Pan Barnaba I Zagadkowa Hipoteza | Autor: Katarzyna Kalista

Pan Barnaba i zagadkowa hipoteza to książka pełna uroku i wdzięku, która zdecydowanie przypadnie do gustu wszystkim dzieciakom. Głównym bohaterem jest tutaj oczywiście tytułowy Pan Barnaba, który jednak nie jest człowiekiem, tylko ciekawskim i inteligentnym kotem, do tego czarnym. Przybywa on do Krakowa, bo musi udowodnić swoje pewne przypuszczenia, jednak potrzebuje do tego pomocy osób trzecich. Chcąc, nie chcąc, prosi o pomoc Antka, pewnego trzynastolatka, który również nie przepada za bardzo za kotami. Oboje będą musieli zmienić swoje podejście i stosunek, żeby rozwiązać wspomnianą zagadkę. Czy to się uda? Czy może dzięki wspólnej przygodzie zawiązać się przyjaźń między bohaterami? Tego wszystkiego oczywiście można dowiedzieć się z powieści, która niebywale wciąga i zaciekawia swoją fabułą.

 Powieść Katarzyny Kalisty to przede wszystkim historia pełna zagadek, ciekawostek i przygód, czyli wszystkiego tego, czego młody czytelnik może oczekiwać od dobrej i pasjonującej lektury. Akcja jest tutaj wartka i szybka, nie ma czasu na nudę. Do tego wszystkiego narracja atakuje nas sporą dawką humoru, który również przypadnie do gustu odbiorcom. Dialogi tutaj jednocześnie są ciekawe i nietuzinkowe, a postaci bohaterów są „jak żywe”. Choć mamy tutaj do czynienia z literaturą dziecięcą, to profil stworzonych kreacji jest bezwzględnie pełny i bardzo gruntownie zbudowany. Najbardziej interesującą postacią jest tutaj oczywiście kot Barnaba, jednak inni bohaterowie dopełniają wszystkie możliwe luki fabularne. Choć sama jestem osobą dorosłą to znalazłam w tej książce wiele sentymentalnych momentów, które mogą przypomnieć czasy dzieciństwa. Jestem zdecydowanie zakochana w Panu Barnabie, w jego sposobie bycia, zachowaniu, a przede wszystkim w tym, że to właśnie on jest prowodyrem do rozpoczynania mnóstwa ciekawych i zagmatwanych przygód. Dzięki temu wszystkiemu dostajemy na tacy klasyczną powieść dziecięcą, która bez wątpienia będzie wzruszać, rozśmieszać i intrygować.

Bardzo ciekawie zostaje tutaj także przedstawiona scenografia Krakowa. Jest on dobrym, mocnym i kolorowym tłem dla całej fabuły. Autorka nie zapomina o przedstawieniu ważnych miejsc, odwołuje się czasami do historii i przemyca w tekście różne ciekawostki, co dodaje całości nowego, „naukowego” wymiaru. Dzięki tym wstawkom młody czytelnik może posiąść jeszcze dodatkowo wiedzę geograficzną oraz historyczną. Jeśli w książce występują jakieś trudniejsze zagadnienia – chociażby te związane z tytułową hipotezą, którą należy potwierdzić – to narrator robi to w sposób klarowny i przejrzysty, tak, że odbiorca nie przestraszy się zagmatwanych regułek lub definicji. Wszystko, zarówno wydarzenia, jak i język, dostosowane są do wiedzy i umiejętności poznawczych starszego dziecka lub też nastolatka. Zdecydowanie nie ma tutaj chociażby jednego elementu, do którego można by się doczepić.

Choć Pan Barnaba jest książką stricte dziecięcą i młodzieżową to myślę, że spodoba się ona także starszym czytelnikom. Główny bohater jest tak charakterystyczną i interesującą postacią, że zdobędzie on serca wszystkich – i tych starszych i młodszych, choć do najłatwiejszych kotów ten sierściuch nie należy. Myślę, że przypadkiem nie jest to, że główną postacią jest tutaj kot, który przecież zawsze chodzi swoimi ścieżkami, nikogo nie słucha, ma swoje przekonania i preferuje wolność, zarówno w wypowiedziach, jak i w całościowej egzystencji. O jego przygodach po prostu trzeba przeczytać, bez względu na upodobania, czy wiek. Daję gwarancję, że każdemu z osoba przypadnie ta piękna historia do gustu!