Anubis | Autor: Hector Kung

 Po książkę Hectora Kunga „Anubis" sięgnęłam z dużą ochotą, bo już dawno nie miałam okazji przeczytać książki o podobnej fabule. W dzieciństwie zawsze lubiłam historie rodem ze „Skarbu Narodów" czy „Indiany Jonesa". Później na książki i filmy o podobnej tematyce po prostu nie umiałam trafić. „Anubis" był więc dla mnie powrotem w przeszłość, ale już w bardziej dorosłym klimacie.

Głównym bohaterem lektury jest Bruno, doradca finansowy, którego niespodziewanie odwiedza dawny współpracownik Stars. Wszystkie interesy prowadzone przez tę dwójkę okazały się niewypałami właśnie za sprawą Starsa. Ten oddaje jednak przyjacielowi znaczną sumę pieniędzy i prosi o pomoc w sprzedaży starożytnych amuletów. Okazuje się, że handlarze są w stanie zapłacić za amulet duże kwoty, co tylko utwierdza Bruna w przekonaniu, ile tak naprawdę artefakt jest wart. Ostatecznie po namowie tłumaczki hieroglifów Bruno decyduje się na wyprawę do Egiptu w poszukiwaniu skarbca Nefretiti. W podróży towarzyszy mu piękna znawczyni starożytnego języka oraz przyjaciele i znalazca amuletu. Czy uda im się znaleźć starożytny grobowiec?

Fabuła książki bardzo przypadła mi do gustu podobnie jak narracja opowieści. Historia opowiadana jest z perspektywy Bruna, który podobnie jak inni bohaterowie bardzo wzbudził moją sympatię. Bruno w odróżnieniu od tego do czego przyzwyczaiły mnie postacie zawiązane z finansami i bankowością, żyje z dnia na dzień i nie przywiązuje wagi do bogactwa. Jest przy tym bardzo spokojny, uczciwy i po prostu da się lubić. W niektórych momentach czytelnik może zauważyć, że Bruno jest leniem, którego z kanapy nie wyciągnie nawet fascynująca przygoda. Bruno tak jak każdy mężczyzna ma jednak swoją dumę, a ta została łagodnie mówiąc podeptana przez Ellenę Finder. Tłumaczka jest zdecydowanie moją ulubioną postacią powieści. To niezależna, mądra i wykształcona kobieta, która wie czego chce i potrafi przekonać innych do swoich racji. Ellena jest przy tym szczera do bólu, wzbudza pragnienie i podziw. Pozostali bohaterowie także zostali przez autora świetnie wykreowani. Na uwagę zasługuje szczególnie nieudacznik Adam, który w trakcie wyprawy nie raz doprowadza swoich kompanów do gniewu, a czytelników do śmiechu. W sytuacjach z pozoru bez wyjścia potrafi jednak zabłysnąć i uratować przyjaciół.

Styl, w jakim została napisana książka sprawia, że czyta się ją lekko i z przyjemnością. Właściwie od pierwszych stron książka wzbudziła moje zainteresowanie i z zaciekawieniem połykałam kolejne jej rozdziały. Dużym plusem powieści jest to, że autor nie rozwleka początku, nie wmusza w czytelnika obszernych opisów, a przekazuje to, co najważniejsze. Z każdym rozdziałem pojawiają się natomiast nowe postacie i wątki, a historia jest jeszcze bardziej intrygująca.

Jak przystało na typową przygodówkę w „Anubisie" nie brakuje zagadek, niebezpieczeństw i zaskakujących zwrotów akcji. Autor zaskakuje także w przypadku romansu, który pozostawia niespodziewane rozstrzygnięcie. Na pewno miłym zaskoczeniem jest także nuta humoru, a niektóre sytuacje nie raz wywoływały u mnie uśmiech. W książce nie ma też typowego „czarnego charakteru", choć momentami mimowolnie sama zaczynałam się go doszukiwać.

Autor w „Anubisie” zabiera czytelnika w ciekawą przygodę pełną przygód. Lektura jest lekka i nie da się nudzić śledząc losy bohaterów. Z pewnością mogę polecić lekturę czytelnikom w różnym wieku, fanom przygodówek, historii ale także tym, którzy szukają lekkiej pozycji na wakację z nutą tajemnicy.