Idealnie Nieidealna | Autor: Monika Garska

 Życie ukazane w internecie często jest wyidealizowane. Pokazywane jest to, co ludzie chcą pokazać. Autorka w tej książce porusza tematykę mediów, kompleksów, ale i krytykowania, typów toksycznych ludzi.

Kolejna książka trochę psychologiczna, mimo tego, że autorka nie jest psychologiem, co przyznam, że mnie niemiło zaskoczyło. Momentami czuć było, jakby pisał to coach, a ja o większości coachów nie mam za dobrego zdania. Nie ze wszystkim się też zgadzam, autorka czasami zbyt nachalnie manifestuje swoje zdanie, nie biorąc pod uwagę innej możliwości, wolałabym, aby było to bardziej obiektywne. Co nie zmienia faktu, że przyjemnie czytało się tę książkę.

Dowiedziałam się niewiele nowego, ale dobrze jest czasami przeczytać taką książkę motywacyjną, skłania do refleksji. Człowiek świadomy jest niby tego wyidealizowanego świata internetu, ale tak naprawdę dopiero po czasie dociera do niego, że to jest wykreowany świat niczym w powieści. Każdy z nas ma gorsze momenty, a że niektórzy ich nie pokazują, nie oznacza, że takowych nie mają.

Reklamy działają w podobny sposób. Niedawno zobaczyłam, jak bardzo karmieni jesteśmy fałszem w reklamach produktów spożywczych. Na spożywczaku się jednak nie kończy. Wyretuszowane kobiety w magazynach albo w "najlepszym" wypadku prosto od fryzjera i makijażysty. Jak można się w takim razie dziwić, że ta piękna pani w reklamie ma tak wspaniałe rzęsy? Po prostu są sztuczne. W książce znajdują się cytaty, które wydały mi się bardzo inspirujące, na pewno powrócę do nich kiedyś. Poruszona zostaje też tematyka psychologiczna.

Autorka opisuje toksyczne zachowania, typy ludzi, którzy niestety sprawiają wrażenie niezwykle realnych i wiarygodnie przedstawionych. Przyznam, że sama odnalazłam tu cząstkę siebie, ponieważ mam skłonności do czarnowidztwa i narzekania. Sporo natomiast dowiedziałam się o typach różnych zołz, wewnętrznego głosiku, który stale czepia się nas, porównuje i również odnalazłam swojego krytyka spośród wyróżnionych. Lekki styl zachęca do czytania.

Podczas lektury odnosiłam wrażenie, że autorka sama przeszła taką wewnętrzną przemianę, w związku z czym tu opisała swoje spostrzeżenia i refleksje. Autorka zachęca do zwracania uwagi na swoje emocje, na to, aby ich nie negować, bo każda z tych emocji jest potrzebna i może nam dużo przekazać o nas samych.