Wyzwolona Tom 51 Long Tall Texans | Autor: Diana Palmer

Twórczości Diany Palmer nigdy nie miałam okazji poznać bliżej. W bibliotece ciągle natykałam się na powieści tej autorki, jednak coś mnie ciągle powstrzymywało od tego, by po nie sięgnąć. Wiem natomiast, że ma ona dość spore grono miłośników i z tego też powodu, gdy ujrzałam dostępną jej najnowszą książkę, nie zawahałam się. Wyzwolona musiała trafić w moje ręce, a ja musiałam - ba! Pragnęłam wręcz, poznać pióro tej autorki z bliska. Czy ta lektura zostanie w mojej pamięci? O tym w tej recenzji.

Clancey zdecydowanie nie ma łatwego życia. Każdy jej dzień pełen jest strachu o młodszego brata. Wszystko to związane jest z sytuacją sprzed lat, kiedy to spotkała ich prawdziwa tragedia. W dodatku przełożony kobiety raczej nie pała do niej sympatią, a ona sama unika wszelkich zbliżeń z mężczyznami. Jednak coraz mocniej kusi ją, by dla Coltera zrobić wyjątek i zwrócić jego uwagę. Tymczasem jego nie pociągają niedostępne kobiety, a Clancey naprawdę działa mu na nerwy, jednak... jest w niej coś, co go intryguje. Czy ich relacja ma szansę zaistnieć w tak pogmatwanym świecie?

Na pierwszy rzut pójdą właśnie główni bohaterowie powieści. Clancey polubiłam od samego początku i wzbudziła ona mój podziw. Głównie stało się to za sprawą jej siły, odwagi i takiej determinacji w tym, by chronić młodszego brata za wszelką cenę. Z drugiej jednak strony na nerwy działała mi jej duma, której nie potrafiła schować do kieszeni nawet na chwilę. Clancey tak mocno chciała utrzymać swoją niezależność, że przez to podejmowała szalone i niebezpieczne decyzje.

Colter z kolei nie wzbudził we mnie żadnych szczególnych uczuć. Owszem, polubiłam go, ale też nie byłam w stanie skupić swojej uwagi na nim tak w stu procentach. Nie mam pojęcia, czy to kwestia kreacji tej postaci, czy też może tego, że historia Clancey była po prostu stawiana na piedestale i to ona została przedstawiona jako ta “ciekawsza” postać. Colter jest dobrym bohaterem, ale poza tym nie potrafię powiedzieć o nim nic więcej, niestety.

Jestem pod wrażeniem pióra Diany Palmer. Pisze ona w sposób ciekawy, dobry, lekki i bardzo przyjemny. Dzięki temu właśnie lektura tej pozycji była dla mnie prawdziwym relaksem, a pewnym momencie i nie potrafiłam się od tej książki oderwać. Moje zastrzeżenie dotyczy początku. Rozumiem, że wstępy przeważnie są dość nudnawe i takie często niezbyt wciągające, bo czytelnik mu się po prostu jakoś wczuć w czytaną historię i po kolei poznawać każdego bohatera i jego historię. Jednak tutaj ten pierwszy i w zasadzie drugi rozdział również okazały się dla mnie nużące i niezbyt ciekawe. W pewnym momencie miałam nawet ochotę po prostu odłożyć tę książkę na dzień lub dwa, by wrócić do niej po tym czasie. Bo zawsze mógł być to wpływ innej historii. Dzięki mojej determinacji do tego nie doszło i cieszę się z tego – to temu zawdzięczam miły czas spędzony z tą lekturą.

Autorka na kartach tej powieści porusza wątek samotnego wychowywania młodszego rodzeństwa, nad którym po prostu pełni się opiekę i o które dba się za wszelką cenę. Sama nie wiem, co zrobiłabym, będąc na miejscu głównej bohaterki, ale z pewnością nie postępowałabym z taką siłą i taką determinacją, jak Clancey. Wątek bardziej kryminalny, czy nawet dreszczowy zdecydowanie dobrze wpływa na tę pozycję. Daje on tej książce takiego smaczku i charakteru, który jeszcze wyżej stawia tę pozycję w moich oczach.

Wyzwolona to powieść dobra i idealna na gorące lato i wakacje. Może nie zapowiadała się idealnie, ale ostatecznie szalenie cieszę się, że mogłam ją przeczytać. Z pewnością też w przyszłości będę sięgać po inne książki Diany Palmer.