She Drives Me Crazy | Autor: Kelly Quindlen

  Jest lato, są wakacje, dni są pełne słońca i raczej większość czytelników nabiera ochoty na jakieś lżejsze książki, na przykład romanse czy lekkie fantasy. Ja zdecydowanie należę do osób, które o tej porze roku chętnie chwytają za mniej poważną literaturę, która nie wymaga wysilania umysłu podczas leżenia plackiem na plaży. Kiedy pojawiła się możliwość przeczytania „She Drives Me Crazy”, która idealnie mi do tego pasowała, nie wahałam się ani minuty. W końcu co może być lepsze od motywu enemies to lovers i fakedatingu? No teoretycznie nic.

Po przegranym meczu koszykówki z drużyną, w której gra jej była dziewczyna Scottie uważa, że nic gorszego nie może jej spotkać. Niestety, życie pisze swoje scenariusze. Przy wyjeżdżaniu z parkingu w jej samochód uderza jej szkolny wróg, piękna, aczkolwiek wredna, czirliderka Irene Abraham. Dziewczyny wzywają na miejsce stłuczki swoje rodzicielki, które… uzgadniają, że skoro Irene przez chwilę nie będzie miała jak dojeżdżać do szkoły, będzie wożona przez Scottie! Po pierwszym wspólnym dotarciu do szkoły na Scottie spada niespodziewana popularność, co sprawia, że jej była nie może przejść obok tego obojętnie. W głowie głównej bohaterki rodzi się pewien plan, na który przystaje Irene. Będą udawały parę! I choć ich związek miał być całkowicie odgrywany to nie wszystko idzie do końca z założeniami dziewczyn.

Przyznaję bez bicia, że jest to jedna z przyjemniejszych książek, które przeczytałam w tym roku. Była to szybka i lekka lektura, dokładnie taka, jakiej oczekiwałam, idealna, jako urozmaicenie wygrzewania się na letnim słońcu. A i nawet na deszczowe popołudnia!

Fabuła mnie nie zawiodła, ponieważ porusza szereg ważnych tematów, między innymi kwestię wychodzenia z szafy i akceptacji orientacji seksualnej przez rodzinę oraz otoczenie. Nie chcę za dużo zdradzać z fabuły, jednak wspomnieć muszę o tym, że bohaterki doświadczyły zarówno pozytywnych reakcji jak i negatywnych. Myślę, że ich odpowiedź na tę negatywną powinna być podawana jako przykład dla osób, które boją się ujawnić.

Cieszę się, że „She drives me crazy” porusza też temat cheerleadingu i tego, że jest on sportem takim, jak koszykówka, siatkówka czy piłka nożna. I że cheerleaderki wcale nie muszą być głupiutkimi różowymi landrynami, które znają się jedynie na wymachiwaniu pomponami i wydawaniu okrzyków. Fajnie byłoby, gdyby osoby zagrzewające przed meczem zawodników do walki nie były szykanowane i zostały uznane za równe tym, którzy kopią czy odbijają piłkę.

Jest jedna rzecz, która przeszkadzała mi podczas lektury „She drives me crazy”, a mianowicie ciągłe dogryzanie sobie dziewczyn. Czułam w tym sztuczność, jakby autorka na siłę starała się nie za szybko dopuścić do wybuchu namiętności. Odrobinkę jednak nieumiejętnie, co sprawiało, że kilka razy byłam zmęczona rozmowami między Scootie a Irene. Ostatecznie jednak ich relacja pod tym względem się zmieniła i od tamtego momentu czytanie było czystą przyjemnością.

Co prawda nie jestem zwolenniczką udawania związków w prawdziwym życiu to bardzo lubię ten motyw w książkach. Niby wiem, jak wszystko się skończy, ale jednak czuję ekscytację i nutkę niepewności podczas czytania i z niecierpliwością czekam, aż prawdziwe uczucia wyjdą na wierzch. Jeśli potrzebujecie jakiegoś lekkiego romansu to „She drives me crazy” będzie tym, co zaspokoi tę chęć. Polecam gorąco!