Skrawek Pola | Autor: Kasia Bulicz Kasprzak

Mam ogromny sentyment do polskiej wsi. Nic w tym dziwnego, gdyż potężny kawał dzieciństwa spędziłam właśnie u dziadków na wsi. Doskonale pamiętam tętniącą życiem gospodarkę i ogrom pracy, który wkładali dziadkowie by utrzymać swoje zwierzęta i otrzymać obfite plony. Bardzo lubię też słuchać opowieści rodziców czy też dziadków o tym, jak wyglądała wieś kiedyś, kilkadziesiąt lat temu. Jednocześnie uwielbiam też czytać sagi rodzinne. Lubię śledzić losy książkowych bohaterów na przestrzeni wielu lat, a nie tylko w jakimś określonym przedziale czasu. Te dwie rzeczy sprawiły, że z ogromnym zaciekawieniem przyjęłam wiadomość o nowych książkach pani Kasi Bulicz-Kasprzak, a dokładniej mówiąc o "Sadze Wiejskiej" i jak tylko nadarzyła się okazja sięgnęłam po pierwszy tom, czyli "Skrawek pola".

Muszę przyznać, że pierwsze kilkadziesiąt stron (za wyjątkiem pierwszego rozdziału) nieco mi się dłużyło. Obawiałam się, że w książce nic nie będzie się działo i przebrnięcie przez nią będzie męczące. Jednak już po kilkudziesięciu stronach przekonałam się jak mylne to było wrażenie. Ani się obejrzałam jak książka pochłonęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam praktycznie całą naraz. Okazało się, że choć jest to powieść obyczajowa nie brakuje tutaj wielkich emocji, niespodziewanych wydarzeń i ciekawych bohaterów. Autorka opisała zwykłe życie kilku rodzin z małej wsi na Zamojszczyźnie, jednak życie to okazało się obfitujące w wiele wydarzeń, czasem dobrych, czasem złych, czy też tragicznych. Jedno jest pewne- każdy człowiek to odrębna historia, odrębne emocje i przeżycia.

Akcja książki rozgrywa się na początku XX wieku i obejmuje kilkanaście lat. Były to czasy bardzo trudne dla ludności wiejskiej. Tzw. chłopi musieli ciężko pracować, aby zapewnić byt swojej rodzinie, jednocześnie nie wchodząc w drogę panom. Jedni klepali biedę, inni opływali w dostatki. To właśnie na tej najniższej warstwie społecznej skupiła się autorka. W książce opisuje ona życie kilku wiejskich rodzin, których życie kręci się wokół wychowywania dzieci, doglądania zwierząt i ciężkiej pracy na polu. Wszechobecna bieda, brak jedzenia, wyzysk były codziennością tych ludzi. Jednocześnie niewiele robili oni, aby poprawić swój byt. Nie chcieli się kształcić (ani swoich dzieci, bo tak było wygodniej), nie chcieli próbować odmieniać swojego losu. Przyjmowali swoją biedę za coś normalnego, co będzie towarzyszyć im do śmierci. Jednak w życiu nie liczy się tylko bogactwo- pomimo ubogich warunków bohaterowie książki śmiali się, kochali, zdradzali, czasem robili coś wbrew przyjętym zasadom. Nieliczni mieli odwagę do stawienia czoła losowi i podjęcia ryzykownych decyzji.
Bohaterów w książce jest bardzo dużo, przy czym autorka nie skupiła się na losie konkretnej postaci. Możemy tutaj śledzić życie wielu osób- sióstr Anielki i Marianny, Zosi- córki najbogatszego gospodarza we wsi, Agatki, której rodzice prowadzili karczmę, czy też rodziny Adamczuków, najbiedniejszej w całej wsi. Losy wszystkich tych postaci nieustannie splatały się ze sobą na różne sposoby.

Warto wspomnieć, że inspiracją dla fabuły książki były prawdziwe wspomnienia rodziny autorki. Niektórzy bohaterowie mieli swoje pierwowzory w autentycznym życiu, podobnie jak i wieś będąca miejscem akcji. To dodatkowo dodaje książce realizmu i jeszcze bardziej oddziałuje na wyobraźnię czytelnika.

Bardzo spodobał mi się ten portret wsi z początków XX wieku. Jak odmienne życie wiedli wtedy ludzie, z jak ogromnymi przeciwnościami musieli się mierzyć. Jednocześnie nie różnili się tak bardzo od nas, współczesnych- też kochali, też cierpieli, też obawiali się jutra.

"Skrawek pola" to zdecydowanie książka, po którą warto sięgnąć. Była to dla mnie wspaniała, chwytająca za serce przygoda czytelnicza. Nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejne części Sagi i powrócę do tych wszystkich bohaterów, z którymi zdążyłam już się zżyć.