Po Śladach Jezusa | Autor: Praca Zbiorowa

To nie jest typowy przewodnik po Ziemi Świętej. Bo tak naprawdę do Ziemi Świętej nie przybywa się po to by zwiedzać. Do Ziemi Świętej się pielgrzymuje. Dlatego – jak pisze we wstępie Kustosz Ziemi Świętej, Ojciec Francesco Patton – ten przewodnik „ma za zadanie ułatwić i pogłębić ten szczególny moment chrześcijańskiego życia wiary, jakim jest pielgrzymka do Ziemi Świętej. Doświadczenie pielgrzymki jest nieodłącznie związane z pragnieniem kroczenia po śladach Jezusa, z możliwością zobaczenia i niejako dotknięcia miejsc, w których On przyjął ludzkie ciało”. „Ta książka jest zwartym przewodnikiem po chrześcijańskich sanktuariach Ziemi Świętej, do których przybywają liczni pielgrzymi, a które są w większości obsługiwane przez franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej”.

W przewodniku omówiono Galileę, Judeę i Jerozolimę. Galilea obejmuje Nazaret, Kanę, Kafarnaum, Tabgę, Tyberiadę, Nain, Górę Tabor i Akkę. Judea – Ain Karem, Betlejem, Beit Sahur, Betanię, Emaus i Jafę.

Na początku znajdują się Profil geograficzny, Profil historyczny, Aktualny kontekst historyczno-geopolityczny oraz Chrześcijańska obecność. Te bogate w informacje i cytaty z Pisma świętego teksty pomagają w zrozumieniu wielu istotnych spraw, jak choćby genezę i rozwój konfliktu izraelsko-palestyńskiego czy informacje na temat tego, jakie kościoły są obecne na Ziemi Świętej.

Część przewodnikowa zaczyna się od Galilei. Nazaret jest pierwszym miejscem, które jest omówione. Każde miejsce jest omówione w bardzo podobny sposób. Najpierw jest zdjęcie danego miejsca, zazwyczaj jest to kościół. Pod zdjęciem znajduje się krótka informacja o miejscu ze zdjęcia. Następnie podany jest fragment – lub fragmenty - Pisma świętego, odnoszący się do omawianego miejsca. Potem jest tekst zatytułowany „Tradycja chrześcijańska”, również odnoszący się do omawianego miejsca. Nie brakuje 3-4 fotografii. Potem jest jeden lub dwa plany przedstawianej budowli lub miejsca, z zaznaczonymi kolorami różnymi zarysami istniejącymi w różnych okresach czasu. Na samym końcu znajduje się odpowiednia modlitwa.

Dodatkiem do części przewodnikowej jest spis wszystkich omówionych sanktuariów, wraz z podanymi numerami telefonów (oraz informacją jaki prefiks wybrać, żeby zadzwonić z Polski) oraz godzinami otwarcia w okresach kwiecień-wrzesień i październik-marzec. Godziny otwarcia pochodzą ze strony Centrum Informacji Chrześcijańskiej (www.cicts.org), przed wyjazdem należy więc upewnić się, czy nic się nie zmieniło. Centrum Informacji chrześcijańskiej ma swoją stronę po spisie sanktuariów, a po niej znajdują się jeszcze: kolorowa mapa: Palestyna w czasach Jezusa, plan starego miasta Jerozolimy oraz kolorowa mapa: Państwo Izrael i Autonomia Palestyńska. Na obu mapach naniesione są wymienione w przewodniku miejsca.

Skrzydełko tylnej okładki zawiera streszczenie całego przewodnika – trzy kolorowe fotografie, na nich napisy: Galilea, Judea i Jerozolima, a pod napisami „Galilea” i Judea” idą nazwy miejsc, które są omówione w przewodniku.

Niewątpliwą i bardzo ważną zaletą przewodnika jest jego waga. Jest lekki, co pozwala na zabranie go ze sobą na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Ma też poręczny format – mniejszy od A5.

Podsumowując. Przewodnik inny niż zwykły przewodnik, umożliwiający i wręcz pomagający kroczenie po śladach Jezusa każdemu, kto udaje się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Dla każdego, kto chce dotknąć miejsc, w których Jezus był. Nie proponuje turystycznych tras ani nie zasypuje mnóstwem historycznych informacji i dat. Odsyła do Pisma świętego, pozwala odnaleźć spokojnie Jego ślady. Polecam. Ja na pewno zabiorę go ze sobą na pielgrzymkę do Ziemi Świętej.