Atlas Albo Radosna Wiedza Podszyta Niepokojem | Autor: Georges Didi Huberman

Założenie książki jest fenomenalne, to jest mimo wszystko małe kompendium wiedzy. Temat jest fascynujący – atlas prowadzi nas przez zjawiska w kulturze i sztuce od mitologicznych perspektyw.

W tego typu publikacjach z pewnością trzeba docenić wszechstronność Autora, bo musiał zmierzyć się z różnymi nurtami, kierunkami, filozofiami. Sztuka i kultura nie żyją w oderwaniu, silą się wielością zjawisk, osobowości, procesów. Kluczowy jest czas, z jakim jakby zawierają przymierza. To epoka nadaje głównie ramy twórczości, ale twórczość ma to do siebie, że stwarza jutro. Jej historia jest przez tu trudna i bywa burzliwa. Doceniam pomysł i przebrnięcie przez niego. W efekcie mamy bardzo ciekawą publikację, która powinna być dostępna łatwo, w bibliotekach osiedlowych, w miejscach szczególnie, gdzie trudniej nabyć ciekawe publikacje, traktujące całościowo zjawiska kulturowe.

Atutem jest, że publikacja jest nowa. Z tego względu jest to atut, że jest to całościowe spojrzenie z perspektywy bieżącej. Wyłania się z książki na swój sposób prosty, ale i nie wniosek – kultura to bogactwo, źródło, do którego się wraca, można je traktować niemal dowolnie, ale jednak nie bez konsekwencji. Wobec kultury cenne jest podejście filozoficzne, wymaga namysłu i wgłębienia.

 Książka nam oferuje dużo, jest bogata, ma swój styl, nie każdy się w niej odnajdzie, ale jest ciekawym doświadczeniem i skłania do namysłu. Przez to jest godna polecenia. Jest to interesująca nowość na rynku wydawniczym, która sięga w przeszłość.

Przeszłość oddziałuje na dziś, jej pokłady mogą być niebezpieczne i stale odbijać się na bieżących wydarzeniach i współczesnych ludziach. Z tego samego powodu polecam, by zobaczyć, jak Autor odnosi się do tego, co było, a poniekąd jeszcze funkcjonuje. Sztuka i kultura domagają się, by jakby zdejmować z nich warstwy. Wiele z zamierzchłych czasów funkcjonuje w mentalności człowieka po dzisiejszy czas. Uważam, że takie publikacje ułatwiają zrozumienie współczesnej kultury, jak nie bezpośrednio, to pośrednio dają możliwość na zasadzie skojarzeń połączyć fakty.

  Publikacja skrywa wiedzę, wymagała trudu i studiów nad problemami kulturowymi. Nie traktowałabym jej jako książki o walorach historycznych, to zupełnie nie ten klimat, to inna koncepcja. Książka na swój sposób sama w sobie jest sztuką.

Wydanie publikacji pozornie skromne, ale estetyczne, przez to przyciąga uwagę i nie jest bez znaczenia, jak książka wygląda.

Nie siliłabym się na oceny pracy pod względem badawczym, ona ma swoją ekspresję, mówi swoim językiem i swoim przekonaniem. Bywa subiektywne, ale nie zawsze przez to zawężone.

Książkę oceniam na cztery gwiazdki, trudno zmieścić w jednym dziele wszystko, co by się chciało, jednak publikacja porusza wiele wątków. Ta różnorodność jest dla mnie ciekawa, ale publikacja wymaga przygotowania, by krytycznie podejść do tego, co w niej znajdziemy. Na pewno pozycja jest godna uwagi, by poszerzyć horyzonty.

Pozycja przemawia do mnie, niekoniecznie tym, że zgadzam się ze wszystkim, co tam jest, że patrzę tak samo. To jest bogata publikacja, której należy się zauważenie i uznanie. To nie jest proste opracowanie, bo wymagało zaangażowania i to zaangażowanie jest widoczne w książce, już w samym pomyśle, niesie ją. Publikacja ma szanse stać się społecznie i kulturowo istotną przez swój dorobek, jednak to może wymagać czasu, bo tytułów na rynku niemal z każdego zakresu jest dużo.