Z Pamiętnika Początkującego Psychiatry | Autor: Adam Stern

  "Z pamiętnika początkującego psychiatry" autorstwa Adama Sterna to kolejna książka, która z pewnością przyciągnie miłośników literatury z wątkiem medycznym. Ponieważ sama do takich osób należę z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po książkę będącą zapisem wspomnień młodego lekarza. Bardzo lubię poznawać zawody medyczne "od środka" i czytać o pracy w szpitalu, a przyznaję, że jak dotąd nie miałam okazji przeczytać o tak ciekawej specjalizacji jaką jest psychiatria. Tym bardziej cieszę się, że doktor Adam Stern pozwolił mi i innym czytelnikom zajrzeć za kulisy swojej pracy i przekonać się z czym na co dzień mierzą się lekarze psychiatrzy.

Kim jest autor, a jednocześnie bohater tej książki? To młody człowiek, który jest dopiero na początku swojej medycznej kariery. Jest studentem państwowej uczelni medycznej, który dostał się do prestiżowego programu rezydenckiego w Harvard Medical School, w ramach którego może robić specjalizację z wymarzonej psychiatrii. Poprzeczka jest bardzo wysoka, bowiem uczestnicy programu nazywani są "Złotym rocznikiem" co dla młodego Adama jest dość stresujące. Choć pochodzi on z lekarskiej rodziny nie do końca wierzy w swoje umiejętności, szczególnie na samym początku, kiedy od razu po przekroczeniu progów szpitala musi radzić sobie z różnymi trudnymi przypadkami. Pracuje więc ciężko i z ogromnym zaangażowaniem, aby udowodnić sobie i innym, że zasługuje na daną mu szansę. Oczywiście autor dzieli się z czytelnikami historiami niektórych swoich pacjentów. Są to zwykle historie bardzo trudne, szczególnie te przypadki, w których pacjentom nie da się pomóc. Adam Stern o powiada o swojej pracy, o tym jakie trudy niesie ona ze sobą, zarówno pod względem psychicznym, jak i fizycznym. Nie boi się mówić o swoich kryzysach, o tym, jak wielki wpływ wywierają na niego niektórzy pacjenci, a nawet o tym, że nie zawsze jest w stanie sam poradzić sobie z emocjami towarzyszącymi mu w pracy. Autor dużo miejsca poświęca również relacjom pomiędzy uczestnikami programu, a także swojemu życiu prywatnemu, w tym uczuciowemu, co sprawia, że w książce obecny jest także wątek obyczajowy.

"Z pamiętnika początkującego psychiatry" to książka, którą czytało mi się bardzo dobrze, ale jednocześnie czegoś mi w niej zabrakło. Spodziewałam się większej dawki emocji i większej liczby ciekawych przypadków medycznych, miałam również nadzieję na jakieś lekarskie anegdotki. Tymczasem autor opowiada nam jedynie o kilku pacjentach i to mam wrażenie tych najbardziej "lekkich". Czytając wywnioskować można, że praca na oddziale zamkniętym szpitala psychiatrycznego jest dość monotonna i nie obfitująca w żadne większe dawki adrenaliny. Jestem przekonana, że w rzeczywistości wygląda to zupełnie inaczej. Czyżby autor chciał nam oszczędzić trudnych opisów? A może jego celem było odczarowanie wizerunku psychiatrii, którą większość kojarzy z leczeniem "wariatów"? Nie wiem jaka idea przyświecała panu Adamowi, ale wiem, że spodziewałam się po tej książce znacznie więcej. Za mało znalazłam tutaj medycyny, a za dużo osobistych perypetii autora.

Jednocześnie podkreślam, że to nie jest kiepska książka. Pomimo zauważalnych braków przeczytałam ją z dużym zainteresowaniem od pierwszej do ostatniej strony. Bez wątpienia przyczyniło się do tego lekkie pióro autora i jego błyskotliwy umysł. Na kartach książki widać ogromną pasję do medycyny, a jednocześnie empatię i czułość, którą doktor Adam posiada w stosunku do swoich podopiecznych, odczarowując tym samym wizerunek lekarza.

Choć tytuł książki sugeruje dość ciężką tematykę, tak naprawdę jest to lektura lekka i niezbyt wymagająca.