Zaplanuj Wieczność | Autor: Ks. Józef Gaweł

Ciekawe… Czy wieczność można zaplanować? Spodobała mi się okładka. Kartka z zeszytu, na niej po kolei, jedno pod drugim obok pustej kratki – Zmartwychwstanie, Czyściec, Niebo. I ręka z długopisem gotowym do zaznaczenia krzyżykiem lub postawieniem ptaszka w odpowiednim okienku.

A więc – czy wieczność można zaplanować? Czy ta książeczka, lekka i niewielka objętościowo daje nam na to przepis?

Wstęp i cztery rozdziały prowadzą nas przez zagadnienia życia po śmierci. Owszem, jest to przewodnik – do nieba dla każdego chrześcijanina. Jest to zbiór bardziej refleksji niż konkretnych wskazówek „rób tak a tak, to osiągniesz to i to”.

Rozdział I – Wierzę w życie wieczne: Sześć prawd wiary, Zbawienie, Usprawiedliwienie, Łaska, Łaska uświęcająca, Łaska uczynkowa, Świętość, Świętość prowadząca do nieba, Wszystko przemija, Cel wiary – zbawienie, Po co żyje człowiek? Zabieganie o własne zbawienie, Element duchowy w człowieku, Ciągle marzę o mym niebie, Sąd szczegółowy, Piszemy księgę życia, Potrzeba czujności, Z nadzieją do nieba, Święci przykładem nadziei, Chrystus odpowiedzią, Przestań się lękać, Chrystus nadzieją zbawienia.  Dwadzieścia dwie króciutkie refleksje, poświęcone wszystkim aspektom podstawowych prawd, które powinny być znane każdemu chrześcijaninowi. Ale ponieważ są to refleksje, a nie podręcznik, nie ma tu wymienionych np. sześciu prawd wiary – są one podkreślone jako fundament chrześcijańskiego światopoglądu.

Rozdział II – Po co czyściec?: Odbędzie się sąd, Na czym polega sąd, Sąd ostateczny, Będziemy sądzeni z miłości, Oczyszczenie, Zmarli, za których się modlimy, Stan poprzedzający pełną miłość, Ogień czyścowy, Oczyszczenie, by wejść do radości nieba, Dojrzewanie do nieba, Bolesne dojrzewanie do nieba, Główna przyczyna cierpienia, Aby spotkać się z Bożą miłością …, Bolesne spotkanie, Kontakt ze zmarłymi, „Bierz ze skarbca mojego Kościoła”, Dusze czyścowe przypominają, Anioł stróż, Posłannictwo mistyczki, Zmarłym na ratunek, O życiu pozagrobowym. Dwadzieścia jeden króciutkich refleksji. A zarazem bardzo jasne wytłumaczenie wielu kwestii, tak często niezrozumiałych i budzących wątpliwości, począwszy od pytania „co to jest czyściec?”. Dużo tu wzmianek i informacji o osobach, które miały widzenia czyśćca i miały mistyczne objawienia. Nie są one bardzo szeroko omawiane, ale informacje podane są w taki sposób, że spokojnie można dalej poszukać sobie informacji, jeśli kogoś ten temat zaciekawi i będzie chciał/a go zgłębić.

Rozdział III – Modlić się za zmarłych i żywych: Modlitwa za zmarłych, Modlitwa za dusze czyśćcowe, Dojrzewanie do życia wiecznego, Obowiązek modlitwy, „Daj im wieczny odpoczynek”, Modlitwa, post, jałmużna, Stary Testament o modlitwie za zmarłych, Inne zachęty do modlitwy za zmarłych, Ojcowie Kościoła o modlitwie za zmarłych, „Światłość wiekuista niechaj im świeci”, Pomoc duszom zmarłych, Potrzeba modlitwy za dusze czyśćcowe, Odpusty ofiarowane za zmarłych, Troska o wieczne zbawienie, Dobra śmierć – szczególna łaska, Prośba o łaskę dobrej śmierci, Czy wytrwam?, Na drodze do nieba, Modlitwa ojca Kosibowicza, Modlitwa chorych, Modlitwa w cierpieniu, Cierpliwość w chorobie, Droga Chrystusa naszą drogą. Dwadzieścia trzy króciutkie refleksje. Jak widać po ich tytułach najwięcej poświęconych jest zmarłym, tylko parę za dusze czyśćcowe i za żywych. Jest parę modlitw w konkretnych problemach i modlitwa ojca Kosibowicza, jezuity, który zginął rozstrzelany przez Niemców 2 sierpnia 1944 roku.

Rozdział IV – Życzę ci nieba: Aby życia nie zmarnować, Między przemienieniem a zmartwychwstaniem, Z życia do życia, Nauka Kościoła o niebie, Niebo życiem w Jezusie Chrystusie, Niebo marzeniem, Pragnienie nieba, Oglądanie Boga, Każdy nosi w sobie początek własnego nieba, Powrót do Ojca, Zobaczyć Go, Przemija postać tego świata, Porwany do raju, Ujrzeć Go takim, jakim jest, Widzimy jakby w zwierciadle, Oczekiwanie nowego miasta, Pełnia światła, Uczta weselna, Święci wzorem zdążania do nieba, Aby się dostać do nieba. Dwadzieścia króciutkich refleksji. Każda opowiada o jednym z kroków, jakie można – a nawet powinno się zrobić – na drodze do nieba. Mnie uderzył szczególnie jeden tytuł - Każdy nosi w sobie początek własnego nieba. Tak mawiał ks. Tischner. Wszystko co człowiek pokochał na ziemi, czym się cieszył – ale tak szczerze – to wszystko w niebie odnajdzie w stopniu wielokrotnym. Można więc powiedzieć, że niebo zaczyna się tutaj na ziemi, przez poznawanie i kochanie i cieszenie się tym wszystkim, co jest dobre, piękne i prawdziwe i zarazem prowadzi nas do Boga.

Mała książeczka, ale warta poznania i zatrzymania się nad nią na dłużej.