Parafil | Autor: Bartek Rojny

Debiut Bartka Rojnego i od razu ogromne uderzenie. Fabuła i główny wątek szokujący, wykonanie z rozmachem i przytupem. Ale po kolei.

Witek Weiner otrzymuje propozycję współpracy przy trudnym śledztwie, gdzie w bestialski sposób giną kolejne osoby. Najpierw w Bytomiu zostaje znalezione zwisające z sufitu ciało mężczyzny z zaciśniętą pętlą na szyi. Obok leży martwa małżonka mężczyzny. Szybko pojawia się pytanie, czy to mężczyzna zamordował kobietę, a następnie popełnił samobójstwo? Wszystko na to wskazuje. Jednak wnikliwe oko doktora Weinera, specjalisty od dewiacji seksualnych, rozwiewa pobieżne wątpliwości. Czyżby w mieszkaniu był ktoś jeszcze? Czy sprawcą nie był martwy małżonek?

Podkomisarz Helga Sawicka wciąga w dochodzeniu Witka, który ma za zadanie wniknąć w umysł sprawcy i doprowadzić do niego śledczych. Jesteśmy naocznymi świadkami ciekawego dochodzenia, dziwnego zachowania eksperta targanego osobistymi problemami, ogarniętego fobiami. Nie zastanawia was dlaczego dorosły mężczyzna nie lubi jeździć autem, z czego wynika jego czasowy odpoczynek od pracy? Najpierw trzeba zrozumieć Witka, aby spróbować mu zaufać i dać szansę na wykazanie się.

To morderstwo to dopiero początek serii. Będą kolejne, nie mniej brutalne i zagadkowe. Jednak dociekliwość Witka i sprawne doszukiwanie się motywu doprowadzą nas do szokującego rozwiązania. Czy warto doczekać do końca, aby się dowiedzieć więcej? Zdecydowanie tak.

Parafil to mocny thriller z dewiantami seksualnymi w tle, z zemstą za trudną przeszłość, z rasowymi śledczymi mającym własne problemy, które się przewijają między kartami powieści. Strach, przemoc, brutalność, zemsta, przebiegłość i spryt sprawcy nawet na chwilę nie pozwolą zapomnieć o parafilu. Ani minuty oddechu, emocje osiągną szczytowy poziom. Lektura dla odpornych i wytrwałych. Dla tych, którzy potrafią sobie poradzić z trudnymi emocjami, ogromnym napięciem i szokująco szybkim tempem akcji.

Warto przyjrzeć się bliżej postaci Witka, pełna sprzecznych emocji, rozerwana między przeszłością a teraźniejszością, nie stroniąca od cielesnych uciech w ciekawym towarzystwie. Jestem przekonana, że w kolejnych odsłonach Witek bardziej się otworzy i przekona nas do siebie. Liczę na to bardzo. Jak dla mnie – po lekturze pierwszego tomu – postać nie jest jednoznaczna, mam mały problem z oceną jego zachowania. Oczekuję na więcej ...

Tej powieści nie możesz nie zauważyć, jestem pewna, że o niej niedługo będzie głośno. A autorowi Bartkowi Rojnemu już teraz warto się przyglądać i śledzić jego kolejne utwory. Ciekawe, czym nas zaskoczy w kolejnej, myślę, że nie mniej ekscytującej, odsłonie o mordercach targanych dewiacjami seksualnymi.

Bartek Rojny to nowa krew polskiego kryminału. „Parafil” to otwierająca cykl powieść gdzie głównym bohaterem jest Witek Weiner – ekspert od dewiacji. Na rynek książki autor wchodzi z rozmachem – dwa tomy zasilą półki księgarni w pierwszym kwartale tego roku. Rojny pochodzi ze Śląska i o Śląsku pisze (jest i Czelsi - czyli Czeladź, Bytom, są Katowice i śląski język).

W jednym z bytomskich mieszkań zostaje odnalezione obnażone od pasa w dół ciało mężczyzny, które zwisa z sufitu, a na jego szyi zaciśnięta jest pętla, prowadząca do dziwnej konstrukcji wykorzystywanej jako gadżet erotyczny. Okazuje się, że nie żyje też jego żona. Wszelkie ślady prowadzą do mordu dokonanego w afekcie lub perwersyjnego samobójstwa. Podkomisarz Helga Sawicka angażuje do śledztwa eksperta od dewiacji seksualnych, związanego ze szkolnictwem wyższym, uwikłanego w postępowanie o molestowanie seksualne – Witka Weinera.

„Parafil” zahacza o tematykę tabu – wnikanie w umysł dewianta seksualnego, wzbudzanie podniecenia przez strach, seks bez ograniczeń, stosunki seksualne między więźniami, porady seksuologa, forum i podręczniki o seksie. Nie są to tematy łatwo przyswajalne, o których czyta się z przyjemnością. Z początku może szokować… lecz kiedy oswoimy się z tematem okazuje się, że jest to jedynie mały procent tekstu. Tak, uważam że powinno być tego tabu więcej, że Rojny powinien bardziej szokować. A tak mamy dwójkę życiowo poturbowanych – bo i Sawickiej sporo doskwiera, i Weiner sporo przeszedł. Demony duszy, alkohol, narkotyki, rodzinne perturbacje. Było w innych powieściach? Było.

Na starcie autor dostaje kredyt zaufania, bo to przecież debiut. Cechuje go bystrość, odwaga i pomysł. Bystry, bo fabuła sprytnie poprowadzona. Odważny – nie boi się tabu. Pomysł – to pomysł. Ale… powieść Rojnego jest zwyczajnie poprawna. Choć lekko szokuje – nie wnosi nic nowego. Za mało tych scen tortur, za dużo przywiązywania wagi do brody Weinera i ubrania Sawickiej. Sporo tu chaosu, a ja nie zdążyłam wyłapać czy to zabieg celowy czy wypadek przy pracy.

„Parafil” mnie czytelniczo nie porwał. Daję szansę części drugiej „Zodiakowi”. Wrócę do Was z opinią!