Chłopak, Który Oszalał Na Moim Punkcie | Autor: Kirsty Moseley

To miała być tylko umowa. Przysługa, którą wyświadczają sobie nawzajem. Dwie udawane randki, trochę rozrywki, zabawy i darmowe drinki. Czy dwoje kompletnie obcych sobie ludzi wyleczy siebie nawzajem z niespełnionej miłości?

Lucie od 8 lat żyła w szczęśliwym związku. Miała satysfakcjonującą pracę i planowała wspólną przyszłość z Lucasem. Do czasu, gdy przyłapała narzeczonego na zdradzie. Cały świat legł w gruzach. Musiała się wyprowadzić do koleżanki, a do pracy nie mogła wrócić, gdyż jako asystentka Lucasa nie wyobrażała sobie dalszej współpracy z nim.

Theo był po uszy zakochany w Amy. Wpadła mu w oko, ale nie ośmielił się zrobić pierwszego kroku. Jakie było jego zdziwienie, gdy okazało się, że zaczął spotykać się z nią jego brat bliźniak. Oczywiście nikt tu nikomu nie odbijał dziewczyny, raczej zwykły zbieg okoliczności. A teraz miał zostać drużbą na ich ślubie.

Lucie i Theo poznali się w wydawnictwie, a dokładniej windzie, która zacięła się w najmniej odpowiednim momencie. Ta niecała godzina upłynęła3 im na miłej pogawędce i zawarciu paktu. Każde z nich czekała uroczystość, na której nie chcą pojawić się sami. On wyjeżdżał na ślub brata, gdzie nikt nie da mu spokoju, że przyjechał sam. Ona musiała być na uroczystej kolacji na cześć taty, na której miał się pojawić jej były facet. To dobra okazja, aby wzbudzić w nim zazdrość, może zacznie przepraszać i błagać o wybaczenie?

To nieco szalone, aby spędzać weekend z kompletnie obcym facetem. Ale za to jakim przystojnym i utalentowanym. Za namową przyjaciółki Lucy zdecydowała się wywiązać z umowy i przy okazji nieco rozerwać. Nawet nie spodziewała się, że spędzi tak fantastyczny weekend. Cała rodzina Theo sprawiała sympatyczne wrażenie, a on sam okazał się świetnym towarzyszem. Nigdy nie brakowało im tematów do rozmów i powodów do śmiechu. No i cóż, okazało się, że jest nie tylko przystojny, ale ma rewelacyjne ciało. Dość szybko zaczęło między nimi iskrzyć, a kilka drinków za dużo skończyło się nocą, której żadne z nich nie może sobie przypomnieć.

Na ślubie brata mężczyzna doznał olśnienia. Czy on na pewno był zakochany w Amy, czy może w tym, co posiadał jego brat, a on sam nie, czyli miłość pięknej kobiety, która jest jego bratnią duszą. Przy Lucy Theo odkrywa co tak naprawdę jest dla niego ważne i dzięki komu to odnalazł. Tylko czy uda mu się zdobyć serce tej kobiety?

Tydzień później spotkali się ponownie na imprezie u rodziców Lucy. Theo nie był zachwycony, że ma posłużyć jedynie do wzbudzenia zazdrości w Lucasie. A co jeśli Lucy postanowi wrócić do swojego byłego? To spotkanie będzie pełne wrażeń i obnaży uczucia ich wszystkich.

„Chłopak, który oszalał na moim punkcie” to pełna ciepła, humoru i uczuć powieść o miłości. O tym, że potrafi odnaleźć się w najmniej odpowiednim momencie, a także, że nie zawsze to, co bierzemy za prawdziwą miłość nią faktycznie jest.

Bohaterowie są barwni, a akcja jest wartka, z nutką humoru, ale także z dreszczykiem podniecenia iskrzącym między bohaterami. Jest czas na zabawę, żarty ale i nutę refleksji, a także czas walki o siebie i swoje szczęście.

Książkę czyta się szybko i z przyjemnością. To lekka i wciągająca powieść na jeden, dwa wieczory. I choć jest drugim tomem  z serii, to w trakcie czytania w ogóle się tego nie domyśliłam Dopiero na ostatniej stronie, przeczytałam o tym w kilku słowach od autorki. Tak więc można spokojnie ją czytać niezależnie od innych części, nie tracąc nic z przyjemności lektury.

