Seksroboty | Autor: Kate Devlin

Żyjemy w świecie, w którym roboty towarzyszą nam niemal na każdym kroku. Większość z nas nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się choćby do robotów pracujących w zakładach pracy czy robocików, które odkurzają nasze mieszkania, że nie robi to na nas większego wrażenia (chyba że widzimy to po raz pierwszy). A co by było, gdyby w naszej rzeczywistości pojawiły się inteligentne androidy, których nie sposób byłoby odróżnić od człowieka? I najważniejsze pytanie – dlaczego miałyby one powstać? To niezwykle intrygujące kwestie, które w swojej książce omawia Kate Devlin.

Od razu muszę zaznaczyć, że jeśli czytając tytuł tej książki, napaliliście się na nią jak dzik na szyszki, że o matko, jakie tu się brzydkie rzeczy będą działy, to niestety, ale nie. Ta książka nie ocieka seksem, więc jeśli tego się baliście, mogę was uspokoić. Nie to, że te kwestie nie zostały tu poruszone, bo zostały, ale autorka zrobiła to z klasą i wyczuciem. Nawet jeśli mówiła o seksie w żartobliwy sposób, nie poczułam się urażona. Sporo tu humoru, czarnego momentami, ale mnie to kompletnie nie przeszkadza.

Autorka pokazuje, jak na przestrzeni wieków wyglądał rozwój robotyki, do czego roboty służyły, jak są ukazane w szeroko pojętej popkulturze. Nie brakuje tu nawiązań do filmów. Jeśli oglądaliście „Ex machinę” czy „Blade Runnera”, tym lepiej dla was. Jeśli nie, nic straconego. Wątki, o których mówi autorka, są wyjaśnione tak, że będziecie wiedzieli, o co chodzi, ale uwaga na spoilery, żeby nie było, że nie ostrzegałam.

W tej książce opisano także rozwój seksualnych gadżetów. Omówiono, dlaczego powstały, jak się zmieniały i w jaki sposób je reklamowano. To były dla mnie ciekawe kwestie, bo dzięki temu widzę, jak zmieniła się ludzka mentalność i jak z pewnymi sprawami sobie radzono.

Ta książka to również opowieść o wielkiej samotności, o nas samych. O tym, jak nasze lęki i potrzeby wpływają na tworzenie robotów. To nie jest tak, że one pojawiły się całkiem niedawno, już 500 lat temu były takie urządzenia, które miały różnorakie funkcje. Jedni w ten sposób pokazywali swoje bogactwo, inni po prostu chcieli skonstruować coś, co zmieni rzeczywistość. Kiedy czytałam o lalkach, które mają spełniać seksualne potrzeby człowieka, ogarnął mnie smutek. I nie, nie uważam, że ci ludzie są chorzy i powinni się leczyć. To pokazało mi, jak samotnymi i niepewnymi siebie są ludźmi. Nawet nie spodziewałam się tego, że ta książka wywoła we mnie tyle emocji, a jednak. Nie umiałam czytać jej jednym tchem, ale to tylko dlatego, że musiałam poukładać sobie w głowie słowa autorki, przemyśleć je i spojrzeć na nie z dystansu.

Bardzo lubię książki, które z jednej strony zawierają w sobie masę ciekawostek, z drugiej strony dostarczają mi rozrywki, a z trzeciej strony po prostu dają mi do myślenia i nie pozwalają o sobie zapomnieć. Moim zdaniem ta właśnie taka jest.

Czy autorka wyczerpała kwestie związane z rozwojem robotyki, ludzką seksualnością i tworzeniem inteligentnych maszyn? Nie, nie powiedziałabym. Ta publikacja może stanowić dobry punkt wyjścia do dalszych rozważań na te tematy. Jeśli baliście się, że będzie obsceniczna, napisana w niezjadliwy sposób, to spokojnie, tak nie jest. To naprawdę kawał dobrej opowieści o ludzkości i robotach, polecam.