Pyciaaa
-
Oscar Wilde to niezaprzeczalnie jeden z największych twórców anglojęzycznych epoki modernizmu. Dziewiętnastowieczny poeta, prozaik i pisarz znany jest głównej z powieści „Portret Doriana Graya”, opowiadającej losy młodego mężczyzny, którego dusza zaklęta została w obrazie. Nie należy zapominać jednak, że twórczość Wilde’a jest o wiele bogatsza. Jednym z ciekawszych tytułów w dorobku pisarza jest zbiór bajek „Szczęśliwy Książę i inne opowiastki”, po przeczytaniu którego należało by się zastanowić, czy publikacja ta na pewno skierowana jest do młodszego odbiorcy.
Najnowsze wydanie (Zysk i S-ka, 2021) „Szczęśliwego Księcia i innych opowiastek” to zbiór pięciu historii z morałem, z których każda opowiada o innej relacji pomiędzy postaciami. „Szczęśliwy książę” jest słodko-gorzką historią o posągu, powoli niszczącym samego siebie, by pomóc ludziom potrzebującym. „Słowik i róża” opisuje losy młodego słowika, pragnącego poświęcić swoje życie w imię pozornie prawdziwej miłości mężczyzny do kobiety. „Samolubny olbrzym” przedstawia postać mityczną, której egoizm doprowadza do przykrych konsekwencji. „Prawdziwy przyjaciel” pokazuje relację młynarza i ogrodnika, z pozoru piękną, w rzeczywistości moralnie zepsutą. „Prześwietna Petarda” zaś opowiada o tytułowej petardzie, pewnej swojej wartości, która niespodziewanie zostaje zapomniana.
Zbiór ten, choć z pozoru prosty, posiada ogromną wartość. Czytelnicy w każdej historii dostrzec mogą uniwersalną prawdę, która była aktualna zarówno w czasach, gdy książka została po raz pierwszy wydana, jak i współcześnie, gdy czytelnicy mogą sięgnąć po jej wznowienia. Każda z wyżej wymienionych historii w wyraźny sposób zarysowuje konkretny problem. Wilde mówi o fałszywych relacjach, wykorzystywaniu przyjaciół, kłamstwie, nadmiernej złości, egoizmie czy ulotnej miłości.
Początkowo osobom znającym charakterystykę epoki, w której tworzył Wilde może wydawać się, że autor napisał typową powieść programową. Po chwili zastanowienia jednak nie trudno stwierdzić, że „Szczęśliwy książę i inne opowiastki” wymyka się poza schematy. Nie pasuje ani do tendencji romantycznych, ani modernistycznych. Jest unikalny. Ten fakt sprawia, że jego lektura jest niezwykłą przygodą, zwłaszcza dla świadomych czytelników.
Tym, co również zaskakuje, jest sama fabuła opowiastek. Mogłoby się wydawać, że chociaż część z bajek, z pozoru skierowanych do młodego czytelnika, powinna zakończyć się frazą „I żyli długo i szczęśliwie”. Tymczasem każda z opowieści pozostawia po przeczytaniu dużą ilość goryczy. Szczęśliwy książę wcale nie wiedzie tak pięknego życia, jak ludziom się wydaje, słowik zaś, który poświęca się w imię miłości mężczyzny do kobiety, zostaje określony jako ten egoistyczny, który nie wie, jak wygląda życie. Każdy z bohaterów bajek został w jakimś stopniu oszukany i skrzywdzony przez los.
Nie można nie wspomnieć również o wydaniu. Opowiastki zostały wydrukowane dużą czcionką na grubym, kremowym papierze. Fakt ten w połączeniu z prostym słownictwem używanym przez autora sprawia, że przez książkę się płynie. Ponadto w publikacji znaleźć można piękne, czarnobiałe ilustracje wydrukowane na całej stronie lub będące jedynie dodatkiem do tekstu. Dzięki temu już samo przejrzenie książki wzbudza w czytelniku przyjemność.
„Szczęśliwy książę i inne opowiastki” to publikacja nietypowa, która zdecydowanie powinna przypaść miłośnikom baśni z morałem bądź osobom znającym inne dzieła autora. Nie jestem jednak pewna, czy byłby to dobry wybór jako prezent dla młodego czytelnika. Opowiastki Wilde’a są wielowarstwowe, a ich słodko-gorzki charakter sprawia, że mimo iż czyta się je bardzo szybko, pozostawiają po sobie uczucie smutku i goryczy, utrzymujące się w odbiorcy przez długi czas po odłożeniu książki na półkę.