Nie do końca podobał mi się sposób w jaki poprowadzona była narracja. Momentami przypominała mi raczej pamiętnik nastolatki, a nie powieść. Proste i króciutkie zdania, bez większego polotu. Ale na szczęście nie przeszkadzały one zbyt mocno w odbiorze książki i emocji z niej płynących.

Polecam, to fajna książka na relaks po ciężkim dniu.

„Chłopak, który oszalał ma moim punkcie” to historia lekka i niewymagająca, ale ma w sobie to coś, co sprawia, że w pewien sposób ciężko się od niej oderwać. Choć bez wątpienia każdy z nas podczas tej lektury domyśla się zarówno jej rozwinięcia, jak i zakończenia, to i tak w czasie czytania wywołuje ona wiele pozytywnych odczuć. Na stronach książki została przedstawiona opowieść, która mogłaby się wydarzyć, a ta nutka realizmu sprawiła, że całość zyskała w moich oczach i podeszłam do niej mniej krytycznie. Nie zawsze zresztą trzeba z każdej powieści czerpać ważne treści czy nowe informacje. Tego typu lektura jest przecież idealna na ciepły wieczór, dzień nad jeziorem czy wygrzewanie się na plażowym piasku.

Łatwo jest przeczytać tę książkę, a jeszcze łatwiej jest polubić jej bohaterów. Theo i Lucie sporo już przeżyli, mają na koncie przykre doświadczenia, które zawsze zbliżają. Patrząc na nich czujemy sympatię i pewną nutkę melancholii, kibicujemy im, by w końcu karta się odwróciła, a los zadziałał na ich korzyść. Ponadto autorka obdarzyła tę dwójkę cechami, które sprawiają, że szybko zdobywają przychylność, kojarzą się z dobrem i życzliwością mimo potknięć czy zawahań.

Bardzo podoba mi się, że autorka oddała głos obojgu bohaterom, dzieląc rozdziały między Theo i Lucie. Moim zdaniem taki sposób opowiadania historii jest bardziej interesujący, a także pozwala lepiej poznać emocje i refleksje poszczególnych bohaterów. Nie mogę natomiast powiedzieć, która narracja podobała mi się bardziej, autorka bowiem świetnie poradziła sobie zarówno z męskim, jak i damskim punktem widzenia, pozwalając czytelnikom poczuć, jakby faktycznie ta historia została opowiedziana przez dwoje młodych ludzi.

Przedstawiona opowieść jest lekka, sympatyczna i idealna na ten letni czas. Nie brakuje jej ani uroku, ani poczucia humoru. To książka, przy której można się dobrze bawić, zrelaksować, powspominać, czy nawet postawić się na miejscu bohaterów. Łatwo jest podążać śladem poszczególnych postaci, a nawet poczuć w pewien sposób to, co oni. Nie mogę natomiast powiedzieć, by ta historia podbiła moje serce, rzuciła mnie na kolana czy doprowadziła do łez. Nie. W moim odczuciu ta urocza opowieść jest podobna do innych, które każdego dnia zdają się zalewać czytelniczy rynek. Ale taka literatura też oczywiście jest potrzebna i też może nieść ze sobą przyjemność z czytania.

Szczególnie, kiedy autorka ma lekkie pióro i styl niezwykle przyjazny czytelnikowi. Kolejne strony pokonywałam w błyskawicznym tempie. Mogłabym nawet powiedzieć, że książka czytała się sama. Możliwość naprzemiennego poznawania rozdziałów dzielonych między głównych bohaterów również przyczyniła się do szybszej lektury, bowiem pogłębiła moją ciekawość i zainteresowanie. Ważną rolę odegrał także w tym przypadku humor, który zdecydowanie trafił w mój gust. Możliwość czytania z uśmiechem na twarzy i błyskiem w oku zawsze jest u mnie mile widziana.

„Chłopak, który oszalał na moim punkcie” to lekka, łatwa i przyjemna historia. Nie nazwałabym jej bestsellerem, ale można w niej znaleźć sporo dobrego. To książka, która przynosi frajdę, pozwala zapomnieć o problemach, przenosi nas na chwilę do innego świata i oferuje dużo humoru. Czyta się szybko, przyjemnie, z uśmiechem. Budzi dobre emocje, przywołuje wspomnienia. I można ją czytać praktycznie wszędzie, nie wymaga bowiem wielkiego skupienia czy koncentracji. To dobra lektura na lato.