Balsam Dla Duszy Miłośnika Psów | Autor: Praca Zbiorowa

Książki z serii „Balsam dla duszy” to wydawnictwa, które poznałam prawie 20 lat temu, będąc jeszcze licealistką. Recenzuję dziś „Balsam dla duszy miłośnika psów”, bo tego typu rozróżnienia wprowadziło wydawnictwo, prezentując całą serię tych publikacji na rynku polskim. Ale miałam już do czynienia z „Balsamem dla duszy miłośnika kotów”, „Balsamem dla duszy zakochanej” czy „Balsamem dla duszy nastolatka”. To zbiory opowiadań z pewną myślą przewodnią, która ma na celu poprawienie nastroju, dodanie otuchy, metaforyczne poklepanie po ramieniu, gdy jest Ci smutno i źle. I na mnie to za każdym razem działa bez pudła!

Opowiadania w tym zbiorze są krótkie, parozdaniowe, i jeśli wierzyć osobom, które te historie zebrały – są to autentyczne przeżycia tych, którzy występują jako autorzy poszczególnych rozdziałów. Mamy tu do czynienia z opowiadaniami smutnymi, refleksyjnymi, chwytającymi za serce ale też – a może przede wszystkim – wzruszającymi, zabawnymi i pocieszającymi. Zawsze bohaterem lub bohaterką jest psiak – największy przyjaciel człowieka. Stworzenie, które potrafi bezgranicznie. Nie bez powodu można mówić, że miłość psa to jedyne uczucie, który kupimy za pieniądze.

Cała seria tych książek, która nadal jest wznawiana a także dodawane są kolejne jej części, wpisuje się moim zdaniem mocno w nurt książek nie tyle poradnikowych, co „pomocowych”. Pomagających nam jako czytelnikom odetchnąć, skupiając się nie na wciągającej ale wymagającej lekturze trudnych powieści czy ambitnych esejów, ale relaksując się przy trochę lżejszej formie. Dla mnie to seria z tego samego gatunku, co popularne ostatnio książki z „hygge” w tytule. Czyli książki o tym, jak żyć lepiej, milej, jak odetchnąć, jak sprawić, by było nam lżej. „Balsamy dla duszy” nie są nachalne w swoim przekazie, ale też nietrudno ten przekaz wychwycić – z psem życie jest lepsze. Nam jest lepiej a i zwierzętom jest bezpieczniej z ludźmi, które otaczają je opieką. W tych opowiadankach są przykłady zmiany zdania o zwierzętach – ludzie, którzy nie byli przekonani do psa w domu czy w ogóle w swoim otoczeniu, stają się prawdziwymi „miłośnikami psów”. Może to naiwne, może to banalne – ale czyż nie jest tak, że czasem każdy z nas potrzebuje właśnie takiej przyjemniejszej, lżejszej lektury? Czegoś, co nas podniesie na duchu, czegoś, dzięki czemu się uśmiechniemy. To jest tego typu pozycja. Można czytać to w przerwie między codziennymi zajęciami, można jedną czy dwie opowieści serwować sobie wieczorem w łóżku tuż przed snem. Dzięki temu na pewno nie przyśni się nam covid, kwarantanna czy inne nieproszone atrakcje roku 2020.

Co ważne, w „Balsamie dla duszy miłośników psów” odnajdą się nie tylko dumni i szczęśliwi właściciele tych zwierząt, dawni lub obecni. To uniwersalne historie o tym, jak pies może pomóc w życiu: poprawić humor, realnie wspierać np. osoby niewidome i niedowidzące w roli psa – przewodnika czy też jak głaskanie takiego zwierzęcia uspokaja nasze zmysły, działa dobrze na receptory i koi nerwy. Myślę, że tego typu książka może bardzo zachęcić nieprzekonanych jeszcze czytelników do tego, żeby przyjąć do swojej rodziny kolejnego jej członka – bardziej puchatego, z mokrym nosem, czasem szczekającego, który okaże miłość rodzinie całym sobą. A lektura tej książki to bardzo dobry pomysł na długie, ciemne i czasem przygnębiające zimowe wieczory.