Rozgrywka | Autor: Elle Kennedy

Elle Kennedy od lat zachwyca czytelników książkami pełnymi uroku, miłości, namiętności i sportu. Po bardzo dobrze przyjętej na polskim rynku serii Off-Campus, wydanej przez wydawnictwo Zysk, przyszedł czas na Briar U. Są to książki z gatunku New Adult, czyli takie, które według definicji, dotyczą bohaterów pomiędzy osiemnastym, a trzydziestym rokiem życia i bardzo często są tworem z pogranicza romansu i erotyku.

„Rozgrywka” jest trzecim tomem w serii, ale zdecydowanie można czytać go osobno, bez znajomości poprzednich tytułów. Każda książka opowiada historię innej pary i nawet jeżeli postacie te występowały już wcześniej, to miały tam role epizodyczne, a w tytule im poświęconym, autorka nakreśla ich charaktery w sposób rozbudowany i wystarczający, by czerpać radość z lektury. Równocześnie, dla fanów twórczości Kennedy świetną sprawą jest to, iż w Brair U występują od czasu do czasu postacie z Off-Campus, dzięki czemu czytelnicy mogą dowiedzieć się, jak potoczyły się losy bohaterów, którzy niegdyś umilali im wieczory.

W tym tomie fabuła skupia się na Hunterze, kapitanie drużyny hokeja i na Demi, pilnej uczennicy, która w przyszłości chce zająć się medycyną, a konkretniej rzecz ujmując, psychologią. Ich relacja jest początkowo narzucona przez realizację wspólnego projektu badawczego; zresztą, teoretycznie jakikolwiek romans nie wchodziłby w grę, ponieważ dziewczyna miała już wieloletniego chłopaka, a Hunter … postanowił całkowicie zrezygnować z seksu. Wszystko po to, by jego decyzje podyktowane pociągiem seksualnym nie wpłynęły na wyniki drużyny, której przewodzi.

Opowieść jest niezwykle lekka, zabawna, przyjemna i urocza. Sceny erotyczne, których jest kilka, są napisane ze smakiem i nie szokują, ale są opisane jako miła konsekwencja każdego związku. Bardzo podobało mi się, że autorka postanowiła nieco pobawić się stereotypami; Demi, która powinna być poważna i ułożona, ze względu na swój ciągły perfekcjonizm i zamiłowanie do nauki, była zabawna i potrafiła poddać się chwili, kiedy ta się przytrafiła. Hunter natomiast nie był beztroskim bawidamkiem, jak przystałoby na przystojnego hokeistę z burzą hormonów, ale potrafił poświęcić się dla drużyny i czuł się odpowiedzialny za swoich kolegów. W dzisiejszej rzeczywistości, gdy wszyscy odbijamy się od łatek, jakie przypisuje nam społeczeństwo, takie książki – nawet, gdy stanowią o sprawach prostych, przyziemnych – są na wagę złota. To właśnie w taki sposób trafia się do zwykłego człowieka, który poprzez poznaną w powieści historię widzi, że nie wszystko jest zgodne z tym, co narzucają nam statystyki, standardy i języki innych.

Aspekt humorystyczny jest jak najbardziej ogromną zaletą „Rozgrywki”. Oprócz wtrącanych mimochodem scenek, przy których można wybuchnąć szczerym śmiechem, przez całą opowieść przeplata się kwestia Eggscobara, jajka ugotowanego na twardo, które było sprawdzianem dla całej drużyny, czy poradzą sobie z żywym zwierzątkiem, które miałoby być ich znakiem rozpoznawczym. Wystarczy nadmienić, że Eggscobar był brany na wszystkie imprezy, nawet, kiedy zaczął już wydzielać nieprzyjemną woń.

Sam temat sportowy był bardzo poboczny i na próżno szukać tam opisów meczów czy rozgrywek pomiędzy drużynami. Zdecydowanie o wiele mocniej były opisane relacje pomiędzy graczami, często oparte na prawdziwej przyjaźni, lojalności i zaufaniu. Uwielbiam czytać o męskiej przyjaźni, która z pozoru sprowadza się do robienia sobie żartów i wspólnego imprezowania, ale w gruncie rzeczy jest głęboka, szczera i silna.

Polecam tę książkę osobom, które lubią słodkie komedie romantyczne, które lubią śmiech i łamanie stereotypów.