukują, a jeśli już, to tylko są wyjątki potwierdzające regułę.

Właściwie nie do końca dociera do Agaty fakt, że jest w ciąży. Nie widzi siebie w roli matki. Nie chce słyszeć żadnych historii o porodach. Jej wyobraźnia podsuwa jej tylko myśli, że niedługo skończy się jej wolność i niezależność. Będzie odpowiedzialna za małego człowieka, który już na zawsze zmieni jej wygodne życie. Tak się często dzieje, gdy kobieta zajdzie w ciążę nieoczekiwanie. Nie jest wtedy przygotowana na zmiany z tego wynikające i to nie ma nic wspólnego z jej wiekiem czy dojrzałością. Pojawia się lęk przez nieznanym i zmianami, które dziecko wniesie do poukładanego i znanego od lat życia. Obawy są czymś naturalnym.

Agata często zastanawia się nad ogólnym pojęciem zdrady. Dlaczego właściwie mężczyźni zdradzają? Czego brakuje im w związkach? Szukają adrenaliny, czegoś nieznanego? Uciekają w ten sposób od rutyny? A może muszą w ten sposób udowodnić sobie swoja męskość i podbudować własne ego?

Po spotkaniu z żona swojego byłego szefa i ekskochanka, Agata dochodzi do wniosku, że dopóki nie spotka się „tej pierwszej”, to, że jest się kochanką żonatego mężczyzny wcale aż tak nie przeszkadza. Co z oczu, to z serca, jak wiadomo. Gdy już zna się żonę kochanka, sprawa wygląda całkiem inaczej. Spojrzenie w oczy kobiecie z krwi i kości, którą się krzywdzi, nie jest już takie łatwe i odzywają się wyrzuty sumienia.

Główna bohaterka bardzo wiele dowiaduje się o życiu i o sobie. Również tego, że to, co widać na pierwszy rzut oka, wcale może nie być ty, czym się wydaje. Najlepiej dogłębnie sprawdzić sytuację i ocenić obiektywnie. Często jest trudno, bo w grę wchodzą emocje, ale trzeba je okiełznać i nie dać im się ponieść, bo mogą zaburzyć osąd. Najlepsza w trudnych sytuacjach jest rozmowa. Ale to chyba najtrudniejsze zadanie do wykonania. Ludzie nie maja cierpliwości, boja się kłamstwa, są nieufni, górę biorą nerwy. Często nie umiemy po prostu rozmawiać. Wolimy karmić się domysłami i poczuciem krzywdy rzekomo wyrządzonej nam przez tę drugą osobę.

W kocu Agata przyznaje rację Jakubowi – kobiety również zdradzają, na równi z mężczyznami. Także potrafią wbić nóż w plecy i oszukiwać. Nawet te, które wyglądają jak niewinne i delikatne nastolatki. Pozory mylą, nigdy nie sądźmy po pozorach.

Przez całą opowieść autorki, Agata walczy z sama sobą i swoimi poglądami. Boi się zaufać Jakubowi, bo sparzyła się na poprzednim mężczyźnie. Z tego strachu nie chce nawet spróbować wejść w związek. Bo co, jeśli ona się zaangażuje, a on za jakiś czas oszuka i odejdzie? Straci czas, będzie skrzywdzona i samotna, skończy ze złamanym sercem. Ale jeśli tak każdy z nas by myślał po każdej uczuciowej porażce, to nie było by w ogóle szczęśliwych związków. A przecież jednak się zdarzają. Może więc nie warto generalizować i próbować dalej mimo porażek? Może jednak należy walczyć o szczęście i spełnienie? Każdy chce być kochany. Każdy potrzebuje osoby, która jest zawsze obok gotowa przytulić, pocieszyć, pomóc, wyjaśnić, wspólnie się pomartwić. A przynajmniej jeśli nie każdy, to zdecydowana większość z nas. Dlatego mimo obaw, próbujmy. Inaczej się nie przekonamy co będzie. I przede wszystkim nie bójmy się rozmawiać. Bez rozmowy nie ma komunikacji. To najważniejsze w związku.

I właśnie taki ogrom mądrości życiowej znajdziemy w komediowej książce Nataszy Sochy. Wymagający czytelnik znajdzie tu smutek i radość, humor, złość i nienawiść, poczucie krzywdy i zemstę. A czy Agacie w końcu udało się zemścić na znienawidzonym Jerzym M.? Tego już nie zdradzę. Faktem jest, że jak to często w życiu bywa, wynik działań może być całkiem inny niż się początkowo zakłada. W każdym razie kibicuję Agacie, Jakubowi, Annie i innym zdradzanym bohaterom, by odnaleźli szczęście i uwolnili się na dobre od krzywdzących ich ludzi. Polecam powieść z całego serducha i czekam na kolejne części.