Wezwanie Do Miłości | Autor: Anthony de Mello

Największy rozgłos zdobył dzięki książkom i konferencjom z dziedziny duchowości, w których łączył tradycyjną mistykę europejską z myślą Dalekiego Wschodu, nierzadko wchodząc również w obszar psychologii. Jego metody modlitwy oraz ćwiczenia duchowe wykorzystujące technikę psychoanalizy i psychoterapii uważane są za nowatorskie.

Nauka duchowa zawarta we wszystkich jego książkach daje się sprowadzić do trzech podstawowych pojęć: poznania, przebudzenia i świadomości, na których ściśle opiera się ludzkie szczęście, oświecenie oraz miłość. Wiele jego medytacji oraz bajek zwraca uwagę na nieszczęście człowieka płynące z fałszywych przekonań, pragnień bądź wpływu kultury uniemożliwiającego osiągnięcie wewnętrznej wolności.

„Wezwanie do miłości” to ostatnie medytacje Anthony`ego de Mello. Poprzedza je wstęp, w którym jasno jest powiedziane, że zawarte w tej książce medytacje nie są żadną nową doktryną ani księgą przemyśleń na temat chrześcijańskiej teologii. Są natomiast wspomnieniami mistyka, który miał odwagę dostrzegać rzeczywistość – dlatego był pełen i współczucia i miłości do wszystkich istot. Znajdował też radość we wszystkim i w niczym. Zawarte w tej książce medytacje dotyczą przede wszystkim miłości i tego co ją utrudnia: przywiązań, pragnień, żądzy. Pokazują też jak się od tych uwarunkowań uwolnić by zacząć widzieć i by zacząć kochać.

Po wstępie znajduje się krótka przedmowa Jamesa R. Dolana, jezuity, który napisał krótko o Anthony`m de Mello i prowadzonym przez niego Programie Maxi. To program medytacji prowadzony w latach 1985-1986.

Jeśli chodzi o same medytacje. Jest ich 31. Każda zaczyna się tytułem „medytacja” i kolejnym numerem. Pod nim znajduje się dużą czcionką tytuł medytacji. Pod tytułem fragment z pisma świętego. Malutki ornamencik oddziela urywek z Pisma Świętego, podany inną czcionką, od tekstu medytacji. Teksty medytacji nie są takiej samej długości. Jedne są dłuższe, na 6 stron, inne krótsze, na 3 strony. W każdym tekście są wcięcia zaznaczające kolejne akapity oraz odstępy między poszczególnymi częściami tekstu. To wprowadza przejrzystość i pozwala na łatwy powrót do czytanego wcześniej fragmentu. Jest też miejsce na jakieś zapiski (jeśli ktoś lubi coś sobie zanotować na marginesie czytanej pozycji), bo tekst nie dochodzi do brzegów kartki i z każdej strony ma odstęp około 1 – 2 cm.  Na dole strony znajduje się jej numer.

Przejrzystość tekstu znacznie wpływa na to, że podczas czytania można się skupić na samej treści a nie rozpraszać widokiem. Teksty to nie podana teoria. To przemyślane głęboko teksty, wzięte z życia przykłady, myśli, które napływały w trakcie innych medytacji. Antony de Mello był człowiekiem kochającym ludzi i życie. I miłość bije z tych tekstów. Autor chce pokazać tym, którzy będą je czytali, jak wiele tracą, poświęcając czas na kłótnie, pożądania, niezgody, brak akceptacji. Pokazuje także jak wiele można zyskać, kiedy zacznie się kochać. Miłość nie jest łatwa, często boli, bo trzeba z czegoś zrezygnować. Ale kiedy się to zrobi, w zamian można zyskać o wiele więcej – choć nie zawsze od razu. Warto więc być przy tym cierpliwym.

Książka wartościowa, w pięknej okładce, na pewno niełatwa w odbiorze. Ale tym bardziej warto!