Trzy Kaczki Historia Pewnej Rodziny | Autor: Ewelina Chudzik

  Każda rodzina skrywa swoje mroczne sekrety, problemy, demony codzienności, o których to nie może dowiedzieć się nikt spoza jej kręgu. Takie jest już życie i tacy jesteśmy my - ludzie, którzy nigdy nie byliśmy, nie jesteśmy i nie będziemy idealni... O rodzinnej tajemnicy właśnie opowiada w fascynujący sposób powieść Eweliny Chudzik pt. "Trzy kaczki. Historia pewnej rodziny", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Novae Res i którą miałam przyjemność zrecenzować dla was dzięki portalowi Sztukater.pl

 Pola, Róża i Bogusia - trzy siostry w różnym wieku, które miały to nieszczęście wychowywać się w toksycznej rodzinie, domu pełnym przemocy i niekończącej się traumy. Sadystyczny ojciec i zagubiona matka, zaś po drugiej stronie trzy niewinne dziewczęta, które nie potrafiły poradzić sobie ze swoją codziennością. Dziś są już one dorosłe, ale mimo to wciąż nie mogą pokonać swoich lęków, zrodzonych traum i strachu przed innymi ludźmi. Mimo, iż pragną miłości i szczęścia, nie potrafią przezwyciężyć demonów przeszłości, które przez te wszystkie lata życia w jednym domu z despotycznym ojcem, stały się również częścią ich samych...

 Książka ta stanowi sobą literacki debiut Eweliny Chudzik - w mej ocenie bardzo udany. To niełatwa opowieść o bolesnym temacie rodzinnego piekła i niemożności wydostania się z niego na długo po opuszczeniu domu, rozpoczęciu własnego życia i upłynięciu wielu lat. Przede wszystkim uderza nas w niej to, że jest ona tak bardzo szczerą, prawdziwą, realną, gdyż nie ma tu literackich ubarwień, uproszczeń i schematów, ale jest za to szczera i bolesna prawda o życiu wielu z nas i naszych znajomych, którzy gdzieś tam lata temu żyli w podobnej traumie, jak bohaterki tej książki.

 Fabułę powieści wypełnia codzienność życia trzech sióstr - tak ta sprzed lat, w rodzinnym domu, jak i też ta teraźniejsza, która przedstawia się być może nieco mniej dramatycznie, ale z pewnością nie szczęśliwie. Każda z nich opowiada swoją własną historię i każdej poświęcone są nazwane ich imionami rozdziały, dzięki czemu możemy poznać ich los, myśli i dramaty. To dobre rozwiązanie autorki, która w ten sposób ukazuje Polę, Różę i Bogusię w niezwykle osobisty, intymny i naturalny sposób, gdyż każda z nich - mimo że znoszące wspólnie upokorzenia, ból i strach, odebrały to w odmienny sposób. I jest to także zaskakująca relacja, która w mej ocenie pozostawia również otwarte pole do naszej własnej interpretacji tego, jak się ona kończy...

 Dobrze, że takie książki powstają. Książki, które właśnie w fabularnej formie poruszają sobą kwestię tak bardzo polskiego i wciąż obecnego tematu domowej przemocy, z którą to zmagają się setki tysięcy osób każdego dnia. Oczywiście autorka nie udziela tu złotych porad na temat tego, jak uwolnić się z owego kręgu toksycznej, rodzinnej codzienności, ale za to przedstawia obraz życia i traumę osób, które jej doświadczyły. Myślę, że jest to szczególnie ważne z tego względu, iż ukazuje tym wszystkim osobom to, że nie są same. Poza tym już samo mówienie o tym problemie sprawia, że wciąż jest o nim głośno, nie staje się tematem tabu i skłania ludzi, a być może też i właściwe instytucje, do działania...

 Powieść ta nie jest z pewnością dla każdego czytelnika, gdyż jej smutny, gorzki i poruszający wymiar nie napawa optymizmem, a i też wymaga od nas wielkiego zaangażowania. Jednakże jeśli tylko chcemy doświadczyć historii o prawdzie życia, realnych ludziach i tym, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami wielu polskich domów, to niniejsza książka Eweliny Chudzik będzie dla nas idealnym wyborem. Jeśli chodzi o moją osobę, to powieść ta dogłębnie mnie poruszyła i sprawiła, że nie mogą przestać wciąż o niej myśleć. I niechaj też to stwierdzenie będzie najlepszą zachętą do tego, by sięgnąć po książkę "Trzy kaczki. Historia pewnej rodziny".