Zagubiony, Który Prowadził | Autor: Aleksandra R. K. Stupera

  Wyobraź sobie piękny, gęsty las… a w nim ukryte miasto, w którym mieszkają elfy. Istoty, które niezmiernie dbają o swoje miejsce zamieszkania, kochając otaczającą je przyrodę. I to właśnie w takie, wręcz bajkowe miejsce trafia Ariadna wraz ze swoim bratem… Chodź, dzisiaj zapraszam Cię do fantastycznego świata…

PRZED PODRÓŻĄ

Zanim jednak wyruszymy, chcę powiedzieć, że powieść „Zagubiony, który prowadził” jest kontynuacją książki „Porzucony, który ocalał”. Przypomnijmy zatem treść pierwszego tomu.

PORZUCONY, KTÓRY OCALAŁ

Na kartach pierwszego tomu, poznaliśmy Ariadnę, kilkunastoletnią dziewczynkę, mieszkającą na wsi ze swoimi rodzicami oraz bratem Sereaszem. Rodzina na co dzień zajmuje się uprawą roli.Ponieważ w kraju trwa wojna pomiędzy Księciem a okrutnym Królem Nocy, mieszkańcy zmuszeni są do płacenia wysokich podatków na rzecz kraju. A płacą je w płodach rolnych. Jak się można domyśleć, w kraju panuje bieda i ubóstwo.

Brat Ariadny – Serasz dość często wyjeżdża. Dziewczynka wie jedynie tyle, iż brat jeździ do miasta, gdzie dorabia lub sprzedaje resztki upolowanych zwierząt.

Pewnego dnia Ariadna idzie do lasu. Natyka się tam na dzikiego mrawa o imieniu Losinis, od kilku dni siejącego postrach wśród miejscowych. A wiedz, żemraw, to wielkie i niebezpieczne zwierzę, pochodzące z gór, które z niezwykłą łatwością jest w stanie zabić nie tylko zwierzęta, lecz także ludzi.

Ariadna w ogóle nie czuje strachu. Odkrywa w sobie dar porozumiewania się ze zwierzętami. Zaczyna rozmawiać z rannym mrawem, opatrując jego rany. Dziewczynka, nauczona przez mamę, wie, że należy pomagać rannym. Za pozwoleniem zwierzęcia, Ariadna zapoznaje Losinisa ze swoim bratem.

Zaledwie kilka dni od spotkania Losinisa, Król Elfów wzywa do siebie Seneasza wraz z Ariadną oraz mrawem. Dla mniej więcej 14-letniej dziewczynki jest to pierwsza w życiu wyprawa poza rodzinne strony. Rodzice trochę się obawiają o losy dzieci, ale w końcu pozwalają im wyruszyć. Oczywiście obecność mrawa jest owiana wielką tajemnicą. Jak przebiegnie ich podróż? Co spotkają po drodze? O tym szczegółowo dowiesz się z powieści „Porzucony, który ocalał”.

ZAGUBIONY, KTÓRY PROWADZIŁ

Przejdźmy teraz do drugiej części, a mianowicie do powieści „Zagubiony, który prowadził”. Jak się możesz domyśleć, nasi bohaterowie dotarli do miasta Elfów. Podczas uroczystej powitalnej kolacji wychodzi na jaw długo skrywana tajemnica. Otóż Ariadna okazuje się, że ten, którego uważała za swojego brata jest księciem Szaferim, przeznaczonym do walki z okrutnym Onyksem – Królem Nocy.

Powiem Ci tak, cała powieść praktycznie jest osadzona w mieście Elfów. Podczas pobytu, Ariadna zapoznaje się z miejscowymi obyczajami. Poznaje również wielu mieszkańców miasta. Uczy się również od elfa zielarza, jak uzdrawiać innych. Ponadto, z innym elfem trenuje sztuki walki z mieczem. Elfy, które spostrzegły niezwykły dar dziewczyny do zjednywania sobie innych, chcą powierzyć jej dość niebezpieczną misję, na którą nie chce się zgodzić Szaferi, ciągle traktując Ariadnę jako swoją młodszą siostrę. Podczas pobytu u elfów w towarzystwie wojowników, Ariadna opuszcza kilkakrotnie mury, pomagając opatrywać rannych.

Co ją spotyka w tym bajkowym mieście? Jak odnajdzie się mrawLosisis pośród delikatnych elfów? Zapraszam Cię serdecznie do przeczytania powieści.

