Gdy Zabłyśnie Światło | Autor: Joanna Sykat

„Gdy zabłyśnie światło” Joanny Sykat, to średniej długości przyjemny obyczaj z przesłaniem.

Książka opowiada o przyjaźni, miłości, walce z własnymi problemami a także  o trudach rodzicielstwa. Czyta się ją lekko i przyjemnie. Język, którym jest napisana sprawia, że te niespełna 300 stron przelatuje w dwa spokojne krótkie wieczory.

Ogromnym plusem opisanej historii jest jej naturalność, normalność. Nie ma żadnych dziwnych historii fantasy czy przygód z serii „jedna na milion”. Pojawia się wątek podchodzący po kryminał, ale gładko komponuje się z książką i pasuje do całości z lekka urozmaicając jej zwykłą harmonijną historię. Opisuje sytuacje, które mogą zdarzyć się każdemu z nas.

Poznajemy nauczycielkę mieszkającą na obrzeżach z dorastająca córką. Adriana jest po rozwodzie i pozostaje w niezbyt dobrych relacjami z byłym mężem. Już na początku dowiadujemy się, iż ma nowego partnera, którego jednak z powodu negatywnych doświadczeń małżeńskich stara się trzymać na dystans. Czy słusznie? Tego dowiadujemy się pod koniec książki. Dodatkowo poznajemy stosunek Adriany do współpracowników, uczniów, sąsiadów i rodziców. Jasno wynika z tych opisów, że kobieta jest dobrym człowiekiem, poprawienie traktującym ludzi z otoczenia. Ma jedną prawdziwą przyjaciółkę, na którą zawsze może liczyć, i która bez mrugnięcia okiem stawi się na jej wezwanie w kilka minut po tym, jak wyczuje, że jest potrzebna. Taka przyjaźń jest na wagę złota i obie kobiety ją cenią i szanują. Adriana bardzo źle zniosła rozwód oraz powód dla którego doszło do rozstania. Przypłaciła to nie tylko złamanym sercem, ale i zdrowiem, oraz zepsuciem relacji z córką.

Ola długo nie wie, co się zadziało pomiędzy rodzicami i winą za brak ojca w domu obarcza matkę. Ta chcąc ją chronić i utrzymać jej dobry kontakt z tatą długo nie zapoznaje jej z faktami. Jakie to życiowe, prawda? Ile kobiet przechodzi przez to samo w życiu prywatnym? Pewnie większość zranionych rozwódek z dziećmi. I tu książka może być swego rodzaju oparciem dla właśnie tych cierpiących byłych żon, które borykają się z podobnymi problemami i rozterkami. Cała ta kwestia jest opowiedziana w zwykły przyziemny sposób. Bohaterka cierpi, ma uraz, dystansuje potencjalnego kandydata na drugiego męża, bo mimo że go kocha, to boi się robić kolejny krok do przodu. Toczy walkę z nastoletnią córką, która wyraźnie okazuje jej swoją złość, czym nie ułatwia dnia codziennego. Matka namawiająca ją na powrót do byłego również nie pomaga w dojściu do równowagi i stabilizacji życiowej, której każdy z nas przecież potrzebuje i chce budować na własnych zasadach.

Ogromnym plusem jest też to, że autorka dużo uwagi poświęca na opisywanie zwykłych codziennych czynności. Skupia się na przykład na opisie pracy w szkole i relacjach ze współpracownikami oraz uczniami. Na podstawie informacji, jakie podaje nam pisarka, możemy wnioskować, że Adriana jest nauczycielką z powołania i ma świetny kontakt z młodzieżą. Słuchając uczniów, traktując ich poważnie mimo ich młodego wieku, otrzymuje od nich w zamian pełen szacunek i uznanie. Co w dzisiejszych czasach jest trudne do osiągnięcia w pracy w szkole. Idąc dalej wiemy również, że kobieta kosi regularnie trawnik wokół posesji i nie straszna jej łopata. Takie codzienne czynności ułatwiają nam utożsamianie siebie, lub kogoś nam bliskiego, z głównym bohaterem.

Wbrew temu, przez co przeszła, i nadal przechodzi, bo przecież sam rozwód nie zakończył jej problemów, Adriana próbuje normalnie żyć i iść do przodu z podniesioną głową, szukając na każdym kroku pozytywów. I kiedy wydaje się, że już osiągnęła względnie zadowalający ją poziom stabilizacji, zaczynają dziać się wokół niej dziwne rzeczy – to coś ginie, to się co znajduje, innym razem coś zmienia swoje położenie albo wręcz pojawia się nie wiadomo skąd. Córka, która jako odpowiedzialna za to wszystko pierwsze co przychodzi jej do głowy, bo przecież jest na nią zła i jawnie okazuje jej niechęć, wszystkiego się jednak wypiera. Tak więc kto stoi za tymi wszystkimi zagadkami? Mimo, że kobieta jest z lekka przerażona (czy ktoś jej faktycznie źle życzy, czy to może zmęczony przeżyciami życia osobistego umysł płata figle?) stara się normalnie funkcjonować próbując poznać prawdę. Jaki wpływ na życie jej, i jej bliskich, będzie miało odkrycie tej tajemnicy? Wynik przeprowadzonego przez Adę śledztwa może zdziwić niejednego czytelnika i obalić założone przez niego tezy dotyczące winnego tego całego zamieszania.