Weronika Postanawia Umrzeć | Autor: Paulo Coelho

Bywają chwile trudne w naszym życiu, które łączone w jednolitą całość poprzez ciągłe się powtarzanie w dość małych odstępach czasowych mogą doprowadzić do trwałego przygnębienia, jak i poważniejszych następstw. Skutkiem takiego trwałego stanu często bywa depresja, która pogłębia niechęć do życia, a to może zakończyć się samobójstwem. Owe trudne chwile nie muszą być jakimiś przykrymi wydarzeniami, może to być ciągła nic nieznacząca rutyna, która dla części społeczeństwa jest nie do zaakceptowania.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Weronikę, która pracuje w bibliotece i ogólnie nie jest zadowolona ze swojego życia. Według niej jest ono ponure, niczym szczególnym się nie wyróżnia i jest praktycznie schematyczne, bez żadnych większych uniesień. Ogólnie można nazwać to powszechnie znaną i znienawidzoną rutyną. Ze względu na rodziców oraz otoczenie musiała przystosować się do ogólnie panujących reguł, zamiast szaleć i korzystać z życia, jak to mają młode osoby w swym zwyczaju. Bohaterka w pewnym momencie postanawia z tym skończyć popełniając samobójstwo poprzez połknięcie leków w postaci tabletek nasennych. Weronika budzi się w szpitalu psychiatrycznym Villete i dowiaduje się o szokującej diagnozie, jakoby leki uszkodziły serce i pozostał jej najwyżej tydzień życia. Jakie przemyślenia dopadną Weronikę? W jaki sposób postanawia przeżyć ostatnie chwile? Jaki naprawdę jest stan zdrowia pacjentki szpitala psychiatrycznego? O tym w książce „Weronika postanawia umrzeć” autorstwa Paula Coelho.

Brak chęci do życia

Opisana postać Weroniki w obecnych czasach jest przykładem postępowania wielu innych ludzi na całym świecie. Warto o niej czytać, a także wspominać, gdyż pomimo dość dużej wiedzy na temat samobójstw społeczeństwo dalej bagatelizuje dość oczywiste sygnały, iż ktoś może potrzebować pomocy. Bohaterka doskonale przytacza przykłady tego, co ją skłoniło do próby odebrania sobie życia. Dla większości osób będą zbyt błahe i niewiarygodne, ale każdy człowiek jest inny i ma różną wytrzymałość psychiczną. Myślę, że takie przykłady opisywane w książkach mogą pogłębić świadomość społeczeństwa na temat zachowań suicydalnych. 

Odczucia

O ile książka niesie różne głębokie przesłania i jest wartościowym nośnikiem wiedzy dla ogólnie pojmowanego społeczeństwa, to o tyle sama akcja bywa poplątana. Ukazuje się to tym, że czytamy przebieg życia bohaterki i nagle mamy wpleciony życiorys, jej koleżanki ze szpitala albo przemyślenia poszczególnych drugoplanowych postaci, co w sumie daje rozmycie tempa akcji i plącze te wydarzenia zamiast być klarowną całością. Owszem te wzmianki mają charakter moralistyczny, ale czy tak rozbudowane wnoszą coś do życia bohaterki, śmiem twierdzić, że niekoniecznie. W przypadku, gdyby były krótsze, jeśli chodzi o długość np. jednostronicowe, to nic, by złego się nie działo, natomiast takie dodatki kilkustronicowe potrafią wybić czytelnika z płynnego czytania. Natomiast charakterystyka postaci wraz z samą akcją biegnącą wokół Weroniki jest, jak najbardziej wciągająca i sprowadzająca czytelnika do refleksji nad własnym życiem oraz osób mu najbliższych.

Podsumowanie

Książkę czyta się powoli przez jej różnorodność obrazów umieszczonych obok głównej akcji dotyczącej samej Weroniki. Pozycja budzi emocje, przeważnie te wywołujące smutek lub dreszczyk dlatego, że tematyka jest dość dramatyczna. Okładka tego wydania jest dość stonowana i z tego, co widzę dość modna na rynku, jeśli chodzi literaturę znanych autorów, która uznawana jest za klasyczną. Jednakże wątpię, by przykuła wzrok przeciętnego czytelnika, raczej ta okładka przyciągnie koneserów i znawców takiej literatury. Polecam książkę wszystkim czytelnikom, aby zachowania suicydalne oraz walka o lepsze życie były coraz szerzej znane przez nasze społeczeństwo.