Doświadczyć Mocy Adoracji | Autor: Florian Racine

Mała i lekka, bardzo niepozorna książeczka, licząca raptem 78 stron. Miękka okładka, co sprawia, że z jednej strony jest lekka, a z drugiej bardziej narażona na zniszczenia.

Bez żadnego wstępu, zaczyna się od razu „Dzień pierwszy”. Nie ma też spisu treści, co już wymaga choćby odrobiny wysiłku by zobaczyć jak długie rozważania poświęcono na każdy dzień. A zatem zobaczmy jak wygląda układ każdego dnia.

A więc. Każdy dzień jest poświęcony innemu zagadnieniu. Mojżesz i krzew gorejący, Pokłon Mędrców, Marta i Maria, „Przyjdźcie do Mnie wszyscy”, Zbawienie i uzdrowienie, „Prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli szuka Ojciec”, Moc modlitwy wstawienniczej, „Nie to co Ja chcę, ale to, co Ty niech się stanie” (Mk 14, 36), Być apostołem zmartwychwstania razem z Marią Magdaleną.

Pierwsza część to Rozważanie dnia. Dzieli się na: Wprowadzenie do tematu dnia, nawiązanie do niego w połączeniu do Bożej Miłości – i na Chwilę Skupienia, do której też są podane krótkie myśli do rozważenia, nawiązujące oczywiście do tematu dnia, będące przedłużeniem wprowadzenia.

Kolejna część to Słowo Boże – tekst z Pisma Świętego, mówiący o temacie dnia. Po nim następuje kolejna część, która jest Rozważanie Słowa Bożego. Następnie jest Modlitwa.

Kolejną częścią jest Postanowienie Dnia. Tutaj są różne wskazówki i rady , nawiązujące oczywiście do tematu dnia.

Wielcy Świadkowie Prawdy. Kolejna część, bardzo inspirująca. Zawarte są w niej teksty wielkich postaci Kościoła. I nie chodzi o to, że byli to wielcy święci. Nie. Chodzi o to, że są to ludzie, którzy nie będąc oficjalnie zaliczonymi w poczet błogosławionych czy świętych kościoła katolickiego, dają przykład do naśladowania. Jak choćby Etty Hillesum, młoda Żydówka deportowana z Holandii i zamordowana w Auschwitz w 1943 roku. W swoim pamiętniku napisała: „Gdy przesuwałam się po zatłoczonych korytarzach gestapo, naraz poczułam przymus, by uklęknąć na kamiennej posadzce pośrodku wszystkich oczekujących. Jedyny godny człowieka gest, który nam jeszcze pozostał: paść na kolana przed Bogiem”. I tutaj następuje komentarz: „Paść na kolana, aby adorować Boga: to największe, co może uczynić człowiek”. Wśród wielkich świadków prawdy znajdują się tutaj Ojciec Święty Benedykt XVI, wspomniana Etty Hillesum, święta Matka Teresa z Kalkuty, święty Damian, Paulina Maria Jaricot, święty Pierre-Julien Eymard, święty Jan Paweł II, słowa Jezusa przekazane siostrze Józefie Menéndez.

Po nich następuje Zachęta do głębszej refleksji, kończąca się modlitwą. W ostatnim dniu, dziewiątym, autorem Zachęty do głębszej refleksji, jest Ojciec Święty Franciszek.

Całość kończy Porada Duchowa, również będąca tekstem jednego z wielkich ludzi kościoła – świętego Pierre-Julien Eymarda i Marii Teresy Dubouché, założycielki Instytutu Adoracji Wynagradzającej.

Szczerze mówiąc, teksty nie muszą być użyte w całości. Są na tyle treściwe, że można każdy z nich „wyjąć” z poszczególnych części i po prostu zastosować osobno. Zastanowić się nad nim. Pomedytować. Pomyśleć. Pomodlić się nad tekstem Słowa Bożego. Całość jest ułożona w sposób bardzo przemyślany, tak, by prowadził człowieka do Jezusa czekającego w Najświętszym Sakramencie. Świadectwo osób, w tym niektórych żyjących, musi skłaniać przynajmniej do refleksji, zastanowienia, jeśli nie do przemiany i chęci zmiany choć jednej rzeczy w swoim życiu.