Chimery Wenus. Tom I | Autor: Alex Alice

Dzisiejszy czytelnik może mieć już dosyć sztampowych fabuł, schematów powielanych w licznie ukazujących się powieściach i komiksach. Czasami panaceum na fabularne skostnienie stanowi połączenie kilku składników, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się niekompatybilne. Oczywiście, pomieszanie różnych wątków i cech związanych ściśle z określonym gatunkiem, nie zawsze zapewnia niesamowite, rewolucyjne dzieło. Jednakże dobry pisarz, scenarzysta może „zaserwować” czytelnikom historię, która przyniesie powiew nowości, odświeży wątki obecne w literaturze od dawna.

Do takiego miana aspiruje pierwszy tom komiksu „Chimery Wenus”, stanowiącego luźne połączenie wizji zawartych w cyklu marsjańskim amerykańskiego pisarza E. R. Burroughsa, „Zaginionym Świecie” A. C. Doyla, historii autorstwa klasyka literatury science-fiction H. G. Wellsa. „Chimery Wenus” to także wariacje, przemyślenia dotyczące losu europejskich, XIX-wiecznych potęg, rozszerzających swoje ekonomiczne, kulturowe i polityczne wpływy nie tylko na ziemskich kontynentach, ale również na innych ciałach niebieskich zawieszonych w kosmosie, zamieszkanych przez niesamowitą, fantastyczną i równie groźną faunę oraz florę. Klimat historii może czasami przywodzić na myśl nurt artystyczny, jakim jest steampunk, czy wątki podejmowane w arcydziełach literatury światowej autorstwa; J. Conrada, R. Kiplinga, G. Orwella.

Komiks przedstawia historię kilku postaci: poety Aureliena, aktorki Helen Martin, polityków reprezentujących mocarstwa rywalizujące o przejęcie władzy na Układem Słonecznym. Bohaterowie muszą toczyć walkę nie tylko z przeszkodami, które są wynikiem wielkiej polityki, autorytarnymi reżimami, pospolitymi bandytami, ale także z niebezpiecznymi dinozaurami zamieszkującymi Wenus. Warstwa fabularna komiksu powinna zainteresować amatorów historii, lubujących się w rozmyślaniach nad alternatywnymi wersjami przeszłości, fanów historii o rysie fantastycznonaukowym i awanturniczo-przygodowym. Bowiem „Chimery Wenus” nie należą do komiksów przekazujących głębokie refleksje, wartości, idee, jest to typowa historia mająca nieść czytelnikowi czystą rozrywkę np. po dniu wypełnionymi pracą i obowiązkami.

Szata graficzna dobrze koreluje z charakterem przedstawionej historii. Rysunki nie należą do tych realistycznych, próbujących na siłę „urzeczywistnić” opowieść, dobrze wkomponowują się w część fabularną, dodając jej pewnej bajeczności. Należy zaznaczyć, iż ta historia stanowi element szerszego uniwersum nazywanego – Gwiezdnym Zamkiem. W komiksie brakuje fragmentu wprowadzającego, czegoś w rodzaju przedmowy charakteryzującej ów świat, przedstawiającej chociażby pokrótce wątki pojawiające się w innych pozycjach, które mogłyby zapewnić szersze spojrzenie na opowieść przedstawioną w „Chimerach Wenus”.

Recenzowany komiks należy do cennych pozycji, które ukazały się na polskim rynku wydawniczym, opanowanym przez komiksy o bohaterach (Marvel, DC), mangi różnego rodzaju lub komiksy opowiadające o perypetiach postaci związanych z światem Disneya. „Chimery Wenus” reprezentują komiks francuski, który niegdyś święcił triumfy na rynku europejskim. Miejmy nadzieję, że pojawienie się tejże pozycji w Polsce stanowi zapowiedź częstszych „odwiedzin” autorów pochodzących z Francji i nie tylko. Komiks europejski, odmienny stylem od amerykańskiego i japońskiego, zasługuje na popularyzację wśród polskich czytelników, być może zmęczonych już ogromem historii o Batmanie, Spider-manie, Supermanie i innych symbolicznych postaci współczesnej popkultury.