Wilczy Apetyt | Autor: Emilia Jabłonowska

Intrygujący pomysł na powieść grozy, to rzecz niezwykle rzadka, ale też i cenna na polu współczesnej literatury. Wielu próbuje, ale nie wielu się udaje, o czym niestety przekonujemy się tak często za sprawą premier kolejnych książek tego nurtu. Jak ma się rzecz z debiutanckim dziełem Emilii Jabłonowskiej pt. "Wilczy apetyt"...? O tym postaram się opowiedzieć w poniższej recenzji, do poznania której to gorąco was zachęcam. 

Świat nieodległej przyszłość, ludzkość zmagającą się z tajemniczą, groźną i jak dotąd nie powstrzymaną, epidemią. To właśnie w tej rzeczywistości żyje główna bohaterka powieści - nastoletnia Amanda. Wychowuje ją matka ze swoim partnerem, zaś jej biologiczny ojciec został zamknięty w obozie dla zakażonych, po tym gdy sam zachorował. Tak się składa, że matka Amandy kieruje owym obozem, w którym mają być prowadzone badania nad lekiem. Dziewczyna, kierowana tęsknotą za ojcem, ale też i ciekawością, postanawia przedostać się do obozu i przekonać na własne oczy, jak tam jest... Z pomocą zaprzyjaźnionego kolegi udaje jej się tego dokonać, ale to, co tam ujrzy, każe jej wkrótce żałować tej decyzji... 

Powieść Emilii Jabłonowskiej wpisuje się swoim charakterem i treścią w nurt fantastycznej literatury grozy dla nastoletniego czytelnika. To historia o przerażającej wizji świata, który zmaga się z tajemniczą zarazą, ale też i który skrywa straszliwych tajemnic. Barwna fabuła, wyraziste postacie, niezwykle malownicze i klimatyczne miejsce akcji oraz wielkie emocje - to wszystko wypełnia sobą blisko 300 stron tej książki, która trzyma w napięciu do samego końca. I tym sposobem otrzymujemy powieść, która w mej ocenie zasługuje na docenienie i uznanie - tym bardziej, że stanowi ona pisarski debiut autorki. 

Ogólnie rzecz ujmując, fabularne oblicze książki przedstawia się udanie, gdy oto najpierw zostajemy wprowadzeni w realia i codzienność życia głównej bohaterki, następnie zaznajomieni z jej planem przedostania się do obozu dla zakażonych, jak i wreszcie realizacją tego zamiaru, która tak naprawdę otwiera przed nami całe pasmo niezwykłych, dramatycznych i mrocznych zdarzeń. Oczywiście, są pewnie niedociągnięcia - m.in. na polu nieco chaotycznego przeskakiwania z wątku na wątek, czy też nie zawszy realistycznych wyborów bohaterów..., ale to tak naprawdę drobiazgi, które nie mają większego wpływu na pozytywny odbiór całości. Najważniejsze wydaje się to, że nie został tu zmarnowany znakomity potencjał te powieści, jaki tkwi w nieszablonowym pomyśle na jej fabułę.

Intrygująca bohaterka i równie ciekawa, literacka rzeczywistość - to dwa ważne elementy tej książki, które w dużej mierze decydują o jej jakości. Z jednej strony mamy Amandę, czyli ciekawą świata, inteligentną, pomysłową, charakterną i odważną dziewczynę, która oczywiście bywa czasami nieodpowiedzialna, infantylna i irytująca, tak jak każda nastolatka, co zresztą czyni tę postać bardziej wiarygodną i realistyczną. Z drugiej strony jest świat globalnej epidemii, dość mrocznej przyszłości i zamkniętych enklaw, które chronią się przed zakażonymi. Autorce udało się oddać nie tylko krajobraz tego miejsca, ale też i jego klimat, charakter oraz tajemniczość, która dopiero wraz z końcowymi rozdziałami nam się tu rozjaśnia...

Lektura powieści upływa nam w bardzo szybkim tempie, co jest zasługą wartkiej akcji, licznych niespodzianek i zaskoczeń, jak i też samego warsztatu pisarskiego Emilii Jabłonowskiej, która umiejętnie potęguje napięcie, dozuje nam emocje, czy też chociażby przekonuje do tego, by starć się wczuć w rolę i sytuację głównej bohaterem. W rezultacie spotkanie z powieścią "Wliczy apetyt" niesie nam sobą wspaniałą rozrywkę, zapewnia przednią zabawę i funduje moc wielkich wrażeń. To dobra książka, jak i też udany i obiecujący wiele na przyszłość, pisarski debiut Emilii Jabłonowskiej. Polecam - naprawdę warto!