Wspomnienia Marii Kunowskiej-Porębnej | Autor: Ryszard Skrzyniarz

Ambitna książka, ciekawa, opowiada życiorys osoby, zdawałoby się zwyczajnej – jednak pedagoga pracowitego, który, choć nie jest powszechnie znany – wykonał dużą pracę redakcyjną, publikacyjną, naukową. Maria była osobą solidną, sumienną, drobiazgową, zdolną. Tworzyła dużo. Pozostawiła wspomnienia, które zachwycają szczegółami, językiem, drobiazgowością.Tak rzetelne wspomnienia to nie tylko zapis życia Autorki. To pomnik, który składa się z wielu elementów, oddaje życie społeczności, walory architektoniczne, kulturowe miejsc, w których dane było Autorce przebywać. Autorka zostawiała dużej wartości wspomnienia, to cenny materiał w badaniach biograficznych.

Maria jako polonistka – doskonale czuła słowa, operowała nimi rzetelnie, napisała pozycje, w których pokazuje świadomość wagi słowa, jego moc kształtującą i przekazującą rzeczywistość. Zapisała siebie, swoją erudycję, spokojny rytm wytrwałej pracy. To cenne świadectwo życia osoby, która lubiła naukę, odnalazła się między słowami i przez to utrwaliła swój życiorys.

Wspomnienia interesujące, życia przeżytego godnie, pracowicie, na rzecz nauki. Maria pokazała przestrzenie swojej duchowości – intelektualnej, taka była jej tożsamość. Miała dar cierpliwości do pracy nad słowem, Autorka licznych opracowań w zakresie nauki. Zapisała nie tylko siebie, ale ludzi z otoczenia, wyraziła jednostkowo ich życie, konteksty egzystencji w zmieniających się warunkach oraz tragicznych. Starannie przekazała fakty. Dostrzec można autentyczność jej przekazu, spisywanego dokładnie. Nawet jak pisze o tragiczności losu ludzkiego, dziejących się zdarzeń – potrafiła zachować spokój, przekazać informacje. Miała świadomość wagi rzetelnej informacji, jak kształtuje ludzi i ich życie.

Polecam książkę, dostrzeżenie życiorysu ciekawego, opowiedzianego bez patosu, mętliku emocji. Ta opowieść nie krzyczy, nie domaga się pilnej uwagi, ale jest cennym świadectwem i zasługuje na to, by bardziej zainteresować się publikacją i wiedzą w niej zawartą. Życie Marii było ciekawe przez naukę, przez to, że ona ją czuła, miała determinację do pracy redakcyjnej i miała talent polonistyczny, językowy. Pisała prosto, ale na poziomie, miała lekkość przekazywania myśli i kształtowała je w słowie na takie, na jakie chciała.

Wspomnienia pisane z dużą  świadomością, wyczuciem i kontrolą tego, co chciała konsekwentnie przekazać Autorka. Autorka opisała wiele wydarzeń historycznych, także ważnych dla życia naukowego jak bunt studentów przeciwko filozofii marksistowskiej. Zachęcając do wczytania się w te fakty – nie czynię ich streszczeń, ale wskazuję na wagę wydarzeń z życiorysu zdawałoby się zwyczajnego. Każde życie realizuje się w swojej tragiczności, ale też ma wzloty, takie czasy, które są bardzo twórcze względem samego człowieka. Zdarzenia i czas kształtują nas. Wiele jesteśmy w stanie wyprowadzić utrwalając naszą perspektywę, ale nie każda osoba czuje się na tyle wprawna w komunikatach pisemnych, by móc wyrazić swoją egzystencję. Więcej mówimy niż rozglądamy się, bardziej jesteśmy wciąż w swoim życiu, aby oddawać na większą skalę życie, które rozgrywa się przed nami, angażując nas. Wciąż okazuje się kluczowy kontekst czasów, jakie wchłaniają nas w swój wir, możemy być bierni lub kształtować rzeczywistość. Pozycja bardzo dobra, wartościowa książka, ma w sobie duży bagaż wiedzy.

Oceniam ją na pięć gwiazdek.