Podróż Do Ojca Ciekawości | Autor:

Po opisie na odwrocie okładki nie wiadomo, czego dokładnie się spodziewać. Mamy zapowiedź fascynującej podróży obnażającej przed nami odpowiedzi na pytania, które nieustannie nurtują ludzkość. Chociaż sam początek tej książki może dawać wrażenie, że jest to książka fantastyczna - z całym tym słownictwem i rozwiniętą specyfiką - tak naprawdę jest to pewnego rodzaju poradnik i zapis własnej podróży autora.

Na przestrzeni następnych stron przedstawione i dokładnie opisane są kolejne, czasem niepozorne, aspekty codzienności - tych co niezmiennie dzieją się “w tle”. Dowiadujemy się czym jest ciekawość - skąd się wzięła i dlaczego właściwie istnieje. Wraz z autorem jesteśmy świadkami tkania Gobelinu Czasu - czyli porządku wydarzeń, tego jak działają te wszystkie drobne niteczki. Wędrujemy przez różne stany świadomości; uczymy się o pochodzeniu i ogromnym wpływie miłości, który zwykle nie jest dostrzegalny; czy także samoakceptacji, która wcale nie jest taka prosta; czy dowiadujemy się jak dokładnie działa pamięć. Jednak poruszony też został temat Piekła - tego co sprawia, że dusza tam trafia; czym w ogóle to Piekło jest. Aczkolwiek to właśnie problematyka dotycząca duszy - tego jakie są jej naturalne zachowania i tendencje; co dzieje się z nią po opuszczeniu ciała i tego jaki my możemy wywrzeć wpływa na naszą własną duszę - jest podejmowana na przestrzeni całej książki. Zawarte też są pomocne rady dotyczące pracy nad własną duszą i świadomością.

Powodem, dla którego jest to zapis akurat sesji partnerskich, jest chęć jak najbardziej rzetelnego przekazania informacji. Dwie osoby, po powrocie do fizycznej rzeczywistości, wymieniają się swoimi wrażeniami i zgromadzonymi informacjami, w ten sposób tworząc o wiele bardziej spójną i czytelną wersję.

Żeby naprawdę zrozumieć o co chodzi w tej książce, trzeba czytać konkretne akapity po kilka razy. Treść wymaga bardzo dużego zaangażowania, które również może nie wystarczyć - żeby pojąć faktyczny sens i intencje płynące z tej podróży, należy bardzo wczuć się w tą niefizyczną atmosferę, która ciągnie się od samego początku.

Dla mnie ta książka, była nie tylko pierwszą książką Bruce’a Moena, która miałam okazję przeczytać; ale również pierwszy zapis autentycznych podróży niefizycznych. Dlatego nieustannie wszystkie opisane przeżycia wydawały mi się dość nienaturalne. Zaskoczyło mnie, że chociaż jest to pewien typ popularnonaukowego poradnika, to fabuła była niezwykle rozbudowana i pełna aspektów typowych dla zwykłych książek science-fiction. Bo właśnie nie mogłam pozbyć się wrażenia, że jest to typowa literatura sci-fi; tak dokładna specyfika pojęć związanych z metafizycznymi obszarami (przydatny okazał się słowniczek), ale też to mocne “utechnicznienie” rzeczy pozazmysłowych. Mimo to cały czas wątpię w prawdziwość opisanych przeżyć autora - dla mnie, laika takie rzeczy są po prostu niemożliwe do zrozumienia po lekturze tylko jednej książki. Chwilami też nie mogłam pozbyć się wrażenia, że to wszystko brzmi jak jakaś sekta.

Podsumowując, na pewno nie jest to książka, którą czyta się dla czystej przyjemności. Jest to pewien rodzaj poradnika, ukryty pod kategorię literatury popularnonaukowej oraz własną podróżą autora. Nie polecam też tej książki osobom, które chcą zacząć podróż z tym typem tematyki metafizycznej - wydaje mi się, że będzie to zbyt trudna książka jak na sam początek takiej drogi.