Renata A.
-
Książka „Wiersze i opowiadania na każdy miesiąc roku. O miłości do samej siebie” jest ciekawą i wartościową pozycją do rozważań na każdy miesiąc. Publikacja wydana przez Oficynę Wydawniczą „Impuls” zawiera 12 wierszy i tyle samo opowiadań terapeutycznych przyporządkowanych do każdego miesiąca w roku. Opowiadania te poprzedza wprowadzenie do problematyki książki, wiersz pod tytułem „Wprowadzenie” oraz „Bajka o małej dziewczynce”. Bajka, która mogłaby być prawdziwą historią.
Opowiadania są bardzo ciepłe w swojej treści, wzbudzają empatię, szacunek do samego siebie i drugiego człowieka, rozwijają wyobraźnię, poszerzają zakres słownictwa czytelników, kształtują pozytywne postawy wobec innych osób. Największym walorem książki jest to, że zawiera treści o charakterze terapeutycznym i edukacyjnym. Autorka wykorzystuje swoje bogate doświadczenie pedagoga, wieloletniego pracownika Kujawsko-Pomorskiego Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. L. Braille`a w Bydgoszczy, wychowawczyni w internacie, a także szkoleniowca oraz wykładowcy.
Podejmowanie bardzo różnorodniej treści, uwrażliwia czytelnika. Jednocześnie tematyka jest otwarta, skłania czytelnika do refleksji. Po każdym z przeczytanych opowiadania czy wierszy autorka nie odkrywa wszystkiego, zostawia nas z niedopowiedzenia, z przemyśleniami. I to jest piękne, że autorka ufa czytelnikowi, wierząc w jego wrażliwość i umiejętność odczytania, tego, co pozytywne. Każdy znajdzie coś dla siebie. Opowiadania wykazują wysoki poziom kompetencji literackich, językowych, kulturowych, obywatelskich czy społecznych. Treść rozwija przed nami wachlarz emocji. Czytając doświadczamy, niczym bohaterowie, podobnych uczuć: radości, zazdrości, akceptacji, poczucia bezpieczeństwa czy bliskości.
Przyciąga wzrok okładka ze swoimi trzema kolorami: czarnym, czerwonym i białym. Co one znaczą? Symbolika na pewno jest wieloznaczna. Bohaterkę otaczają różne przedmioty, elementy. Ona sama skupiona jest na jednej książce, pozostałe ją otaczają. A obok kubek z gorącym napojem, a w oddali drzewa. Trzeba chwili, bo odczytać i zrozumieć przesłanie ilustracji, a może najpierw po prostu przeczytać, zapoznać się z treścią utworów.
Książki są lustrem, odbiciem rzeczywistości zgodnie z maksymą Stendhala „Powieść to zwierciadło przechadzające się po gościńcu”, a opowiadanie jest odłamkiem zwierciadła. I takim gatunkiem są małe formy literacie Ewy Lewandowskiej, ukazujące mały skrawek świata, a przede wszystkim wnętrza emocji towarzyszące każdemu z nam, z dużą dozą wrażliwości, emocjonalnego podejścia do tematu. Świat zewnętrzny jest tłem do ukazania tego, co ukryte wewnętrznie. Opowiadania to mała forma, ale jakże pojemna w swoje treści, skupiona na jednym wątku, który ukazuje przeżycia jednego z bohaterów. Jako odłamek lustra dotyka szczególnie emocji, strefy, której szczególnie trzeba się przyjrzeć. Autora robi to z subtelnie po mistrzowsku, delikatnie, z wyczuciem podejmuje trudne temat, ciągle aktualne.
Dedykowany wiersz i opowiadania łączy ta sama tematyka, którą wnikliwy czytelnik umiejętnie odczyta, odszyfruje zakodowane metafory, wyjdzie poza poziom dosłownym, do tego, co czasem przekazane w sposób metaforyczny lub symboliczny. Na pewno warto wspólnie odkrywać wartościowy przekaz. Opowiadania podejmują temat, które dotykają, przeżyć niejednej rodzina, których doświadczyło wiele dzieci, wpływające na decyzje podejmowane w dorosłości. Każdy znajdzie lubiony wiersz, opowiadanie, które może być przesłaniem na dany miesiąc. Na kartach niejednego opowiadania znajdujemy złote myśli, piękne sentencje, takie jak: „Dobre serce przecież wygląda zawsze tak samo - pięknie”.