Prawo Pożądania | Autor: Anna Kasiuk

 „Jesteśmy panami swego losu, a jednak niezupełnie możemy robić to, na co mamy ochotę.”

 Twórczość pani Anny Kasiuk i jej styl pisarski poznałam po raz pierwszy przy okazji lektury „I będę Cię kochać aż do śmierci.” Wówczas była to powieść o charakterze obyczajowym z elementami romansu. Tym razem sięgnęłam po jej kolejną odsłonę, jaką jest tytuł „Prawo pożądania”, który już sam w sobie jest zapowiedzią gorącej historii. Autorka ma za sobą głównie powieści obyczajowe, w które wplata różne inne wątki literackie, dlatego teraz byłam ciekawa jej wersji powieści erotycznej.

Mathilde Macrone to dwudziestopięcioletnia mecenas, która pomimo młodego wieku już zyskała sobie uznanie w kręgach prawniczych udowadniając nie raz swoją profesjonalność i skuteczność. W życiu prywatnym ma za sobą nieudane małżeństwo z Massime, a teraz od trzech lat jest związana z Michaelem w tzw. „białym małżeństwie” i jest przekonana, że taki układ jej odpowiada. Dopiero, gdy w jej kancelarii pojawia się Jean Dubois, ojciec paryskiego, przestępczego podziemia, zwany Bestią z Paryża, pojawiają się wątpliwości i pożądanie.  Zdaje sobie sprawę, że bliższa znajomość z nim oznacza kłopoty, zwłaszcza dla jej kariery, dlatego próbuje nie ulegać jego urokowi i pożądaniu. Jednak, tak jak można było się tego spodziewać, nie jest w stanie całkowicie się go zignorować. Z jednej strony wie, kim jest jej klient, ale z drugiej strony uświadamia sobie swoje pragnienia. Toczy walkę sama ze sobą i rozbudzonym ogniem namiętności. 

„Życie jest za krótkie, by tkwić w kieracie oczekiwań. One stanowią ograniczenie.”

Istotna informacja dotyczy wydania książki, gdyż ukazała się ona wyłącznie, jako ebook, więc nie każdy z pewnością po nią sięgnie. Ja jednak nie mam nic przeciwko elektronicznym wersjom powieści, mimo że też lubię papierowe wersje. Okładka nie jest zachwycająca, wręcz zniechęcająca, ale zaintrygował mnie opis, jaki znalazłam na stronie lubimyczytac.pl.

Fabuła wypełniona jest w większej części spotkaniami i rozmowami między głównymi bohaterami. Narracja daje możliwość poznawania zarówno odczuć Mathildy, jak i Jeana, gdyż prowadzona jest w trzeciej osobie, ale nie wszystko jest nam ujawniane. Przede wszystkim trudno jest dowiedzieć się, czym kieruje się Jean i czy do końca jest wobec kochanki uczciwy i szczery. Postać Mathildy została ukazana tak, że nie ma ona przed nami tajemnic i więcej wiemy o jej uczuciach i dylematach. Sprawy Jeana wychodzą stopniowo na jaw, tak jak jego charakter i działania. Pomiędzy opisami ich relacji pojawia się wątek związany z wykonywanym zawodem głównej bohaterki i sprawą, którą zlecił jej Dubois. Jednak ten element stanowi jedynie tło dla tego, co dzieje się między nimi, tak jak tłem jest miejsce akcji, która osadzona jest w Paryżu.

„Prawo pożądania” to powieść napisana z rozmachem i odważnie, bez zbędnych słów i opisów, ale bez wulgaryzmów czy brutalności i wyuzdania. Pani Anna Kasiuk zwraca uwagę na seks, jako ważny element życia dwojga osób. Wykorzystała wątek erotyczny, by ukazać tę stronę życia, jako jeden z elementów łączący dwoje ludzi. Umiejętnie daje poczuć towarzyszące emocje i rozgrywające się sceny. Zestawia ze sobą związek oparty na harmonii, stabilizacji i wzajemnym szacunku, ale bez seksu, z relacją pełną namiętności, intensywności i pożądania, którym trudno się oprzeć. Tym samym stawia przed nami pytanie o to, co jest ważne w związku: spokój, poczucie bezpieczeństwa, czy też namiętność, seks i odrobina szaleństwa. Z drugiej strony pokazuje, czym jest układ bazujący tylko i wyłącznie na pożądaniu i kierowaniu się jedynie fizycznymi potrzebami.

W książce dzieje się bardzo dużo, fabuła rozwija się niezwykle intrygująco i byłam ciekawa jak to wszystko się skończy. Autorka dosyć mocno pokomplikowała to, co na początku wydawało się zwykłym erotycznym romansem, wplatając w niego wątki mafijne. Podążając za kolejnymi wydarzeniami oczekiwałam jakiegoś mocnego zaskakującego i emocjonalnego finału, którego się nie doczekałam. Wszystko nagle się urywa, pozostawiając czytelnika z niedokończoną opowieścią, więc mam nadzieję, że pani Anna Kasiuk nie zostawi tak tej historii i napisze jej kontynuację.  Szkoda, że na okładce ani w opisie nie ma nic, co wskazywałoby na serię.