Kto Zjadł Pierwszą Ostrygę? | Autor: Cody Cassidy

 Jest to książka, która ukazała się w wydawnictwie Czarna Owca, które nie tak dawno obchodziło swoje trzydzieste urodziny (rok założenia: 1991). Autor w sposób niezwykle błyskotliwy przedstawia odpowiedzi na wiele kluczowych pytań, jest ich aż 17! Opowiadając przy tym bardzo ciekawe, barwne opowieści o ludziach, prekursorach danej dziedziny.

Co bardzo mi się podobało, to na początku książki umieszczona jest schematyczna linia czasu obrazująca ostatnie trzy miliony lat, w tym najważniejsze wydarzenia niejako kamienie milowe tego okresu. Następnie autor dodał również mapę świata i naniósł kluczowe wydarzenia, tworząc kontekst geograficzny. Możemy w ten sposób prześledzić jako czytelnicy jak wyglądały pierwsze odkrycia w odniesieniu do kontynentów i położenia geograficznego.

Książka napisana jest w sposób bardzo przyjazny, bardzo szybko się czyta i chłonie informacje zawarte w publikacji. Historie opowiedziane przez autora są bardzo plastyczne - czytając można faktycznie przenieść się w odległe czasy i poczuć się tak jakby się było świadkiem tych fundamentalnych, epokowych wydarzeń. Cassidy uzyskał ten efekt przez to, iż w każdym rozdziale poznajemy nową osobę, która staje się bohaterem opowieści i jednocześnie tytułowym prekursorem. W większości przypadków okrycia odbywały się zupełnym przypadkiem, były zrządzeniem losu i szczęśliwym trafem. Ktoś o czymś zapomniał, zadziałała natura, czas i bach! Mamy nowe odkrycie np. piwo, które później (a nawet obecnie) staje się bardzo ważnym elementem dzisiejszego świata. W książce są wzmianki, czasami wynalazki nie tylko związane z żywnością ale również na temat ognia, koła, mydła, zarażenie ospą czy odkrycia Ameryki. Jak widać przekrój wybranych tematów do analizy jest dość spory.

Lektura na tym zyskuje ponieważ tematyka jest różnorodna i nie można się nudzić czytając. Spora bibliografia świadczy o tym, że podane informacje są sprawdzone i tekst bazuje na najnowszych badaniach. Pozycja idealna dla dociekliwych i lubiących tematykę popularno-naukową z różnymi ciekawostkami. Choć mam jeden zarzut. Autor moim zdaniem powinien skupić się tylko na poważnych tematach, dla mnie zbędną historią (nie umniejszając) był temat związany z tym kto opowiedział pierwszy dowcip. Mimo, że podobny stosunek miałem do rozdziału na temat kto dosiadł pierwszego konia. To jednak tam były przytoczone błyskotliwe moim zdaniem informacje, o tym, że udomowienie jest stosunkowo rzadkie w świecie zwierząt z racji tego, że muszą być spełnione określone warunki. Jakie? Koniecznie sięgnijcie po lekturę!

Czytałem z zapartym tchem! Tematy ważne i epokowe, takie jak kto wynalazł koło czy odkrył Hawaje, które z pewnością znamy ze szkoły zostały przedstawione w odmienny, bardziej przyjazny sposób niż poprzez przytoczenie tylko suchych faktów i dat. Ciekawymi tematami, które zapamiętałem jest to, że homo sapiens ma jeden z najwyższych stosunków wielkości głowy do reszty ciała. Jest to paradoks inteligentnej istoty dwunożnej. Jako człowiek z wykształceniem inżynierskim zwróciłem uwagę również na cytat (umieszczony w rozdziale o pierwszej strzale), że: “Często natura podsuwa pomysł, a ludzie zajmują się opracowaniem inżynierskim”. Słowa w punkt. Tak wiele inspiracji czerpiemy z obserwacji natury, zjawisk w przyrodzie. Jest to niebywałe, niewyczerpalne źródło pomysłów. W rozdziale “Kto namalował pierwsze arcydzieło” - znalazłem natomiast błąd logiczny. Autor napisał tam mianowicie, że “Jean pracował szybko. Po walczących nosorożcach malował zgodnie z ruchem wskazówek zegara, w lewą stronę”. Z tego co mi wiadomo wskazówki zegara obracają się w prawo!

Podsumowując, książka oprócz tych kilku małych mankamentów, które wymieniłem powyżej jest bardzo ciekawie napisana, z polotem i pomysłem. Polecam aby zgłębić interesujące fakty na temat naszych początków na Ziemi i kluczowych wynalazków.