Książka, Która Nie Chciała Być Czytana | Autor: David Sundin

 Książka, która żyje własnym życiem i robi wszystko na przekór czytelnikowi, czy to w ogóle możliwe? Jeśli macie wątpliwości to sięgnijcie po "Książkę, która nie chciała być czytana", a szybko przekonacie się, że naprawdę istnieją książki nie skore do współpracy. Warto jednak postąpić wbrew ich woli i mimo wszystko podjąć ryzyko związane z zapoznaniem się z treścią. Nie będzie to co prawda łatwe, oj nie! Bo jak czytać książkę, która od samego początku buntuje się przeciwko temu, co robimy? Mało tego robi nam na złość i sprawia, że podczas czytania musimy robić naprawdę dziwne rzeczy. A to kręcimy książką na boki, bo akurat zamieniła się w kierownicę, a to wypowiadamy dziwaczne słowa, które w ogóle nie istnieją i nic nie znaczą. Czasem musimy też bardzo mocno wytężać wzrok, bo tekst nagle bardzo się zmniejsza.

To jednak nie koniec! Książkę musimy w pewnym momencie mocno trzymać, żeby nam nie odleciała, musimy ją przyciskać, żeby się nie zamknęła, a nawet musimy dmuchać, aby ugasić pożar szalejący na jej kartkach. Tekst książki również co chwila sprawia nam jakieś psikusy- zamienia wszystkie litery r na ł albo zmusza nas do wstawiania własnych słów. Podsumowując- czytając tą książkę musimy robić dziwne i bardzo zabawne rzeczy ku uciesze naszych dzieciaków. Taki jest bowiem zamysł i cel tej niestandardowej książki- rodzic ma czytać wygłupiając się niemiłosiernie, a dziecko ma pękać ze śmiechu i doskonale bawić się widząc swojego rodzica w niecodziennej sytuacji.

"Książka, która nie chciała być czytana" to bez wątpienia bardzo oryginalna pozycja, która w niczym nie przypomina zwyczajnej książki. Nie ma tutaj żadnej historii, żadnej fabuły czy opowiadania, nie ma nawet żadnego bohatera. Jest za to interakcja czytelnika z książką i wchodzenie w rolę osoby, która naprawdę musi zmagać się z niesforną książką. Wszystko napisane jest w taki sposób, że nasze dzieciaki naprawdę mają możliwość uwierzyć w to, że my dorośli nie możemy poradzić sobie z czytaniem. Jesteśmy wrabiani i wciągani do nierównej walki z tekstem, który na wszelkie sposoby próbuje nam się wymknąć sprzed czytania.

Bardzo lubię takie książki, które pokazują, że czytanie może być jednocześnie świetną zabawą. Uwielbiam razem z dziećmi sięgać po takie niestandardowe tytuły, nawet jeśli obarczone jest to koniecznością robienia z siebie przysłowiowego głupka. Radość dziecka, jego szczery śmiech i zaangażowanie we wspólne czytanie jest tego naprawdę warte. Tego typu książki pokazują młodym czytelnikom, że każda lektura to świetna przygoda, a czytanie wcale nie jest nudne. To również oczywiście świetny sposób na spędzenie miłych chwil z naszym dzieckiem i wspólne wygłupianie się.

"Książka, która nie chciała być czytana" może na pierwszy rzut oka wydawać się mało atrakcyjna. Utrzymana jest w dość jednostajnych kolorach, obrazki są tutaj bardzo proste i mówiąc szczerze niezbyt ładne. Faktycznie można mieć wrażenie, że ta książka nawet swoim wyglądem próbuje nas zniechęcić do sięgnięcia po nią. Jednak kiedy już zaczynamy czytać szybko okazuje się, że czeka nas świetna zabawa i dużo śmiechu. Gwarantuję, że jest to książka, po którą dzieci będą chciały sięgać wielokrotnie, chociażby po to, aby zrobić książce na przekór i czytać ją wbrew jej woli. Jeśli lubicie książki interaktywne, wymuszające na czytelniku różne aktywności, to tego tytułu nie może zabraknąć w waszej biblioteczce.