W Ciemnej Dolinie. Rodzinna Tragedia I Tajemnica Schizofrenii | Autor: Robert Kolker

 Jedną z ciekawszych serii reportażowych, po którą często i chętnie sięgam jest Seria Amerykańska Wydawnictw Czarne. Kiedy zatem dzięki uprzejmości Redakcji Sztukater.pl, mogłam zapoznać się z kolejnym tytułem z cyklu, taka okazja nie mogła mi umknąć, tym bardziej, że stał za nią popularny amerykański dziennikarz Robert Kolker.

To on właśnie podążył śladami rodzinny innej niż wszystkie. Poznajcie bowiem Galvinów – Dona i Mię, pochodzące z klasy średniej amerykańskie małżeństwo, które stało się jedną z najbardziej rozpoznawalnych par w dziejach Stanów Zjednoczonych. Zapytacie pewnie dlaczego? Otóż jednym z powodów była ich dzietność, wszak wspólnymi siłami spłodzili oni 12 potomków. W tym jednak nie byłoby jednak jeszcze nic dziwnego, gdyby nie fakt, że sześcioro zrodzonych z nich synów obarczonych zostało pięknem choroby psychicznej.

Pojawiająca się w następujących po sobie urodzeniach schizofrenia, która dotknęła kolejno rodzących się ich synów, poczynają od najstarszego na środkowych kończąc, sprawiła, że życie rodziny i walka z demonami wywoływanymi przez tę podstępną chorobę stało się nie tylko przedmiotem zainteresowania opinii publicznej, ale przede wszystkim naukowców różnej maści od psychologów, genetyków, po psychiatrów w podjęciu badań nad specyfiką zachorowania na schizofrenię, nad jej mechanizmami, a wreszcie nad możliwościami skutecznego jej leczenia.

To sprawiło, że w miejsce spokojnego, ustatkowanego życia jakie rodzina Galvinów mogła wieść, pojawiło się nadmierne zainteresowanie postronnych, dramat współistnienia dzieci obarczonych chorobą z tymi, które nie wykazywały symptomów, niebezpieczeństwa, które wspólne życie ze sobą niosło, a wreszcie brak zrozumienia istoty choroby i ze strony samych Galvinów, jak i ówczesnego społeczeństwa. Wreszcie przeświadczenie powszechne o tym, że życie schizofrenika i ze schizofrenikiem to wyrok dla całej rodziny.

Patrząc z perspektywy dzisiejszej psychiatrii wskazać należy, że pojawienie się w realiach Ameryki w połowie XX wieku tak obciążonej rodziny, u której u tak wielu blisko spokrewnionych pojawiły się jej symptomy, stworzyło szansę dla przedstawicieli tej dziedziny do podjęcia szczegółowych badań nad jej etiologią i poszukiwania kierunków i form jej leczenia, które wyszłyby za powszechnie stosowane do tej cezury czasowej leczenie elektrowstrząsami.

Robert Kolner odtykając niezwykle bolesnej dla Galvinów rzeczywistości z dużym taktem i wyczuciem prowadząc swe rozważania, przedstawia historię rodzinny innej niż wszystkie. Nie tylko stara się przy tym oddać perspektywę samych dotkniętych chorobą, ale i ich bliskich, którzy musieli każdego dnia zmagać się z jej skutkami.

Lektura tej książki to pasjonująca podróż nie tylko po meandrach ludzkiej psychiki, zawiłościach umysłu człowieka, a w tym kształtowaniu się samej psychiatrii i ewaluowaniu w tym zakresie również jej podejścia do genezy samej choroby i jej leczenia, ale „W ciemnej dolinie” to także obraz ówczesnej Ameryki, w której chęć osiągnięcia sukcesu i spełnienia amerykańskiego snu, sprawiała, że czasem aby osiągnąć sukces trzeba zaprzeczać rzeczywistości.

Ta książka porusza dogłębnie, wywołuje skrajane emocje, a przy tym sprawia, że chłonie się ją każdym zmysłem. Jest ona tym bardziej warta uwagi, że nie stanowi ona fikcji literackiej, ale odzwierciedlenie realnych zdarzeń i równie rzeczywistych postaci. Dodatkowo choć tematyka w niej poruszona z pewnością do łatwych ne należy, to lekkość pióra autora przekona do siebie nawet największego laika w tym temacie. Nie traćcie zatem czasu i jeśli poszukujecie frapującej lektury z gatunku non-fiction „W ciemnej dolinie” spełni Wasze oczekiwania. Moje spełniło.