Soli Deo 100 Myśli Prymasa Tysiąclecia | Autor: Stefan Wyszyński

Jesteśmy w czasie, który jest szczególny, bo mówi się o kardynale Wyszyńskim w perspektywie powołania go w poczet ludzi błogosławionych. Każda taka sytuacja jest szczególna, gdy zyskujemy orędownika na ziemi. Niemniej chcę zwrócić uwagę na dorobek myśli Stefana Wyszyńskiego. Omawiana publikacja ma formę kieszonkową. Można ją zabrać w podróż, mieć pod ręką i zachęcam do tego.

Wyszyński bardzo doceniła kobietę, uważał, że każdy człowiek potrzebuje obecności kobiety w życiu, ponieważ bez niej staje się tyranem. Jest to docenienie kobiet bardzo znaczące i ważne. Kobiety jawią się jako te, które łagodzą naturę mężczyzn, jakby to powiedział papież Franciszek – kobiety wprowadzają w świat ład i są jego harmonią, poezją. Już Stefan Wyszyński, jako człowieka ważny dla Kościoła widział ogromną rolę kobiety w życiu społecznym i jej miejsce w nim.

Myśli kardynała są cenne, uważał, że dla biskupa klęską jest brak męstwa. Wiemy, że rzeczywistość polityczna mocno go doświadczyła, ale nie odwrócił się od wartości, dobra, nie złamał, nie straciły w jego życiu sensu cnoty. To niemodne dziś określenie, ale cnota jest wartością.

Wyszyński uważał, że każda praca duchowa jak nauka wymaga ascezy. Od ludzi Kościoła, jak podkreślał wymaga się, by byli ascetyczni szczególnie, aby ich duch był wolny i by mogli w pełni służyć ludziom, działając przez Kościół.

Myśli kapłana to świadectwo zapisów człowieka z silną wolą, który miał powołanie do kapłaństwa. Współcześnie trudno nie zauważyć kryzysu kapłaństwa, słabej woli duchownych, jacy to zarzucają ludziom, którzy nie zobowiązali się do szczególnej czystości i cnoty jak ludzie duchowni.

Wyszyński uznał nadzieję za cnotę ludzi mądrych. Nadzieja bowiem daje wiele możliwości, nie ogranicza w życiu człowieka. Kardynał wzywał nas swoimi myślami przez swój przykład, by odnawiać najlepsze uczucia do ludzi. Jest to wzór kapłana, jakiego nam trzeba w każdych czasach, zwłaszcza trudnych. Teraz Kościół przeżywa liczne kryzysy i wstrząsy. Przypomnijmy sobie dorobek myślowy Wyszyńskiego. To postać w dużej mierze pozostająca w cieniu. Bardzo polecam jego refleksje. Dają siłę i nadzieję nie z wątłych i bezpodstawnych. Myśli kapłana mają źródło w prawdziwe, przekazał nam wiedzę o człowieku i życiu sprawdzoną, nieoczywistą, umocowaną w wartościach, które nas nie zawiodą. Myśli te są przenikliwe i czyste, człowieka dojrzałego, który miał jasny kierunkowskaz w życiu. On był przekonany o wartościach życia duchowego i kierował się nimi.

Myśli Wyszyńskiego mogą być ważne dla każdego człowieka, jest w nich logika i wiara istotna dla ludzi wierzących, różnych wyznań i niewrzących. Co ciekawe Wyszyński przyznawał się, że idzie przez życie pełne ran i słabości. To może zdumiewać, bo z jego przekazu wybrzmiewa siła, ale czy nie trzeba być silnym, by przyznać się do słabości, które ma każdy? Wyszyński to człowiek żyjący w świetle. Wiele poświęcił dla kapłaństwa, bo to była jego droga, więc najlepsza dla niego, choć okazała się tak trudna, ale widać, że znalazł w niej szczęście i spełnienie. Człowiek może być szczęśliwy w kapłaństwie i wytrwać w nim godnie, ale musi być powołany, mieć powołanie. O tym wszystkim przekonuje mnie zawartość książeczki, która zawiera stoli myśli kardynała.

Książeczkę oceniam bardzo dobrze, myśli kardynała są niezwykle interesujące, które zostały przytoczone w publikacji. Publikację oceniam na sześć gwiazdek, jest bardzo dobra, zawiera wiedzę przydatną do życia, bardzo wzbogacającą i pomagającą w życiowych rozterkach.