NA ZAKOŃCZENIE SŁÓW KILKA

Moją uwagę przyciągnęło to, że obydwie powieści zostały wydane przez Wydawnictwo Szmaragdowe Pióro – wydawnictwo założone przez autorkę książek o Ariadnie. Pomimo że „Zagubiony, który prowadził” jest powieścią kierowaną do młodszych czytelników, z wielką przyjemnością zanurzyłam się w ten świat, gdzie miło spędziłam czas w elfim mieście.

Jeśli zatem lubisz powieści, w których nie brakuje magicznych postaci, zachęcam Cię do lektury.

Pozycja „Zagubiony, który prowadził” Aleksandry Stupery to literatura z dziedziny science fiction. Książka ta to drugi tom cyklu Bielijon. O czym jest ta pozycja? Opowiada historię Ariadny. W drugim tomie dowiadujemy się prawdy odnośnie osoby, którą Adriana uważała za brata. Ukazane są informacje, dlaczego znalazł się wiosce i dlaczego posługiwał się fałszywym imieniem. Mimo tego to nie jest jedyny sekret wraz z tym odkrywa główna bohaterka jeszcze więcej sekretów. Czego one dotyczą? Zadania powierzonego przez elfy i księcia. Ukazane są tu kolejne przygody i wyzwania, a także pomoc potrzebującym i odwagę głównej bohaterki nawet za cenę narażenia się na niebezpieczeństwo. Mimo tego, że nie lubię gatunku science fiction ta książka przypadła mi do gustu. Rozbudowany własny świat, a także akcja pozwoliły na szybkie przeczytanie. Akcja dzieje się pomału, a także napisana jest prostym językiem dla czytelnika jest bardzo przyjemna w odbiorze i na pewno docenią ją nastolatkowie. Autorka wraz z mężem wymyśliła 14-letnią dziewczynkę Ariadnę wraz z elfami krasnoludkami i innymi wymyślonymi stworami. Zarówno tom drugi jak i pierwszy jest prowadzeniem do kolejnej historii, więc można uznać, że będą kolejne części. Szkolenia u elfów w zielarstwie i szermierce dają małe prawdopodobieństwo, co do „Igrzysk śmierci lub „Niezgodnej” filmów także z działu science fiction. Warto także zaznaczyć, że książka jest skierowana dla młodzieży, więc cechy, które dla nas mogą być minusem dla nich mogą okazać się plusami. Drugi tom zachęca do czytania tej książki myślę także, że sięgnę z pewnością po trzecią część.

Dzięki tej pozycji można przenieść się na chwilę do świata magii elfów a także krasnoludków. Mimo tego, że jest to pozycja dla nastolatków warto ją przeczytać i móc przez chwilę poczuć się o kilka lub kilkanaście lat młodszym. Bo przecież, kto powiedział, że pozycja science fiction są tylko dla dzieci? Jedynym minusem jest to, że czasami opisy są zbyt rozbudowane. Być może jednak jest to zabieg przemyślany by wzbudzić napięcie u czytelnika. Każdy, bowiem autor ma, co innego na myśli a także osoba, która czyta ma inne spostrzeżenia. Tom drugi jest równie dobry, co pierwsze A co najważniejsze zachęca do przeczytania kolejnych części. Budowanie napięcia pozwala na wchłonięcie książki w jeden wieczór. Mimo tego, że pozycja ma aż 360 stron ilość stron jest rzeczą, której się nie odczuwa podczas czytania.

Polecam tę pozycję dla ludzi, którzy lubią czytać książki ciekawe trzymające w napięciu, a także niosące wartość dla człowieka. Historia Adriany odważnej dziewczynki ukazuje jej pewność siebie a także nadaje całej historii niepowtarzalnego charakteru. Przygody, wyzwania, napięcie, co będzie w kolejnych rozdziałach książki to, co lubię najbardziej, a Ty? Jeżeli tak nie masz, co się zastanawiać. Nie czytałeś/aś pierwszej części? Nic straconego można przeczytać dwie naraz, gdyż lepiej się przyswoi całą historię. Ja także chciałabym móc na nowo poznać bohaterów i ich historię. Czekam z niecierpliwością na kolejną część. Pozycja ciekawa, lecz nieidealna, dlatego ocena zaniżona o jeden punkt.

Podsumowując należy stwierdzić, że autorce nie brakowało pomysłów i wyobraźni do stworzenia takiej pozycji. Pozycja godna polecenia dla dziewczyn jak i dla chłopców, a także dla dorosłych czytelników. Polecam.