Węgierska Awantura / Narzeczona Z Kontrwywiadu | Autor: Adam Nasielski

Adam Nasielski był polskim pisarzem, prawnikiem i kryminologiem, autorem ponad 40 powieści kryminalnych. Urodził się w 1911 roku w Warszawie. Ukończył studia prawnicze i seminarium doktorów kryminologii na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego (obecnie Uniwersytet Warszawski). Początkowo pracował jako recenzent operowy. Opublikowana w 1931 roku powieść „Strzał” zapoczątkowała jego błyskotliwą karierę pisarza powieści kryminalnych. Był jednym z najbardziej płodnych pisarzy tego gatunku przed wojną. Jego powieści były tłumaczone na angielski, czeski, francuski, holenderski i niemiecki. W 1949 roku przybył do Australii, gdzie w 2009 roku zmarł.
Dwa opowiadania opublikowane razem w tym tomiku w serii „Kryminały przedwojennej Warszawy” to pierwsze powojenne wydanie.

„Węgierska awantura” to opowieść o ogrodniku Michale Gródeckim, który pracuje w Ogrodzie Botanicznym. „Miał stałe zatrudnienie w Ogrodzie Botanicznym. Od dziewiątego marca do pierwszego listopada. Osiem miesięcy bez ośmiu dni w roku. Pozostałe cztery trzeba było wyżyć z oszczędności”. Dlatego, nie oszukujmy się, często bywał głodny. Ale ponieważ kochał swoją pracę, kochał kwiaty i naturę, nie narzekał na swój los. „Rośliny pielęgnował jak żywe stworzenia i nie rozumiał, jak inni ludzie – są i tacy – mogą wyrażać się o nich jako o przedmiotach”.

Któregoś dnia postanawia kupić los na loterię fantową na rzecz głuchoniemych i ociemniałych. „Nie wiadomo dokładnie, co skłoniło Michała do kupienia losu: cowboyskie mundury, wiosna i młodość czy też normalna, tkwiąca w każdym obywatelu i będąca podstawą istnienia Dyrekcji Loteryjkowej, żyłka hazardu”. Ku swojemu zdumieniu wygrywa nagrodę główną: samochód marki fiat, w dodatku z pełnym bakiem. Uszczęśliwiony wsiada do niego i jedzie szczęśliwy przed siebie. „Trzeba mieć dwadzieścia dwa lata, wygrać samochód na loterii fantowej za 20 groszy i lubić cowboyskie filmy. (..) Ale poezja romantyzmu i fizyka chodzą różnymi torami, żołądek też ma swoje granice wytrzymałości, nawet żołądek młodego romantyka”. Tak więc w pewnym momencie Michał poczuł, że jest po prostu wściekle głodny. W dodatku nagle samochód stanął, Bo skończyła się benzyna, na szczęści Michał zauważył w oddali światła jakiegoś wysokiego domu. Postanowił ruszyć ku migocącym w oddali i dającym nadzieję na napełnienie żołądka jakimś jedzeniem światłom, a żeby być wiarygodnym, zabrał ze sobą zapasowe koło z bagażnika. „Tak wyekwipowany, z zapasowym kołem na ramieniu i z latarką w drugiej ręce oraz z próżnią w żołądku ruszył przed siebie zdecydowany, za wszelką cenę zdobyć coś do zjedzenia”. Nie miał pojęcia, że oto wyrusza na spotkanie z przygodą, która mogła kosztować go utratę życia, a w której będzie musiał wykazać się nie lada pomysłowością i zręcznością.

„Narzeczona z kontrwywiadu” to z kolei historia Józefa Kosowskiego, kierownika w zakładach „Karbon” w Łodzi. Pochłonięty pracą nie zauważa, że panna Jadzia Kaniewska, sekretarka, darzy go uczuciem. Wszystko rozwija się pomyślnie do czasu pożaru fabryki. Józef Kosowski traci pracę i ląduje na bruku. Na szczęście w końcu znajduje zatrudnienie w Domu Transportowym Hagen S. A. Ze zdumieniem zauważa, że pracuje tu również panna Jadzia. Wkrótce otrzymuje polecenie wyjazdu służbowego do Berlina. Ma tam pojechać razem z Dolly Hagen, córką właściciela Domu Towarowego. Wszystko zapowiadałoby się cudnie, gdyby nie to, że w przeddzień wyjazdu pojawia się u Kosowskiego panna Jadzia i wyjawia mu pewnie ściśle strzeżoną tajemnicę. Od tej pory uruchamia się łańcuch wielu wydarzeń.
Polecam, czyta się naprawdę świetnie.