Puszcza | Autor: Marcin KostrzyńskiJustyna Hołubowska Chrząszczak

Książek dla dzieci, w których motywem przewodnim jest przyroda, nie brakuje na rynku, niemniej wciąż pojawiają się nowe. To chyba jeden z tych tematów, które nigdy się czytelnikom nie nudzą i są wdzięczne dla autorów, bo to tematyka tak obszerna, że każdy znajdzie coś dla siebie. Najbardziej jednak cenię te publikacje, w których w trakcie czytania czuć klimat i tę pasję autora, jego zamiłowanie do tej tematyki. Tak jest właśnie w przypadku "Puszczy" Marcina Kostrzyńskiego, który - jak wyczytałam - poza tym, że pisze, prowadzi także vloga.

"Puszcza" zachwyca już przy pierwszym kontakcie z czytelnikiem - duży format, twarda oprawa, niesamowicie klimatyczna ilustracja i zapowiedź, że opowiada Marcin z lasu. Wizualnie wszystko współgra ze sobą po prostu idealnie - obraz, kolorystka, czcionka. Jest tak, jak powinno być, by skusić czytelnika, gdy ujrzy tę książkę na półkach księgarni.
Prawdziwe cudo znajdziemy jednak dopiero w środku. To właśnie tam przyjrzymy się bliżej puszczy na przestrzeni całego roku, z uwzględnieniem każdej jego pory. Dowiemy się, co w puszczy dzieje się jesienią, zimą, wiosną i latem. Autor nie pomija tutaj ani fauny, ani flory, zapraszając nas, czytelników, do tych niezwykłych światów, które przenikają się wzajemnie. Podział na pory roku jest w moim odczuciu strzałem w dziesiątkę, dzięki temu dziecko dowiaduje się jeszcze więcej o niezwykłej przyrodzie, o tym, jak dobrze byłoby puszczy bez... człowieka. To ważna refleksja i coś, co warto tłumaczyć dzieciom już od najmłodszych lat. Bo o ile człowiek, postępując świadomie i rozważnie, może uczynić dla natury sporo dobrego, to może też ją unicestwić.

Bardzo podoba mi się sposób narracji, jest niesamowicie klimatyczny i wciągający. Marcin z lasu naprawdę potrafi opowiadać - gdybyśmy przymknęli powieki do tej lektury, myślę, że wielu z nas miałoby te obrazy przed oczami. Autor zaciekawił mnie tą książką do tego stopnia, że chętnie zobaczę również jego filmiki, w których - mam nadzieję - będzie opowiadał tak samo barwnie.

Kolejna zaleta nie do przecenienia to ilustracje. Powiedzieć, że wywołują efekt wow, to jak nic nie powiedzieć. To jedne z najlepszych ilustracji, jakie widziałam w ostatnich latach w książkach dla dzieci. Serio! A najlepsze jest to, że w tej publikacji nie brakuje miejsca na obraz - są mniejsze ilustracje, jakby wplecione w tekst, ale są również przepiękne rozkładówki bez ani jednej linijki tekstu. I chociaż tekst jest naprawdę ciekawy, to bardzo się cieszę, że pozostawił on nietknięte te wielkie ilustracje, które zachwycają czytelnika i pozwalają na chwilę się zatrzymać. Do tej pory nie kojarzyłam nazwiska Justyny Hołubowskiej-Chrząszczak, od teraz będę się przyglądać książkom, które ta pani ilustruje i jeśli jakąś spotkam w księgarni, na pewno przyjrzę się bliżej.

Tak naprawdę w tej książce nie ma się do czego przyczepić. Ja przynajmniej takiej rzeczy nie wiedzę. Wydaje mi się, że włożono tutaj dużo pracy w to, by wszystko ze sobą współgrało, uzupełniało się. To dlatego efekt jest tak miły dla oka i ucha. Oby jak najwięcej takich publikacji na rynku - nie tylko pięknych, ale także wartościowych, pokazujących ważny problem i skłaniających do refleksji. "Puszcza" Marcina Kostrzyńskiego zdecydowanie spełnia wszystkie te kryteria. Bardzo polecam!