Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Aktor Też Człowiek

Kup Taniej - Promocja

Additional Info


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 3 votes
Akcja: 100% - 2 votes
Wątki: 100% - 3 votes
Postacie: 100% - 3 votes
Styl: 100% - 3 votes
Klimat: 100% - 3 votes
Okładka: 100% - 4 votes
Polecam: 100% - 2 votes

Polecam:


Podziel się!

Aktor Też Człowiek | Autor: Krzysztof Stanio

Wybierz opinię:

Agnesto

  Jak znaleźć własną drogę w życiu? Gdyby to było łatwe, nikt z nas specjalnie nie głowiłby się nad tym, nie zastanawiał, nie poświęcał temu dylematowi nawet dłuższej chwili. Ot, „coś się wybierze” kierując się sentencją, że „kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje”. I każdy ma rację, w pewnym stopniu, jednak warto stanąć i zastanowić się nad właściwym wyborem i drogi i przyszłości. Do tego nakłania Krzysztof Stanio, autor książki „Aktor też człowiek”, w której to zarówno doradza innym, jak i sam siebie oczyszcza i analizuje. Pisząc szuka sensu i głębi zawodu, jakim się para od lat. Wnika w aktorstwo, w aktora i w scenę. Wnika w deski, na których ujawnia się cała prawda o sobie, jako aktorze i jako człowieku. Dochodzi do skrupulatnej analizy wnętrza, ducha i głowy. I wszystko musi być spójne, bo tylko ta harmonia gwarantuje sukces.

 

Aktor, zawód niby, jak każdy inny, choć – jak wynika ze słów autora, ten jest nader wymagający. Będąc na scenie, wcielając się w daną rolę, w człowieku zachodzi transformacja. Jakieś powolne wejście w buty kogoś, kogo się odgrywa. Rola – dumnie brzmi. Rola – najtrudniejsze słowo w sztuce teatralnej. Ta bowiem wymaga od siebie czegoś na miarę anatomicznej analizy, narzuca pewne wytyczne, ma pewne potrzeby. W rolę trzeba wejść, jak to często mawiają aktorzy. Najwięcej o granych rolach oraz o zawodzie aktora dowiadujemy się z licznych wywiadów, jakie możemy znaleźć w prasie, czy usłyszeć w telewizji. I, jak zaobserwujemy, inaczej funkcjonuje aktor teatralny, inaczej filmowy. Choć zawsze jest wspólny mianownik, by rola była autentyczna, aktor też musi taki być. Widzowie wyłapią kłamstwo. Zauważą niespójność, niedopasowanie, czy wręcz parodię granej postaci, czego nie ma w scenariuszu.

 

Jednak, co zaskakuje, a co nie powinno w końcu dziwić, aktor musi być w zgodzie z samym sobą. To on dokonuje pierwszej oceny odtwarzanej postaci, po nim dopiero robi to widz. Widz jest najlepszym recenzentem. To na jego ocenie aktorowi zależy, na jego współodczuciu, jego emocjach i myślach.

 

Aktor też człowiek to książka hybrydowa. Łączy w sobie zarówno poradnik, jak i podręcznik psychologii. Czytając oryginalny tekst dostajemy stricte poradnik dla aktora. Coś z gatunku – Chcesz być świetnym w tym co robisz, przeczytaj i zastosuj. Ale, musi być zawsze ale dla dodania smaczku. Jeśli zastosujesz trik i wykreślisz z tekstu słowo aktor, otrzymasz personalną książkę z działu psychologii, która pomoże ci w wyborze tego, co właściwe. I to wcale nie musi być aktorstwo, to nie muszą być sceny teatralne.

 

Jednak przyznam szczerze, że takie publikacje giną w natłoku wielu sobie podobnych. Teksty w nich zawarte nie interesują odbiorców w jakiejś szczególnej mierze. Aktor – każdy się sobą chwali i szczyci z (dodam) własnych osiągnięć. Każdy z nich pisze i mówi o tym zawodzie, jak o jakimś ni to powołaniu, ni mozolnej, arcytrudnej pracy. Pracy nie dla każdego. Bo psychicznie dużo kosztuje wchodzenie w rolę, a potem z niej wychodzenie. I ile to wyrzeczeń w życiu prywatnym pociąga za sobą ów zawód. Wniosek – praca dla wybranych, jedynych w swoim rodzaju... Ja takich samochwał mam czasem dość. Odnoszę wrażenie, że kto, jak kto, ale aktor to prawie Achilles naszych czasów, z którym mało kto się liczy, a powinien. Że to osoba na swój specyficzny sposób wyjątkowa, dlatego i prywatnie... pompatyczna i z zawyżonym bardzo poczuciem własnej wartości. Takie mam wrażenie po każdym wywiadzie w prasie, po każdej takiej publikacji. Tu niestety to wrażenie nadal u mnie trwa.

 

Krzysztof Stanio pisząc „Aktora...” dokonał własnej analizy wykonywanego zawodu. Czegoś na wzór Rachunku Sumienia. Znalazł moment, od którego wszystko się zaczęło, i który wyznaczył dalszą drogę. Pisze o uczuciach, emocjach, wzlotach i upadkach. Pisze o obserwacji otoczenia, siebie i innych. Porównuje się dla aspiracji, narzuca pewne ramy.

 

Ta książka może pomóc każdemu.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial