Warchoły, Złoczyńcy I Pijanice | Autor: Jacek Komuda

 Jacek Komuda w swojej najnowszej książce pokusił się o zebranie życiorysów największych złoczyńców i rzezimieszków, którzy żyli na polskich ziemiach w czasach Rzeczypospolitej szlacheckiej. Autor tworzy swoisty poczet, jednak w przeciwieństwie do typowego, klasycznego zbioru biografii tego typu, jego bohaterowie nie mogą się raczej pochwalić szlachetnymi dokonaniami i dobrymi uczynkami. Tenże poczet stanowi kulminacje tzw. „czarnych charakterów”, które jednak nie były kreacjami fikcyjnymi, a ludźmi z krwi i kości, dla których awanturnicze życie było czymś naturalnym. Ten sposób egzystencji był nieraz skutkiem specyficznej osobowości i charakteru, a czasami okoliczności, które wymuszały pewne zachowania i decyzje. Co ciekawe, Komuda nie ograniczył się do ukazania swoim czytelnikom wyłącznie sylwetek mężczyzn, ale często bohaterami jego publikacji są kobiety. Ich nazwiska nie są raczej znane dla laików w kwestiach historycznych, dlatego warto podkreślić tę swoistą innowację kreacyjną. Co również warte jest zaakcentowania to fakt, że autor proponuje nam książkę, która opowiada o przeszłości w sposób bardzo atrakcyjny i nietuzinkowy, taki, który może przykuć uwagę osób, które z historią są na bakier.

Komuda pokusił się o zebranie wspomnianych życiorysów w sposób alfabetyczny. Jednym bohaterom poświęca więcej miejsca, innym mniej – nie ma na to reguły. Można zatem przypuszczać, że pojemność określonych życiorysów jest uzależniona od dostępnych informacji – trzeba wziąć pod uwagę, że źródła z pewnością w niektórych przypadkach nie są pełne, lub też ich po prostu nie ma. Twórca tego specyficznego pocztu jednak spisał się na medal – zdecydowanie musiał zasięgać informacji w różnych miejscach i docierać do dokumentów historycznych, które opisywałyby zatargi z prawem określonych osób. Widać wyraźnie, że Komuda jest ogromnym pasjonatem tworzonych przez siebie opowieści, gdyż pisze o sylwetkach swoich bohaterów z prawdziwą werwą i entuzjazmem, które udzielają się czytelnikowi.

Język publikacji jest bardzo przyjemny. Nie mamy tutaj typowej maniery historycznej, która posługuje się narzędziami wyłącznie informacyjnymi. Twórca opowiada z pasją, charyzmą, jego język jest naturalny, ukazuje emocje. Narracja jest tutaj wartościująca – poznajemy subiektywne spojrzenie autora, który nie boi się komentować określonych wydarzeń. Tego rodzaju kompozycja jest zdecydowanie atrakcyjna. Myślę, że wielu, którzy nie pałali miłością do historii, po lekturze tego tytułu zmienią zdanie. Historia musi się podobać, jeśli opowiada o wydarzeniach, których uczestnicy są ludźmi z krwi i kości, a nie jedynie papierowymi sylwetkami, których emocjonalność i człowieczeństwo ogranicza się tylko do kilku wzmianek biograficznych. Komuda pokazuje nam, że przeszłość może być atrakcyjna, a w przypadku wybranej tematyki wręcz sensacyjna. Takiej historii aż chce się uczyć – jest ona niebywale blisko nas, nawet na kartach papieru jest żywa i nasączona emocjami.

Publikację trzeba również wyróżnić w kontekście oprawy graficznej, która jest wybitna, jak to bywa w przypadku książek wydawanych przez Wydawnictwo Fabryka Słów, specjalizującym się w literaturze fantastycznej. Komuda, co prawda wydaje książki z pogranicza fantastyki, gdyż równie mocno interesuje się samą historią, jednak dziwnym trafem charakter jego twórczości idealnie komponuje się z wizją wspomnianego wydawnictwa. Jest delikatnie inaczej niż w przypadku innych autorów tworzących pod szyldem Fabryki Słów, jednak nie można się oprzeć wrażeniu, że Komuda to właściwy człowiek na właściwym miejscu.

Książkę polecam wszystkim nie - miłośnikom historii, którzy nie widzą szans na polubienie się z tym kręgiem tematycznym. Po lekturze z pewnością zmienicie zdanie, a historia stanie się dla Was niesamowitą przygodą i atrakcją. Oczywiście tych, którzy już znają książki Komudy nie muszę pewnie dłużej przekonywać do zapoznania się z tym konkretnym tytułem. Jednym słowem – polecam!