Pozimnie | Autor: Karolina Malinowska

 "Pozimnie" Karoliny Malinowskiej, wydane nakładem wydawnictwa Novae Res to książka, która skusiła mnie ciekawym opisem i bardzo zaskoczyła swoją fabułą. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego i niestety trochę się zawiodłam, bo książka jest w mojej opinii po prostu dziwna. Wielu czytelników być może uzna to za zaletę, bo jest to powieść "inna" i niestandardowa, ja jednak czuję się nieco oszukana i zniesmaczona jej treścią.

"Rzucić wszystko i uciec w Bieszczady" to powszechnie znane powiedzenie, które zostało wykorzystane w książce "Pozimnie". Mamy tutaj trzydziestoośmioletnią Karolinę, która postanawia przewrócić swoje życie do góry nogami, zacząć wszystko od nowa, a konkretnie to uciec od swoich problemów finansowych, rodzinnych i mieszkaniowych. Robi to jednak w bardzo dziwny sposób- pewnego dnia upatruje sobie dom na odludziu i postanawia, że w nim zamieszka. I nie byłoby to może dziwne, gdyby nie fakt, że dom ma już swoich mieszkańców. Kobieta postanawia jednak dopiąć swego i pewnego deszczowego dnia puka do drzwi wymarzonego starego domu prosząc o schronienie. Okazuje się, że dom jest zamieszkany przez Adama, wdowca z trudną przeszłością oraz jednego z jego synów. Kiedy Karolina dochodzi już do siebie po prostu oznajmia Adamowi, że chce zostać na stałe, a ten się zgadza. To pierwsza rzecz, która zniechęciła mnie do książki. Nie lubię takich naciąganych scen i bezczelnych bohaterów, więc po tej akcji zniechęciłam się już do głównej bohaterki, wciąż jednak miałam nadzieję, że po tym kiepskim początku dalej będzie tylko lepiej. Niestety nie było. Karolina szybko zadomawia się w domu Adama pomimo wszystkich panujących tam niewygód. Pomiędzy nią a Adamem zaczyna się również budzić uczucie. Powoli kobieta odkrywa sekrety skrywane przez mężczyznę oraz lepiej poznaje jego synów, a także wszystkie rodzinne historie.

Ogólny zarys historii nie brzmi oczywiście źle (pomijając to w jaki sposób Karolina wprosiła się do domu obcych ludzi), jednak w książce pełno jest scen, które mnie dosłownie zniesmaczyły. Dużo tam kręci się wokół seksu, co może jest odrobinę zrozumiałe zważywszy na fakt, że mamy tutaj trzech samotnych mężczyzn. Jednak mnie dużo scen dosłownie zniesmaczyło i zażenowało. Przykład? Już pierwszego dnia Karolina jest dotykana w intymnych miejscach i witana przez syna Adama obelżywymi słowami. Innym razem dostaje w prezencie prezerwatywy, a pod choinkę erotyczną bieliznę, choć przecież bohaterowie dopiero, co się poznali. Czytając miałam wrażenie, że wszyscy w książce są "niewyżyci seksualnie" i wciąż myślą tylko o jednym. Absolutnie nie mam nic do scen seksualnych w książkach, a wręcz bardzo je lubię, tutaj jednak zostały one zaserwowane w naprawdę obsceniczny sposób.

Może i faktycznie bohaterowie książki są do bólu prawdziwi i faktycznie takich ludzi można spotkać na swojej drodze, jednak pomimo wszystko w moim odczuciu cała fabuła jest tutaj bardzo naciągana i nierzeczywista.

Zabrakło mi w powieści także obiecywanych na okładkowym opisie Bieszczad. Jedyne Bieszczady jakie nam tutaj autorka przedstawiła to w zasadzie stary dom na uboczu, pozbawiony ogrzewania i wygód. Nie znalazłam tu nic o pięknie gór i natury.

"Pozimnie" to zdecydowanie nie jest książka, którą czytałam z przyjemnością. Pomimo tego, że zapowiadała się interesująco, mnie nie porwała, nie zafascynowała i nie przekonała do wykreowanych postaci.